Abi bırak hayalleri gerçekleştirmeyi, yaşayacak gücüm yok. Tükendim, gençliğim soldu. Tutunacak dal bulamıyorum artık
Yemek yemeye bile güç bulamaz oldum. Yoruldum her şeyden. Ayağa kalkamıyorum.
Hani dibe batmadan yüzeye çıkamazsın diyolar ya, durum o kadar kötü ki 2 yıllık sevgilime kendimi terkettirdim. Dibe batıp güç almak istiyorum ama nefesim dibe kadar yetmeyecek.
Ciğerlerim sökülüyor, kendimi Porsuğa atmak istiyorum her köprüden geçişimde.
Organlarım çürüdü, ölüyorum sanki her an.

etin acısı ruhun ızdırabını mağlup edemiyor panpa napıcaz

beyler sabah oldu ama manitayla bikaç gün önceki ayrılığımı anlatıyorum.
uzak ilişkim vardı, daha önce de ayrılıp barışmıştık ve çok yorulmuştuk, köpek gibi de seviyodum ayrılalım diyemezdim. özgüvenim de sıfırdır desem yeridir.

aylardır kapalı c2.me hesabım vardı geçen akşam onu açtım, fotoğrafımı değiştirip çıkcaktım. manita aradı o sırada napıyosun dedi söyledim. o sıra biri yazdı, dedim bu benim manita kesin.
o olduğunu tahmin ettim, konuşmasından, seçtiği kelimelerden bile belliydi ama ben o değilmiş gibi davrandım. yaptığım hoş olmayan ne varsa abartarak anlattım. kendimi en adi şerefsiz gibi gösterdim. düşünmediğim çirkin şeyleri düşünmüşüm gibi yaptım. yapmayacağım şerefsizlikleri yapacağım gibi anlattım. bütün bunları kafamda gerçekmiş gibi düşünerek yaptım yani gerçekten şerefsizmişim gibi duruyodu, ben bile inandım. Ertesi gün de o konuştuğun benim, bu son deyip ayrıldı beyler. ben de onun sen olduğunu biliyodum demedim. evet dedim, haklısın şerefsizim çünkü ben dedim.
arada bir cidden inandı mı lan böyle biri olduğuma diyorum hala, ayrılığın gerçekliği kadar çok inanmış işte. neyse onu kendimden, aklımın gidip gelmesinden, dengesizliklerimden, tutarsızlıklarımdan kurtardığıma bayağı seviniyorum o geçiriyo acısını biraz.
ince detaylar vardı da hepsini anlatacak gücüm yok.
arada acaba onu bu kadar üzerek benden ayrılmasını sağlamak yerine ben yoruldum deyip bırakan mı olsaydım diye de düşünüyorum ama gibsen yapamazdım çünkü çok seviyorum amk.
şimdi başka şehirdeyiz, yanına gitsem mi diye düşündüm uzun uzun. ama gitsem bi pislikten farksızsın diyecek yüzüme bile bakmaz. ben de inandım açıkcası, belki şerefsiz değilim ama çok iyi biri de değilim. bulur lan benden iyisini dimi. onu da yoruyordum yaptıklarımla, hareketlerimle, tavırlarımla, hayatı yeterince zor değilmiş gibi.
bana giderken "keşke bu kadar vazgeçilmez olduğuna inandırmasaydım seni" dedi. vazgeçilmez değildim, hatta nasıl benden vazgeçmediğini anlayamıyodum. aşık değildim evet ama bu da ayrılıkların zütürdüğü bir şeydi, değildim ama köpek gibi seviyordum ulan. sen aşığım diyordun ya inanamıyordum birinin beni o kadar sevebileceğine. beni daha fazla üzmemek için benden ayrıldığın gibi oldu bu senden ayrılışım. hata yaptım belki.
ama şu andan sonra barışsak bile yaşadığımız şey ilişki olacak mı olmayacak, ben aylardır yıpranık devam ediyordum, bu ayrılıkta da sen yıprandın. kendimi olmayacağına ikna etmeye çalışıyorum çünkü bir umudum olsa atlayıp geleceğim yanına. çünkü sen çölüme yağmur oldun, sen geceme gündüz oldun, sen canıma yoldaş oldun, sen kışıma yorgan oldun...
affet beni.

https://youtu.be/f12i-aWK5TU
beni de yazın

(bkz: çok çalışıp yatay geçiş yapacağım)

edit: ben anadolu üni.ye yatay geçtim, allah kalanlara sabır versin

ülkesinden de, daima kendini haklı zanneden ve yetmiyor gibi başkasının hareketine, hislerine, fikirlerine müdahale hakkını kendinde gören insanından da tiksindim. sanane ulan sanane.

serbest çağrışım https://soundcloud.com/feyyazyigit/samsunlu-de-l-m

Evde tavana yapıştırıp anne dayağı yemeden büyümedik

Bana beni geri ver, bi şansım olsun aq.

