1. 176.
    0
    ilkokul 3'e kadar antalyada okudum. babam şöförlük yapıyodu sonra ankaraya gdöndük. antalyada ki çocukuğumu hayal meyal hatırlıyorum. ilk dönüşümüzde babaannemde, yada annemle biz anneannemlerde kalıyorduk. ve anneanneme eniştemin kumar sevdasında illahlah eden teyzemde kuzanimle beraber yerleşmişti. ev düdük kadardı, 2. bi evin eşyasıda hacizden kaçırılıp dağ gibi yığılmıştı evin içine herkes yanyana yatıyodu. baba tarafına geçince kısmen daha rahat ediyoduk ama orada da babam kan kusturuyordu. sonra zaten sadece eve taşındığımızda umutluyduk. yeni başlangıçlar her zaman öyle değil midir. kafanın bi yerlerinde hep bu sefer işe yarayacak dersin ama değişen sadece evler ve işler, malesef biz değiliz. yontulmamız için daha uzun zamanlar gerekli.
    ···
   tümünü göster