okul çıkışı dövdüğünüz ilk oç

ortaokulun ilk sınıfıydı. hiç unutmam berker diye bir çocuktu. babası polisti ve yeni atandıydı. daha ilk günden başladı herife marizlenmemiz. çünkü babası sınıfa tanıtırken "oğlum çok iyi karate biliyor hepsinizi döver" diyerekten tezgaha koydu. ilk başlarda çocuktan çekindik çünkü eleman hiç konuşmaz öyle kendi halinde takılır, kimseye bir zararı olmazdı. birşey soruncada mantıklı cevaplar verirdi. ama bu çocuğu dövecektik bir şekilde. kafaya taktık amk. bir ay sonra falan birgün arkadaşlara dedim ben bu çıkışta sataşacam buna. dayak yersem yardım edersiniz. yok yemezsem bırakın döveyim dedim. neyse çocuğun yanına gittim çıkışta. atarlandım buna biraz ama dönüp bakmadı. bu sefer neden bakmıyon diye ittirdim bunu ve küfür ettim. çocuk hala öyle put gibi duruyor.

yaradana sığınıp bir tane tokat attım buna şansa tamda burnunun ta ortasına geldi. çocuk anında nakavt oldu. sonra beklemeye başladım kalkınca döver bu beni diyede düşünüyorum. bir kaç dakika geçti tık yok elemanda. öldü diye bıraktık kaçtık. ertesi gün okula gitmeyecem hastayım diye kandırdım bizimkileri ama nafile. müdür geldi eve. gibi tuttuk diye düşündüm ama müdür anlattı herşeyi. çocuğun burnunda bir sorun varmış (hala ne olduğunu bilmem) ben vurunca kan akmamış ve içeride kalmış ondan bayılmış eleman. neyse sonra babası falan geldi elemanın. niye vurdun falan dedi. dedim karate biliyor bana karate yapsın diye vurdum dedim. bizim peder sadistmisin amuğakodoğum gibisinden çıkışsada sonradan olay tatlıya bağlandı. çocuktan özür falan diledim.

ama 2 ay sonra tekrar dövdüm çocuğu ;) bu sefer hakettiydi. tuvalette benim hoşlandığım hatunla birebir konuşurken yakaladım ipneyi. bu sefer burnuna vurmadım.