hayatta hep arkada kalan oldum

amk dünyasında hep arkada kaldım amk,
arkadan kafdamı çııkarmaya cesareet edemedim.
beni tanımlayın deseler "silik" der sanırım tanıyanlar, ki hatırlarlarsa.

okul hayatımda hep başarılı biri olarak bilindim. hocalarım genelde benden rahatsız değildi, ilkokuldan bahsediyorum.
rahatsız olmazlardı çünkü gürültü yapmazdım, itiraz etmezdim. dayak yesem karşılık bile veremzdim. ki zaten fiziksel olarak da zayıftım. hala zayıfım. hiç kimseyi dövmek, onu korkutmak, üzmek aklımdan bile geçmedi hiç. ama onlar bana hiç iyi davranmadılar hayatta. bilmem anlımda ezik mi yazıyor ama beni hiç sevmediler, umrumda değildi ilk başlarda belki.

çünkü küçükken anne-baba odaklıydı hayatım doğal olarak. evde oturmam, sokakta top oynayıp çamurlu eve gelmemem.
iş bulamammaktan sıkıntıdan patlayıp ya tv izlemek ya da ders çalışmak.
arada odamda oturur saatlerce resimler çizerdim.

komşular akrabalar, hep akıllı-uslu diye tanımlıyacaklardı o yıllarda beni, ama sonraları...