gelin beyler dün gördüm ki insanlık ölmekte

allaha şükür çocuklukta ekonomik yönden çok sıkıntı yaşamadık, saolsun peder evine köyüne bağlı kafası basan biridir. Herkes yazmışken benim de aklıma bi anım geldi.9-10 yaşlarındayken mahalledeki arkadaşlarımın cogunun bigibleti vardı,bi ben de yoktu (düşersin, araba çarpar korkusu yüzündendi cogunlukla) bunlar mahallede bigiblet sürerken ben mal mal peşlerinden koşardım dakikalarca bi o.ç cıkıpta arkasına almazdı. Bigün şans eseri peder beni böyle koştururken gördü. Bigibletli cocuklardan birinin bigibletini alıp 'hadi bi sür de görelim bakalım' diye bana verdi. Artık nasıl bi gaza geldiysem anasının dıbına gitmiştim pedere artislik yapıcaz diye. Neyse ertesi gün az kullanılmış kırmızı bi bisan almıştı da biyerlerim şişmeden o dönemi atlatmıştım.

not: şimdi mi? türkiyenin en büyük, avrupanın ilk üçünde olan bi şirkette çalışıyorum, çok da iyi para kazanıyorum,25 yaşındayım ve ailem hayatta. Onlarla birlikte yasadıgım her güne şükrediyorum.