0
Adem geldi. yüzüme kinle bakıyordu. kalkıp tekme tokat girecek gibi bir hali vardı ama yapamıyordu. halimi gördüğü için olsa gerek.
"konuşmamız lazım." dedi.
"olur" dedim.
"yalnız" dedi. yanımda nazife vardı. tam gitmeye hazırlanıyordu ki kolundan tuttum.
"Keşke bunu yalnızken söyleseydin kardeşim. konu çok acilse ayağa kalkabilirim."
"bunları konuşmak için yeterince bekledim."
"Ne kadar mesela."
"Bir hafta"
"Ahh! o kadar da dedim başka zaman dövün diye. gelseydin ya buraya kardeşim."
"kafa kalmadı ki bunları düşünmekten. bugün duydum seni patakladıklarını."
"pek pataklama sayıılmaz. herifler pestilimi çıkardı bea."
"madem yalnız konuşmayacağız, nazifenin burda olması benim işime gelir. gerçekleri o da öğrenir en azından." dedi.
