1. 1.
    0
    > Işe gittiğimde sürekli o anları düşünüp duruyordum. Bu nasıl
    olabilirdi?... Akşam eve gittiğimde zile basmadım ve kapıyı anahtarımla
    açtım. Kapıyı açtığımda eşimi karşımda buldum... işten geldiğimde kapıyı
    açmak için bekliyormuş... Selam verip içeri girdim elimi yüzümü yıkayıp
    sofrayı hazırladık yemeği yedik... Bu gün neden durgunsun bir şey mi oldu?
    Diye sordu... Cevap veremedim... Dün geceki olayı nasıl sorabilirdim ki... Sana
    bir şey söyleyeceğim diyerek elimden tutup beni ayağa kaldırdı... gözlerinin
    içine bakıyordum... buyur söyle dedim... Hamileyim dedi... Ondan sonrasını
    hatırlamıyorum zaten... O anda ayaklarım boşaldı... Düşüp kalmışım
    yerde... Yarım
    saat sonra kendime geldiğimde eşim yanı başımda oturuyordu... Yattığım yerden
    doğrulup eşime bakınca utanıp yüzünü yere çevirdi... Bu habere o kadar
    sevinmiştim ki anlatamam...
    >
    > Akşamları işten eve gelirken artık bebek eşyaları alıyordum... Gece
    yattığımızda eşimle hep hayal kurap duruyorduk... Cocuğumuz belli bir yaşa
    geldiğinde ilk hangi kitabı okumalıydı acaba... Ilk önce namaz kitabındaki
    bilgileri öğrenmeliydi. Ondan sonra hangisini okutsak acaba islam Ahlakını
    mı? Herkese Lazım olan imanı mı okutsaydık... Yok yok ilk önce Halifelerin
    menkıbeleriyle yeşertmeliydi kalbini... Benim evladım Ehli Sünneti savunan
    Ehli Sünneti yaymak için çabalayan bir kul olmalıydı onu bu şekilde
    yetiştirmeliydik... Her akşam belli bir zaman dilimi içerisinde eşimle imam-ı
    Rabbaninin mektubatını okuyorduk. Bir akşam okurken yorgunluktan gözüme
    ağrı girince eşime rica edip sesli okumasını söyledim ve gözlerimi
    dinlendirmek için kapattım.
    ···
   tümünü göster