0
dün okuyunca kendime sordum korkakmısın diye, gerçekten sevmedin mi diye ama herkes bu cocuk gibi ya da harun gibi kotu ceketlı cocuk gibi oldugu ıcın ulkemızde kızların havası cok yuksek değil mi?
hikaye'de bile aslı karakteri tanrılaştırılmış, sonuçta o da sıçan, seven üzülen biri.. çocuk bu kadar kendini harap etmeseydi sevmeyecek miydi yani aslı onu? kızlar için illa ölüp bitmemiz mi gerekiyor?
hikaye^nin en romatik kısmı cocuk tımarhane'deyken aslının gelmesi bir de deniz kenarında bulusmaları, ikisi için de hapishaneye girmeye, 3 gun yollarda kalmaya gerek yok. kıza, ona değer verdiğini, onu sahiplendiğini hissettir yeter.
belki bu adana'da boyle oluyordur bilmiyorum ama salgın olarak yayılmasın istiyorum.
şu başlığa adam akıllı bir şeyler yazayım dedim amk, seni buldum :d entry gircem şimdi *
