ben bir kere aşık oldum

*** ben 11. sınıf oldum. sibel 9, diğerleri 10.sınıf. bu sırada şimdiki can dostum bizim sınıfa geldi özel bi kolejden. adı buğra. hiçbir şeyi bilmiyo tabi. onunla gerçek samimiyetimiz 11. sınıfın yarısından sonra başladı. sibelle aramız iyi gibiydi pek konuşmuyoduk. sms yapmıyordu artık konuşçak insan yok diyordu sibelle de her dk konuşurduk beyler. çok sıkça. bi sevgilinin bile öyle o kadar konuşacağını sanmıyorum. neyse..

günler geçti ve bi kız belirdi benim gözüme * adı beril. gözleri görseniz beyler.. oracıkta boşalırsınız öyle bi göz var. adamı gözleriyle gibiyodu ben hep süb. takılıp yeni kızlar keşfederdim amk. bu kıza da sardık uzuuun bi süre fos çıktı. aşık değildim ama eğer çıksaydık olurdum fakat onu tanıyınca aşk maşk kalmazdı. aşırı basit biri olduğunu anladım daha sonraları. bu kız için ağlamıştım amk. gibeyim kalıbımı.

okullar açıldı daha sık karşılaşıyoruz tabi yeşimle ama karar verdim kendime beyler giblemiyorum. mesela karşıdan mı geliyo hiç istifimi bozmam kendimi değiştirmem bi sert surat tanıkınır önüme yoluma bakarım öyle yani. yani hiç gibimde değilmişsin havası. fakat onun bunu yapması gerekirken..

yeşimin kardeşim dediği kendini bildiğinden beri yanında olan bi dostu var. adı burçin. biz de onunla tanışmıştık 10. sınıfta ama başka arkadaşlardan. çünkü yaşıtız yan sınıftan bizim. bi gün onunla kavga etmiştim yeşim muhabbetinde. çıktığı var mı diye soruyodum ona, bizde bayağı sıkı fıkı olmuştuk burçinle. o söylemedi mi noldu bişey oldu resti çektim bende kestim ilişkiyi.

bir gün okul çıkışı pederin dükkana gidiyorum yine. yalnızım. baktım önümde yolun sağ tarafında burçinle yeşim gidiyo.