marmariste yaşadığım aşkı

napıyosun dedi,iyi dedim oteldeyim oturuyorum dedim.kim var yanında dedi kimse yok yalnızım dedim. nerdeler arkadaşların dedi. yine başlamıştı klagib ahiret sorularına. nerde olacaklar yatıyorlar odalarında dedim. anladım dedi.ee dedim naptın napayım evdeyim annemle ve ablamla kahve içiyoruz dedi.iyi afiyet olsun dedim ama test noldu sormak istemiyordum çünkü korkuyordum.iyi neyse dedi hadi sen işine bak.iyi tamam dedim ama bu ne saçma konuşmaydı. kapattım telefonu artık uyuyamazdım. aşağı indim lobide kendime bi kahve söyledim yanına yaktım sigarayı.aç karna sigara içemeyen bi adamım normalde ama şuan onu düşünemiyordum.bir kupa kahveyle iki sigara içtim. aklım şu gebelik işindeydi. telefonum çaldı arayan edaydı. efendim dedim "-bana da var mı kahve" dedi gülerek kaldırdım kafamı eda gelmişti,bu ne güzel sürprizdi böyle çıktı gittim aklımdan meral, edam gelmişti hem de habersiz. kahve söyledim oturdu karşıma gülümsüyordu ben de güldüm kahvesi geldiğinde parmağındaki yüzün dikkatimi çekti ama bişey söylemeye hakkım yoktu. parmağında yüzük vardı evet ama benim de annesinin karnında bi çocuğum olma ihtimali vardı...