0
Havaalanındayız...
etrafta koşan insanlar, anonslar, akrabaların ağlaması zırlaması.
Gürültüden kurtulmak, yol boyunca düşünmek istiyordum.
Serpil'i düşünmek, onuda yanımda zütürmek istiyordum.
Son çağrı yapılırken akrabalardan ayrılmış, biletlerde yazan kapının tam önündeydik.
"hadi" dedi babam, "hadi yürüsene". ayaklarım gitmiyordu, istemiyordum işte.
tuttu kolumdan çekti, zoraki yürüdüm.
Uçak kalkarken son kez baktım şehrime ve söz verdim kendime
dönecektim, buraya geri dönecektim ben.
Edit: kız benden 1.5 yas büyük
