nasıl piç oldum anlatıyorum

http://fizy.com/#s/1r5nea

... gece benimle kaldı buse, ve evet, söz verdiğim gibi, ileri filan da gitmedik..ama yine evet, yanına yattım..sarıldım..ve belki bir kaç şey daha..

onu ve tedirginliğini anlayabiliyordum..neticede burası türkiye..anaların kızlarını nasıl yetiştirdiğini hepimiz biliyoruz..cinselliğin, özellikle de kadınlar için ne kadar büyük tabular haline getirildiğini..

cinselliği,aşkı, sevmeyi ve sevişmeyi adım adım, basamak basamak düşünecek olursak, buse, aslında o gece, resmen koşar adım gitmiş, basamakları da beşer beşer çıkmış gibiydi kendi adına..

fazla bile yapmıştı..kendini aştı denebilir..

düne kadar sevgilileriyle ele ele yürüyüp masum öpüşmelerden fazlasını yapmayan kız, bugün aslında yabancısı sayılabileceği bir adamla yan yana uyuyor..

ha, o adam çok mu kötü biri? onun hakkındaki emelleri çok mu kötü?

değil..

belki bir zamanlar öyleydi..ama artık değil..hele ki, ona karşı hisleri? hiç değil..

sarılmak..

sarılıp uyumak..

buna yıllarca katlanabilirim, daha ileri gitmeksizin..

dur bir dakika.."katlanmak", yanlış bir kelime seçimi oldu hatta..

seve seve... evet..seve seve sarılarak uyuyabilirim ona, yıllarca..bir adım daha öteye gitmeden şayet öyle gerekecekse... varsın, bu olsun benim için en yüksek nokta..

lan?

ben yanında oturur, gözlerine bakar, elini tutarken bile kendimden geçiyorum, ayaklarım yüzmeye başlıyor zeminde,
sarılıp yatmak ha?

sevdiğinle sarılıp yatabilmek??

daha allahımdan bela mı arıyorum aq?

fazla bile..

ah..buse..

ne yaptın sen bana böyle?..aslan geçineni kediye döndürdün... bin ettin resmen beni be (: ..bütün havamı aldın, bütün nefretimi söndürdün, hayata ve insanlığa karşı..

ben artık, aşık bir adamım..
sana..sadece sana aşık bir adam..
tozpembe bir dünyada kuş tüyü misali uçuşan bir adam..
o kadar hafif..o kadar naif hissediyorum kendimi..

demek ki böyle oluyormuş sevince..aşk birliktelikleri..aşk evlilikleri... senelerce süren beraberlikler..diz dize yaşlanmalar..ve günü geldiğinde de yan yana gömülmeler..

sevmek böyleymiş demek ki..

aşk bu imiş..

ulan... neleri aşk sanmışız... ha ha..hay allah be..allah... çok şükür allahıma..

şimdi artık, o da yavaş yavaş kendini kaptırıyor gibi bana..biliyorum..başta bana öyle yana yakıla sevdalı filan değildi yani..ben, deliler gibi seviyordum işte, ve bu yüzden, normalde yapamayacağım pek çok şey yaptım..

o da, beğendi yaptıklarımı..beni beğendi..düşüncelerimi beğendi..kişiliğimi beğendi..boyumu posumu da beğendi belki biraz? kaşımı gözümü de?

ama biliyorum ki, başlangıçta, o sadece bana bir şans verdi..

şimdi ise, her ne kadar benim gibi olması mümkün olmasa da bana göre, yavaş yavaş kendime benzetiyorum onu da..

ben, bir anda öğrendim sevmeyi..aşk, bir vahiy gibi indi gökten,

ona ise yavaş yavaş öğretiyorum... ilim gibi öğreniyor, onu sevenden...