bokunuzu yiyim bi bakınnnnnnnnnnnnnnnnnnnn

@1 okudum. bir yorum yapmayacagim iliskiniz hakkinda ama 5 yillik sevgilimden ayrilma nedenimi bir ozet gecmeye calisayim en azindan guven ile alakali durtulerin nelerle sonuclanabildigini gosteren yasanmis bir olay..

5 yil berabersiniz ve herseyi beraber gorup gecirmissiniz. sonra gun geliyor araya 630 km. mesafe giriyor. ama 2 haftada bir gidiyorum yanina. sonra sancilar basliyor. kiz diyor ki "sanki artik telefonun ucundaki adam sen degilmissin gibi hissediyorum. boguluyorum sanki" ben anlayisli bir adamimdir (gavat degilim). bir sure ustune gitmiyorum. cunku guvenim sonsuz. bir sure sonra yine hersey eski halini aliyor. 630km. mesafe olmasina ragmen neredeyse her hafta birbirimizi gormeye gelip gidiyoruz...

birgun yine ozlem ve sehvet dolu bir bulusma gunumuzde kiz aglamaya basliyor durduk yere. sonra anlatmaya basliyor " hani bizim ara verdigimiz, ayrildigimiz bir donem vardi ya, o sirada ben (b) ile vakit gecirdim bir sure. ( b mustakbel eski sevgili, 5 yildir beraberiz diyorum bayaa eski yani). ben once anlamaya calisiyorum sakin olmaya calisiyorum. sonra diyorum ki "biz hic ara vermedik ki eda." o susuyor ve agliyor. ve 5 yil yasanmamis oluyor birkac dakika icerisinde.

pisman miyim? evet! bu tur seyler yasaniyor ve asmak icin birinin soguk kanli ve kriz yonetimini eline almasi gerekiyor. kimse bunu yapmaz ise o 5 yil yasanmamis oluyor.

hadi kolay gelsin sana..

edit: bu arada o "b" kisisi eski bir arkadasim.