kardeşim dediğim adamın bana attığı

oturduk sıraya ben çok değiştim burdaki arkadaş ortdıbını özledim geri döndüm dedi saçları kazıtmış bin uzun sarıya çalan saçları vardı neyse anlattı filan dedim banane senin hayatından görmek istemiyorum seni allah belanı versin dedim kardeşim dedi dur bi dinle lütfen dedi annem vefat etti babam ayyaş oldu yazın oldu bunlar ben yeni toparlıyorum artık dayanacak gücüm kalmadı dedi ne olur affet beni herşey için senden özür diliyorum çünkü elimden başka bişey gelmiyo dedi ama gözler yalan söylemez derler ya gözlerine baktığımda bi garipti bi gözü kalk gidelim diğer gözü tak yeme otur diyodu belli ki annesinden sonra yemiş kafayı iyice başımdan gitmesi için iyi tamam affettim ama bundan sonra ne bana nede ezgiye 5 metreden fazla yaklaşma dedim ezgi mi artık öyle biri yok hayatımda sadece kendim varım günahlarımı affettirmek isiyorum tanrıya namaz kılmaya başladım filan dedi amk dedim değişmiş bu bebe ama fazla yaklaşmamak gerek yinede konuşmadım bende pek okulda bi gün kantinde ezgi ferhat ve ben otururken oda karşılarda bi masada berkayla oturuyodu yemek yiyodu birden farkettim içine şeytan girmiş gibi kin dolu gözlerle bizim masaya ve ezgiye bakıyo sonrada kafasını geri çevirip berkay muallaksiyle bişeyler konuşuyo dedim bizimkilere kalkın gidelim ferhatın kulağına eğildim olayı anlattım kalktık ordan uzaklaştık