bu ülke artık ne hale geldi anlatıyorum

20 yaşında konservatuvar tiyatro öğrencisiyim, istanbulda okuyorum istanbulluyum.

ara tatilde diyarbakır da okuyan bir dostum tiyatro gösterisi hazırladıklarını, rollerin ağır olduğunu söylerek yardımımı istedi, liselilerle ortak çalışma yapmışlar liselileri koroda kullanmışlar.

oyun çanakkale oyunu, roller çok ağır roller. her şeye rağmen kıramayacağım adam olduğu için kabul ettim tuttum diyarbakır yolunu.

oyunu 25 güne yakın sürede hazırladık, okulum başlamasına rağmen gitmedim yarı yolda bırakmamak için. öyle böyle oyunu çıktık oynadık. lisenin okul müdürü okulun bayrağını aldığımız için ( sancaklı bayrak ) telefonda yönetmene küfürler bile savurdu. neyse dedik kişiliği böyledir tuttuk türk bayrağıyla lisenin yolunu.

liseye bayrakla girdik, arkadan bir ses bijiiii serooook aaapoooo o an sadece gözümün karardığını hatırlıyorum. yalnız değilim sandım. birden koştum huur çocuğunun üstüne. (normalde kavgacı bir tip değilim beyler, sadece kinciyimdir sineye çeker, gün gelir giberim) ama bunu duyunca dayanamadım olum, ne biliyim biz bunları kaldırıcak genişlikte yetişmedik.

daha çocuğun üstüne varmadan etrafımdakiler beni tutup bana girişmeye başladı en az 10 kişi vardı. temiz dayağımızı yedik yani.

kavganın bütün sebebi bayrak taşımamızdı.

yönetmen aldı ellerinden huur cocuklarının, sancağı teslim etmeye gittik. müdüre anlattık olayı sadece güldü. böyle bu keratalar dedi.

işte bu ülke artık bu hale geldi beyler, tavizler tavizi doğurdu. eskiden dağda ölen leşlerine sahip bile çıkamazlarken, baba oğlunun cesedini gördüğünde korkudan benim oğlum değil derken, gelinen günler artık böyle..