babanızdan yediğiniz dayak hikayeleri

sene 98-99 civarı birşeyler tam hatırlayamıyorum. ilkokul 3 falan. bi gün evdeyiz ev kaloriferli. annem babam ve anneannem televizyon izleme fasıllarındayız o zamanlar internet yaygın değil. sarıcak birşey de yok tabi. peder askerdi. şu an emekli. herneyse lafı uzatmayayım. benim kırmızı bi topum vardı plastik. o topu kalorifere vurdurup vurdurup geri döndürüyorum tekrar vuruyorum falan. çok büyük değildi odamız.3 4 kere aile fertlerine geldi falan. uyarı alıyorum her seferinde yavaş oğlum, etme oğlum. en sonunda anneannemin kafaya gitti bu top. benim peder bir ekledi bana.o zaman bana ders olmuştu büyükler birşey diyorsa dinlemek gerektiğini anlamıştım.1 veya 2 gün suratımda bir tokat izi vardı ama canı sağolsun peder beyin:)

neyse başka bi olay da annemle yaşadık gerçi bu dayak değil ama olsun anlatayım yine de.bi gün annem temizlik yapıyo ben de küçükken biraz tırsak , asosyal bi tiptim. mevsimlerden ilkbahar. hava süper. annem diyo ki oğlum çık dışarı arkadaşların var oyna onlarla. ben diyorum ki yok anne. annemin peşinden dolaşıyorum falan tabi kadına engel oluyorum. bir değil iki değil bi çok kez söyledi söyledi.ben yine dinlemiyorum tabi. en sonunda oğlum elimin altından çekilsene diye benim atletten bi tuttu kaldırdı havaya. benim atlet carttt etti yırtıldı. iman gücü denilen şey bu olsa gerek:)