mehmet ali dalyarrak ismine akrostiş

mavi bir sabaha uyandım
elimde kuru gül yapraklarıyla
her sabah saate bakardım
mayışırdım kaz tüyü yastıkta
ekgibsiz bir intihar planı yaptım
tozlanmasın diye kaldırırken yere düşürdüm yarraa

aklıma göldeki ördekler geldi birden
laleli parkın içinden akülü arabayla geçerken
insan farkında olmuyor söylediklerinin boşalırken

doğan günler boğmuyordu sisli geceleri
ardından çok ağladım ama bilmiyordum osbiri
lakayıt bir ilham perim var bana memesini gösterdi
yapyassı memeyi görünce gibim paçama gizlendi
ah yalan dünyada ben böyle kalkık popo görmedim lopez inki gibi
rab ne güzel yaratmışsın o gözleri ama beni görmedi
rakıdır artık yeni aşkım seni bıraktım, o zütü gibemeden uykumdan uyandım
aah ahh bi kere dokunmak için neler neler yaparım
karabasan gibi hala rüyalarımdasın, bir daha gelirsen komşu kızı demem, atlarım