gece gece kederlenen

@28, sonra bir an durulursun ve ulan ben neyim be, on numara bir insanım falan diyerek devam edersin yalanlarına. inandırmaya çalışırsın kendini bu sahteliklere.. sonra bir an düşünürsün ve dersin ki; aslında bir baltaya sap olabildiğim yok, tip desen yok, para desen yok, beni anlayan biri yok, güvenen yok, çevremde insan yok, yok oğlu yok.. neyim var da kendimi teselli etmeye çalışıyorum ulan ben? anadan doğma bırakılmışız dünyaya ve sonrasında ne talihimiz dönmüş ne de iyi birer dost edinmişiz. yakarsın bir sigara daha, kaybettiklerine veya gidenlere duyduğun özlemin acısını sigaradan çıkartırsın. o duman içine doldukça insana öyle bir his verir ki.. anıların canlanırken gözünde, ölenler geçerken aklından, film şeridine gerek kalmaz. çünkü sen zaten ölmüşsündür. herhangi bir canlılık belirtin var mı nefes almak dışında? insanların seni giblediği mi var? çaresizce etrafa bakınırsın mal mal. gözünde ağlamaya yaş kalmamıştır.. ama gidenler hiç geri gelmez. yarın yeni bir gün başlayacak ve her şey kaldığı yerden devam edecektir..