Bir de bu var https://m.youtube.com/watch?v=Fj4RpqnMzOg
(bkz: emre nalbantoğlu)

Nefis bir şarkı, güzel bir insan, harika bir yeni cover : https://www.youtube.com/watch?v=Fj4RpqnMzOg

ilk sene yurtta kalıyodum üç kişilik odadayım, yatağım cam kenarında olan, camımızın önünde de ufak bi balkon var, Yarım metre kare falan yani balkon da değil baya gibko bi şey.
Neyse mevsim son bahar yağmur falan yağıyo. Oda arkadaşlarımla pek aram yoktu zaten, ben de onlar gidince epey ders çalıştım sıkıldım dedim balkona çıkayım az.müzik dinliyodum başta sonra ezan okunmaya başladı kapattım. Ezan bitti bu sefer de yağmuru dinliyim dedim sessiz sessiz duruyorum akşam saatleri işte. Ben öyle dururken benimkiler odaya geldi yanlarında iki kişi daha var konuşuyolar falan.
Bizim odanın perdesi de hani yanda bi ip olur da yukardaki sistemi onunla hareket ettirirsin perde o sayede açılır kapanır ya öyleydi ve tamamen kapalıydı o gün. Kapı da kapalı. Yani içerden zerre görünmüyorum.
Hava ufaktan üşütmeye başladı dedim içeri giriym artık. Benim kapıyı ittirmemle perde -her zamanki gibi- dik olarak boydan boya hareket etti, bunlar bir bağırıyor bir besmele çekiyor ama nasıl. Ömürlerinde saymadıkları allah peygamberi sayıyolar. altlarına sıçıyorlar.
Bu da böyle bir 1 saniyede 4 kişiyi imana getirişimdir beyler. Kapıdan geçip perdenin arkasından çıkınca da ulan sen miydin aq tepkilerini aldım sadece. Çünkü gayet normal bi şey gibi içeri sıradan bi surat ifadesiyle gülmeden girmiştim. Aramız iyi olsa dayak yerdim heralde :d
bi de vatsaptan ses kaydı başlatıp girmiştim sonradan da baya dinleyip dinleyip gülmüştüm.

3 günde bir bu saatlerde kızartıp yerim

sırf ilerde para kazanıcamdı itibardı falandı filandı diye adı olan bi üniversiteye gitmek, önü açık bi bölüm kazanmak için aptal gibi hayatımın elimde olan kısmını işime yaramayacak bilgileri ezberlemeye adamak yerine, yaşadığım günü son günümmüş gibi kendimi kasmadan yaşadım; pişman değilim, istediğim yerdeyim, istediğim zamana çok yakınım.
Mutluluğun memnuniyete bağlı olduğunu göremeyen çok insan görüyorum. Bunu yapamayanlara da çok üzülüyorum.
Hayatımdan memnunluk oranım ortalama %80, anksiyetem, manik depresifliğim falan olmasa benden mutlusu olmazdı.
hafta sonra evime gidiyorum, keyifler gıcır.

horrible bosses

bu saatlerde izlerdim hep lan, bak yine geldi aynı saat özledim.

yakın arkadaşım diye samimiyeti salma cıvıklaşmayın
aranızda ciddiyet de olsun yoksa taka sarar nasılsa aramız iyi diye burnundan getirir

Önce sesin gelir aklıma
Çaresiz kaldıkça hep seni düşünürüm
Güzel olan, dolgun başaklardaki sarışın sevinçli
Sonra cumartesi günleri gelir
Sonra gökyüzü gelir hemen kurtulurum
Bir yağmur yağsa da, beraber ıslansak.

Kırk kere söyledim bir daha söylerim
Savaşta ve barışta, karada ve denizde,
Düşkünlükte ve esenlikte
Zamanımız apayrı bize göre
Yanyana olduk mu elele
Aç kalsak ağlamayız biliyorum.

içim güvercinleri okşamış gibi rahat
Sen yanımdayken ister istemez
Geniş meydanlarda akşam üstleri
Üstüste üç kere deniz, üç kere çınarlar.

Sen yanımdayken ister istemez
Uzak ırmakları hatırlıyorum.

Arasıra düşmüyor değil aklıma
Yabancı kadınların sıcaklığı
Ama Allah bilir ya, ne saklıyayım
Yanında ihtiyarlamak istiyorum...

http://www.youtube.com/watch?v=LoaB4gwQEpk

http://www.youtube.com/wa...OfZM&feature=youtu.be

ne zaman ne zaman

devlet yurdunda kalmadım hiç, bilgim bu kadar. istediğinde önceden izin alıp halledersin hadi kolay gele

bi senede 60 gün mü ne gece dışarda kalma iznin var diye biliyorum,
aile aranmaz amk uyarı falan yersin, özel yurtlarda oluyo o dediğin.
edit: sayıyı net hatırlamıyorum ama dışarda kalma hakkın tabiki var.

yok panpa benim de öyle, önemli olanları iki kere düşünüyom aklımda kalırsa gidip yazıyom yoksa gibtir et bana fikir mi yok

orta halli film. dizisi de iyi; şu an tek sezon, hepsini gerile gerile izledim. hoş.

serbest çağrışım : http://www.youtube.com/watch?v=S_sFFeEW9NE

reserved