nasıl piç oldum anlatıyorum

bir kez daha..

sonra bir kez daha..

ve bir kez daha..

gözlerimi alamamaya başlıyorum artık, sadece 2-3 masa çaprazımdaki, görünürde kalabalık, ama benim için sadece tek bir kişi ihtiva eden o masadan..her seferinde, gözlerimin takılı kalma süresi uzuyor.. ufak, kaçamak bir bakış, yerini yavaş yavaş bir teslimiyete, kitlenmeye bırakıyor.. allahım... neyin nesi bu?..ne..saçmalık.. hıh..yani... böyle bir şey..

"nereye bakıyosun sen sorması ayıp öyle muallakta kalmış öküz gibi?" diye yine ayarı veriyor nilay da, yeniden masaya dönebiliyorum. lan var ya böyle masalarda da, devamlı dalga geçiyorlar benle haa, tolga ayrı, nilay ayrı, herkes de gülüyor, taşak oğlanı olduk valla..

"hı?" diye yineliyor sorusunu nilay, sonra dönüp yalandan bir bakış atıyor etrafa.. benim gördüğümü görmüş olmasına, ya da en azından benim gözümden görmüş olmasına imkan yok elbette..

gülümseyerek önce ona, sonra da önüme bakıyorum.. gözlerim masanın üzerine dağılmış toz şekerleri, onların hunharca parçalanmış kağıt ambalajlarını, boş çay bardaklarımızı ve yarısı yenik pizza tabağını dolaşıyor amaçsızca.. aldığım nefes.. aldığım nefes bile farklı geliyor.. tüylerim diken diken olmuş, ciğerlerim genişlemiş, göğüs kafesimi yarıp açmak istiyor.. kollarım sanki kanatlarım olmuş..bir kez şöyle sallasam, havalanacak gibi hissediyorum.. suyun içine damlatılan mürekkep gibi dağılıyor, yayılıyor içime duygular.. yabancı, alışkın olmadığım duygular bunlar.. yadırgıyorum..ama hoşuma da gidiyor?

o çarşamba günü, kaşla göz arasın.. ummadığım bir anda, zamanda, hesapsızca, düşünmeden.. düşünemeye fırsatım bile olmadan.. yalın, amaçsız, çıkarsız ve kaygısızca aşık oluyorum..