dedde şuan kahvaltı salonu açtı kadıköyde... göğe bakmaa durağı...

gibeyim devri

GRANiT DUDAKLI KADINA

Kelimelerin ikiz kardeşliğiyle sesleniyorum sana
Derin uykularında sarmalıyorum omuzlarını
Korkma kravatım halen kırmızı
Korkma – anlamsız işaretlerine halen bir neden bulamadılar

Bülbüller kaç defa geldi – kaç defa nara kondu?
Çok oldu – çok oldu - ben geldim, gittim. Çok geldim ama…
incilere işlenmiş maşrapalarda boğuldum
Dudaklarını aradım. Likörü severdin. Likörden anlardın çünkü.

Sarhoş arı bir meyhanenin önünde öldü, bir yaz sıcağıydı
Kelebekler… sen bıraktığın gibi sağlıklı, diri

Bakışlarım can çekişirdi seni görünce. Severdin bunu
Bilirdin, yalan değildi. Çırpınışımın tarifi olmazdı, çırpınırdım

O yaz ‘’ Umut ‘’ adında bir köydeydik
Sen ‘’ umut tüylü bir şeydir! ‘’ dedin
‘’ sözsüz ezgiler söyler ‘’ dedim ben
Sen bunu tüy gibi hafif bir mürekkeple yazdın

( Emily Dickinson’ a )

Ömer HARMANKAL

bütün büyük kitapçılardan istedebilirsiniz!

istanbul ve çevresinde evlerde mekanlarda şiir geceleri yapan bir adam. yerine uymayan parçalar adında kitabın arka kapağını yazdı. sosyal medyada çok aktif değil. parasız pulsuz bir adam. bizzat tanıştım.