bir günbatımı düşü kadın

Adam en az altı kişi getirdi gözlerinin önüne. Bazıları ile sadece uzaktan bir merhabası vardı. Ama yine de bir şey olmuyordu. iş yerinden birini denedi. Daha sonra kadının arkadaşlarınından bir kaçını. Sonra birkaç okul arkadaşını. işe yaramıyordu. Lise yıllarına gitti. Yine olmadı. Belleğinin tozlu diplerinde kalmış kadınları denedi. Çocukluk günlerindekilere uzandı. Olmuyordu.

Kadın geldiğinde o hala yerde birilerini hatırlamaya çalışıyordu. Panik içinde kalktı zil çaldığında. Marketten aldıklarını beraber yerleştirdiler. Kadın ona terfi ettiğini söylemek üzereyken vazgeçti birden. Daha sonra söyleyecekti. Bir bardak su içti kadın ve yorgun olduğunu söyleyerek yatak odasına geçti.

Adam salonda oturdu tek başına. Kadın Anna Karenina’dan üç sayfa okuyabildi ancak. Başucundaki ışığı söndürdü.

Adam gece yarısına kadar oturdu. Kanapeye uzandı ve dvdden 7 Samuray’ı izlemeye başladı.
Filmi ortasında kapattı. Yine bitirememişti. Sonunu hiçbir zaman göremeyeceğim bu filmin diye geçirdi aklından.

Kadının yanına uzandı. Nefes alıp verişini dinledi. Omzunun üstüne eğildi kadının. Belki bir on dakika kadar baktı yüzünün yarısına. Diğer yarısı yastığa iyice gömülmüştü. Adam başını yastığa koydu.

Sabah olduğunda işe gitmedi adam. Öğleye kadar yataktan çıkmadı. Belki on kişi getirdi düşlerine ama yine de bir işe yaramadı.

Kadın yine arkadaşı ile geçen günkü kafede buluştu. Önce terfi edişini konuştular. Daha sonra kadın ağlamaya başladı. “Tiksinti verici bir durum, biliyor musun?” dedi. “Beni biriyle aldatsa bu kadar üzülmezdim.” Arkadaşı başını salladı.

Adam evde yerde uzanmıştı yine. Yine birilerini hayalleyerek kendini tatmin etmeye çalışırken birden irkildi. Kafasındaki geçmişten, bugünden hatta gelecekten tüm kadınlar bir anda silindi. Kanı çekilir gibi oldu. Kalbi küt küt atmaya başladı. Çok güçlü bir duygu kapladı bedenini. Bir süre sonra yerden kalkacak gücü bile bulamıyordu kendinde. Nefes nefese kalmıştı.

ip gibi incecik gözyaşları süzülüyordu yanağından kadının. “Fark etmediğimi sanıyor. Oysa her şey o kadar açık ki. Sessizce yataktan çıkıp diğer odaya geçmesi…Artık dergi mi karıştırıp yapıyor, film mi izliyor düşünmek bile istemiyorum. Tanrım, nasıl dayanıyorum tüm bunlara?”

Akşam eve arkadaşı ile geldi. Adam salonda uzanmış uyuyordu. Birlikte yemek yediler. Adam daha sonra çalışacağını söyleyerek odasına geçti.

Kadın ve arkadaşı salonda oturdular. Bakışlarından ne konuştukları belli oluyordu.

Kadın adamın kapısını kapatışını dinledi. iç geçirdi. Sabah ilk işi evi terk etmek olacaktı Adamın hayallerini süsleyen kişi olduğundan habersiz; uzayın bir ucunda tek başına bırakılmış biri gibi duyumsadı kendini.

Adam birazdan karısını hayallemenin hayalini kuruyordu. Çoktandır böyle bir duygu yakalamamıştı. ilk o gün öğleden sonra keşfettiği bu duygu daha öncekilerden çok farklıydı. Sanki gerçekmiş gibiydi. Kendine itiraf edemiyordu ama o kadar mutlu olmuştu ki, ağlamıştı mutluluktan.