fakirliğe verdiğim ayar akıl alır

gibi değil

beyler dün sabah 9 gibi çarşıya indim, bi işim vardı hemde yeni çıkan filmlere baktım. neyse 1 gibi işim bitti,tam durağa doğru yol alıyorum, tavuk dönercinin ordan geçtim. karnım zaten kurt gibi aç amk kahvaltı bile yapmadım kaç saattir açım, öyle canım çektiki anlatamam. cebime baktım 1.75 lira param var. tamda dolmuş param amk. dedim eve kadar yürüyüm bari ama bi tavuk döner alayım, sonra yok lan dedim kaç kilometre yol bu sıcakta yürünür mü gider eve yemeğimi yerim. nese çok kararsız kaldım normalde çarşıdan eve kadar yürümem o sıcakta (6-7 km yol amk) ama dönerin kokusu beni çok cezbettiği için yol paramı dönere verip alıyım bi döner ya diye düşündüm.

tam bunları düşünürken yanıma dönercinin siparişlerini dağıtan motor geldi, siparişleri zütüren elemanlada muhabbetimiz var, naber nasılsın falan diye konuştuk, birden beynimde şimşekler çaktı amk, hadi eyv. diyip gittim.

ptt'den dönerciyi aradım bizim evin adresini verip 3 tane döner sipariş ettim, telefonada 30 kuruş verdim. ptt'den hemen çıkıp dönerciye koştum, siparişi zütüren eleman tam motora biniyodu ki durdurdum. dedim ki "abim bizim eve döner siparişi verecek birazdan benimde yol param yok hazır gidiyoken benide atarmısın, adres şurası" dedim. ha o adrese sipariş şimdi geldi dedi tabi zütürürüm dedi ne demek.eve gidince hemen yukarı çıkıp parayı getirdim elemana teşekkür ettim falan.

özet: amk o gün 30 kuruş harcayarak hem doya doya döner yedim hemde yol parasını beleşe getirdim.