nasıl piç oldum anlatıyorum

hafta sonu geride kaldı..

1. sınıfın ilk gününden sonra, ilk kez ilk gün okulda bulunuyorum.. alışkın değilim tabi, bünye garipsedi ehehe..

nilay da gelmiş, haberleşmiştik zaten, hemen birbirimizi bulup sarmaş dolaş olduk.. canım benim ya..çok seviyorum bu kızı ben be beyler, nüfusuma mı alsam ne yapsam..

geçmez dediğim zamanlar, sayesinde geçti..70 küsür kişilik sınıfta 30 kişi anca var, tabi, palazlandı ya eşşek sıpaları, ilk günler gelmiyorlar, böyle bir artistlik, havalar (sanki sen aynı tak değilsin amk) (:

hocalardan da derslere pek ilgi olmayınca ilk 2-3 günümüz yarı yarıya geçti denebilir..

ve benim hikayemin, karşılıklı pozisyonların bol olduğu ama golsüz geçen ilk yarısından sonra, asıl maç şimdi başlıyor dercesine, hayatımı, hayat felsefemi, geleceğimi, geçmişimi, karakterimi, benliğimi komple ve derinden değiştirecek olan, beni, tam anlamıyla bambaşka bir insana çevirecek olaylar silsilesi de, o çarşamba, öğle arası mühendislik kantinin de başlayacaktı..

önümde kantin basamaklarını neşeyle koşturarak çıkan nilay, benim ağır hareketlerimi görünce arkasına dönüp kolumdan çekiştirdi, zıpırlık-kızgınlık arası bir ton da çemkirdi,

"hadisene yaa geç kalıcaz bitirecekler gene pizzaları, kaçırmak istemezsin (:"

kolumdan sürükleye sürükleye beni kantine sokarken, tuhaf bir şekilde, sanki daha önce bu anı, bu sahneyi yaşamış gibi hissettim..

evet evet.. kesinlikle..bundan eminim..