kardeşim dediğim adamın bana attığı

güzel bi gün geçirdik çok güzeldi hayatımda yaşadığım en güzel günlerden biriydi diyebilirim sonra kızla iyice birbirimize yakınlaştık yada ben öyle sandım... okulda bi gün kızla yine takıldıktan sonra aramızda şu konuşma geçti birden dilimden şu sözler dökülmüştü

ezgi ben seni seviyorum dedim

bana bakan gözlerindeki ışık birden sönü verdi tuttu kolumdan beni zütürdü ve aynen şu kelimeleri söyledi

uzun süreli bi ilişkiden yeni çıktım beni biraz anla nolur artık erkeklere güvenemiyorum çıkarsan üzülürsün en iyisi vazgeç benden..

nasıl vazgeçeyim ? ne yapayım bekle dese zaman tanı dese beklerim. kesin bi cevapta yok hayat durdu benim için dostlarıma sığındım

içimde yinede bi ümit vardı diyemicem çünkü her zamanki gibi rutin kız lafları gibtir git ti o lafların kısacası adım gibi biliyordum