0
bilenler bilir, bu ülkede cemaat diye bir gerçek var, bu gerçeğin ticari boyutu var, ciddi rantlar elde eden büyük büs büyük gruplar olmuş artık amcamlar.
bu muallaklerin bi de dersaneleri var.
ismi lazım değil bu dersanelerden birinde destek ders alıyorum. sene 2003-2004
lise sondayım, arkadaşlar falan hep aynı okula gidiyoruz, hep beraberde aynı dersaneye gidiyoruz,
bu dersane mevzularına geleceğim hikayenin ilerleyen bölümlerinde, ne alaka diye düşünenler olabilir
lise 1 ve 2 de derslere ilgisi olan, gelecek kaygısı olan, babasından bişey kalmayacağının bilincinde fuzuli bi ergenim o dönem. 2 haftada bi aşık oluyorum,
her birinden sonra melankoliyi zirvede yaşıyorum..
olmaz böyle aşk diyorum, ben mecnunum diyorum.
bla bla
lise 3 e de bu tempoyla başlıyorum, hatta daha heyecanlı, neticede bir sonraki sene bende üni li olacam.
bunun verdiği heyecanla günde 250 300 soru çözüyorum.. sıyırmışım ama. dersanenin pilavını namazını hiç bişeyini kaçırmıyorum
benim bi de oturduğum mahalleden çocukluk arkadaşım var, melih.. aynı okuldayız bununla, yan sınıfımda,
bu elemanla takılıyoruz paso. ps age of tavla nargile vs, okuldan kaçıyoz, kızlara laf atıyoz, salak saçma heyecanlar yaratıyoruz kendi kendimize..
kardeşim gibidir, hala da biriz beraberiz.
okuldayız o gün..
teneffüste gittim bunun sınıfa sağ en arka köşede oturuyo, geldim bende bi önündeki sıraya oturdum. sırtları verdik duvara, ayakları uzattık sıraya, sınıftaki karı kızla makara yapıyoruz, milleti tutuyoruz..
evet beyler buradan sonra başlıyo hikaye.. varsa dinleyen der köşeme çekilirirm
