6 yıldır birlikte olduğum sevgilim

içlerinde en iyi çalan o olmasına rağmen en az onun giblenmesine dayanamadı ve hepsine kötü davranmaya başladı. onlar yokmuş gibi yaşıyordu, sadece beni seviyordu. durumun vehametinin farkına çok geç vardım beyler ama iş işten geçmişti. bir erkeğin yalnız kalması kızın kalmasından daha kötüymüş. benm gücüm onu korumaya yalnızlığını tamamen gidermeye yetmeyecekti, onunla müzik yapamayacağım,ps oynayamayacaktım, tamir yapamayacaktım, saatlerce süren yürüyüşlere gidemeyecektim, bunların hiç biri ne yazık ki ilginç bulduğum şeyler değil. ve zorlama olacaktı sonuçta yalnız kalcaktı ve bunu yıllarca içten içe ben istemiştim. belki de onu ben doldurmustum 2 arada kalmaktan usandığı. onların karşısına geçti.ilk defa o gün vicdan azabı çektim... :(