borcumu ödemek için kum torbalığı yaptım

güzel bir final istiyordum.her zaman hatırlayacağım bir son istiyordum. klagib bir öfkelendirmeyle dayak yiyip para alma olayı değil. işi eyleme dökmek istiyordum.

fight club gibi bir şey değil. zaten chuck palahniuk bile twitterda facebookta bardağının tişörtünün rekldıbını yapıyor.bu adam bile sistemin kölesi olmuşken ben üç beş adamı sinirlendirerek lalezarla donatamazdım dünyayı.

telefonumu açtım. beni arayan tüm numaralara geri dönüş yaptım. herkesi aynı yerde görüşmeye davet ettim.bu kez durumun farklı olduğunu ve isteyen olursa hepsiyle son kez terapiye dönen bu oyunu oynayacağımı söyledim.

hepsi anladı. çünkü beni gözlerinde çok büyütmüşlerdi. onlar için tek mimiğim bile önemliydi.her kelimeme anlam yüklemeye çalışıyorlardı.

artık onlar da travesti plaza erkeği çilekeş baba aldatılan adam sosyal olmaya çalışırken beceriksizliğiyle başbaşa kalan loser veya sevdiği kızı kendinden değerli olduğunu düşünmeyen huur çocuklarına kaptıran gerizekalılar değillerdi.

onlar artık bir arabanın cdıbına bakıp farkedemediğiniz içerdeki kişilerdi. onlar sizin çirkinliğinizi ve düzeltme çabanızı görüyorlardı. onlar size gülüp geçiyorlardı.ve hiç biri tek değildi.