0
Beyler yumulun anlatıyorum.
Ben anamla babamın ilk oğlu olarak dünyaya geldim işte 3 ablam var.
Sülalede yobaz falan baya bi kıymete bindim. Derken işte 8 yaşıma geldim böyle az çok hatırlıyorum o zamanlarımı.
Annemin ölen annesinden kalan içinde de bebeklik fotoğrafları falan olan ev yandı. elektrik sorunumuymuş neymiş. Annem baya fenalaştı. Rüyalarında anneannemi görüp durdu böyle. pgibiyatre zütürdü babam. Ama nafile.
Ortanca ablamın da ölmesiyle ailecek bi yıkılma gerçekleşti bizde ben 10-11 falanım. intihar etti ablam.
Arada baya anlaşmazlık yaşandı annemle babam boşandılar
Annemde kaldım derken annem meme kanseri oldu beyler. (dalga geçilecek bi durum değil)
Kemoterapi gördü falan o sırada oç amcam ölcen diyo buna ben 12 yaşındayım. Dalmayı denedim amcama elim armut toplamayacak tabii. Dayak yedim oturdum. Ama dövdüğüm kadarına şükrediyorum.
Annem öldü
Ne hissettiğimi bile çözemedim. Ağlayamadım. En kötüsü de bu aq. Önce ablam sonra annem öldü.
Babam yeni bi karı bulmuş kadın ağır huur. Beni yetiştirme yurduna gönderdiler zaten ablalarım ünide. Kaldım orada. Geceleri ablamı ipte asılı, annemi saçları dökülmüş vaziyette çaresiz gördüm. Yeminle gördüm aq. Bildiğin oradaydılar.
Bu nöbetler tekrar edince kliniğe yatırıldım. 20 gün kalıp çıktım. Hâla şizofreni nöbetlerim devam etse de o klinikteki işkence dolu 20 günden sonra gibseler gitmem.
Edit: iyi geldi aq