0
> Uyandığımda sabah ezanı okunuyordu... Kalktım etrafıma baktım... Eşimi
gördüğüm anda... sabret dediğini hatırladım... Camiye gidip sabah namazını
kıldıktan sonra dışarı çıkarken cebimde bir şey olduğunu fark ettim... Elimi
cebime attım bir tane mendil vardı... Eşimin evinde ilk konuştuğumuz zaman
avucumun içindeki mendil ayağa kalkarken yere düşmüştü bulamamıştım daha...
demek ki eşim bulup saklamış... Mendilin bilmediğim şekilde çok güzel bir
kokusu vardı...
>
> BU GERÇEK BiR HiKAYEDiR BU HiKAYENiN YAZARI YAZININ SONUNA EKLEDiĞi
CÜMLELER iSE ŞÖYLEDiR... (Bu yaşananları babamın günlüklerinden derleyerek
sadeleştirdim... Hikayede anlattığım kişiler annem ve babama aitti. Doğan o
çocuk bendim. Sabır ve şükür insanı en üst derecelere yükseltecek
kanatlardır..) Allahü teala herkese böyle eş nasip eylesin.
