0
Bi sevgilim vardı.5 ay çıktık. internetten tanışmıştık o sıralar bir önceki sevgilimden ayrıldığım için boşluktaydım.ne kadar kuşkulu olsam da deneyelim demiştim ve öyle başladık. yaşadığı yer bana 1 saat uzaklıkta, haliyle şehirlerarası otobüsle gidip gelme yapıyordum ve masraflıydı tabi.3 haftada bir buluşuyoduk o yüzden. bana birçok yalan söyledi. eski sevgililerinden herhangi biriyle konuşmadığını söyledi yani iletişimin olmadığını aralarında. kendi karakteriyle ilgili bazı yalanlar söylemişti tabi internet üzerinden tanıştığımız için biraz sallamış hayatını.o olayı itiraf ettikten sonra affetmiştim ve devam etmiştik.son 2 aydır neredeyse çok ciddi sıkıntılardaydık. bana soğuk davranıyodu gereksiz yere,bi sorun olduğunda bunu söylemeyip her halükarda tavır atıyordu sebebini anlamıyodum bende neden yaptığına dair yani. bikaç hatası olmuştu ben yine affetmiştim. bidaha yapmıcam dediği halde tekrar yaptığını öğrenmiştim.
yani son 2 aydır çok sorunluyduk bana çok soğuk ve ilgisiz davranıyodu. kendiside kabul ediyodu eski ilgimi kaybettim falan diye.2 hafta önce arkadaşıma anlatmıştım bu kızı zaten biliyordu. herneyse o akşam dedik şunu gizli numaradan arayalım filan. arkadaşım aldı konuşmaya başladı tabi benim ki soruyodu kimsin nerden buldun numaramı falan. oraları geçiştirdik tabi. telefonu kapattık.1 saat sonra ben aradım nabıyosun falan filan öyle konuştuktan sonra gizli numaradan birisi aradı falan dedi ben de işte bidaha ararsa açma gibilerinden bişey söyledim açmam zaten tamam dedi. gece oldu, aradık ve telefonu açtı. konuşmaya başladılar.şu an seninle konuşma sebebim sevgililerimle konuşmadığım için dedi. dalgasına demiştir dedik çoğul ekini kullandığı için. konuşmaya başladılar ve benim hatun hiç tanımadığı birine herşeyini anlatmaya başladı. konu bana geldi işte, benden bahsetti sevgilim var falan. konuştuğumuzu söylemicem ona dedi. arkadaşım konuşmayı ilerlettirdi ve döküldü resmen. benden önce 3 kişiyle daha çıkmıştı aralarında en sevdiği ve mutlu olduğu benden bir öncekiymiş. sebebi ise o çocuk, bunu rahat bırakıyormuş umursamıyormuş pek fazla "arkadaşlarımla çıkıcam" dediğinde çocuk sormuyormuş kim falan diye.o da rahatmış o yüzden. benden bahsederken dediği şey ise,"mikurinle çıkmaya başladığımdan beri ondan önceki 3 sevgiliminde beni umursamadığını farkettim ve sevmediklerini dedi.ve benim onu sevdiğimden son derece eminmiş yani seviyo beni biliyorum dedi ama ilgisiz kalmaya başladım, mesela mesaj attığında o eski heyecanım kalmadı dedi.ama bunlar kesinlikle ondan kaynaklı değil benim değişken kişiliğimden kaynaklı, mikurinin bi hatası yok yani çocuğun kötü bi yanı yok kusursuz birisi,şu an ayrılıcak olsam bahane bulamam" gibisinden bişeyler dedi tabi. arkadaşımda sordu bahanen olsa ayrılırmısın diye,"bilmem, belki" falan dedi.ara sıra benden önceki sevgilisinin ona mesaj attığını ve konuştuklarını söyledi.
(bu olaydan önce 1 kere o benden ayrıldı 1 kerede ben ondan ama barıştık tabi).ben oturmuş duvara bakarak dinliyordum öylece. hiç tanımadığı birine neleri anlatıyordu, ilişkimizdeki sorunları bana söylemeyip, arkadaşıma söylemişti. öylece tepkisiz dinliyordum. beni sevip sevmediğinden emin olmadığını söyledi. ayrılmayı düşünmüş,en son buluştuğumuz zaman o günün akşamı düşünmüş halbuki o gün çok güzel geçmişti ikimiz içinde farkındaydım. bikaç konuştuğu kişi vardı yaşadığı yerden filan, detaylara girersem 100 sayfayı bulur heralde.o akşam daha birçok şey konuşuldu, telefonu kapattıktan sonra kendi numaramdan aradım defalarca meşgule attı sonra da açtı. sinirimden bağırdım çağırdım demediğim şey kalmadı. daha sonra mesaj attı ne desen haklısın özür dilerim umarım benim gibiler çıkmaz karşına filan diye. bundan 1 hafta önce facete gördüm onu dondurmuştu faceini bende silememiştim. naber diye mesaj attı ben xx'in ablası dedi.iyi falan dedim öyle, gece de kafama esti, ikimizin birlikte olduğu tüm fotoğrafları attım ona. bana mesaj attı "konuşalım""arkadaş kalalım, artık sevgili olamayız farkındayım" falan.. yabancı olmak istemediğini,ara sıra hal hatır sorucak şekilde arkadaş kalmak istediğini söyledi ve yalvardı. kabul etmedim..
4 gün önce nerden kafama estiyse(!) aradım. normal konuştu hiçbişey olmamış gibi arkadaş gibi konuştu mutlu geliyodu sesi. 18 dk filan sürdü konuşma, kapattıktan sonra ne akıla hizmet arıyosun ki dedim kendi kendime.o günden sonra da konuşmadık, sabah face girdiğimde, benden bi önceki sevgilisiyle arkadaş olduğunu gördüm.ve o çocuk, benim hatunu çıkarken tehdit etmiş zamanında kavga etmişler, aileni ararım falan demiş, benimkide alttan almış her kavgada falan..bu tip birisiyle çıkmışım ben, insan ilişkinin içindeyken göremiyor bazı şeyleri,ya da görsede görmezden geliyor işte.bu tip şeyler benimde canımı sıkıyodu çıkarken ama ne biliyim bi türlü harekete geçirmemişti beni. şimdi ise onu terkettiğimden beri boşluğunu hissediyorum şu an.arayasım mesaj atasım geliyor kendimi engelliyorum. aslına bakarsanız biraz acı çekmesini istiyorum, beni asla unutamayacağını söyledi. intikam ya da böyle ne biliyim bişeyler yapmak istiyorum. yaptığı hatalar sonucu beni kaybettiğinin farkında,ama üzülsün istiyorum.ha belki üzülüyordur,ama üzüldüğüne emin olmak istiyorum.ben terkettiğim halde onun yarattığı boşluktan dolayı aklım ona gidiyosa, hüzünleniyosam.onun da beni unutmamasını, hüzünlenmesini istiyorum.bu canımı sıkan konuyuda buraya paylaşmak istedim. belki yaşamış birileri yardımcı olur, akıl fikir verir diye. (dalga geçmeyin lan madem böyle ciddi konuların da olduğu bi siteye döndük, kardeşinize bi akıl verin. biliyorum şimdi liseli ya da şu bu diyenler olucak, adam gibi yorum yapana şimdiden eyvallah)
