Kimseyi

Valla ne tak yapcam bilmiyorum. Oysa o kadar güzel ki minik... Ama ben söyleyemeden başka biri daha onu seviyormuş.Ve ben mal gibi sadece bakıyorum nolcak diye. Soyleyemiyorumda yeni ayrıldı sevgilisinden kizcagiz. Amk napcam ya.Simdi neşet ertas dinliyorum. Hayirlisi

Abi be soyleyemiyorum amk oysa ne kadar güzel kız gorseniz ama onun beni sevmediğini düşünüyorum niye benle hiç konusmuslugu yok ama umudumu yitirmedim keşke soylesem de bitse ama olmuyor be çok zor çok bi daha bakmaz diye korkuyorum bırak sevgilim olmasın ama benden uzaklaşmasına be panpa insALLAH soylerim de başlıkta anlatırım dinleyenlerden ALLAH RAZi OLSUN SELAMETLE

Hızlı yaz amkkkkkk dibina kodum

Rezzzzz hizli yaz krds

Şuraya bi rez eklemenizi Rice edecigim

Yalan yok beyler olay 1 ay önce gerçekleşti.Bu kuzenim aydın bize kalmaya gelmişti almanyadan o gün evde sadece ablamla ben vardık.Bu dıbına kodum geldi. Yemek yedi bu arada ablamın bacaklarına bakıyo pekekent ilk bişey demedim. Sonra bu uyuyacam diye ust kata cıktı. Ablamda bonya yapıyım diye çıktı.Amk yarım saat gecti ablam yoktu. Cıktım ust kata ulan ah diye sesler geliyo daldım baktım gibişiyolardı.Bu amk zigon sehpa kılıklı oçuna bi vurdum amk kası patladı sonra ablam aldı kıyafetleri cıktı.


EDIT: Beyler trende girilim aq hic giremedim
EDIT2:Annemlere soyledım babamda ablamı gıbıyo suan

Sağol panpa denicem

Ben aptalım beyler vala bugün sevdiğim kızı aradım sonra bana yazdı neden yazmıyosunda arıyosun diye. Bunu duyunca anlamıştım aq işin sonu kötüye gidiyo diye. Sonra yarın yokum hesap sorarsın diye aradım dedim oda sordu bişeyler. Olum onunla yazışırken bile kalbim hızlı atıyo ellerim titriyo ulan amk seni seviyom diyemedim lan onun için sabahlamıştım ama boşa aq arkadaşı ramazanda sabahlıyo derdi bende sabahlardım hergün karşılaşırız umuduyla yola çıkardım ama yok aga bu seferde bana yakın

edit: Tutturunda bin görsün (kız)

sevgiler

bir gün izmir'de belediye otobüsünde gidiyoruz arkadaşlarla. bizim arkadaş
boş yer buldu ve oturdu. sonraki durakta da eli bastonlu yaşlı bir amca
geldi. arkadaş da kıllığına adama yer vermedi. adam o arkadaşın oturduğu
koltuğun yanına geldi ve ayakta arkadaşın yer vermesini bekliyor. fakat
arkadaş yerini vermedi. neyse adamcağızın da yazık bastonu otobüs hareket
ettikçe bir o tarafa bir bu tarafa kayıyor. arkadaş dayanamadı ve yaşlı
amcaya 'amca bastonun ucuna lastik takarsan kaymaz' dedi. adam söyle baktı
sonra 'o lastiği zamanında baban taksaydı simdi sen olmazdın, ben de orda
oturuyor olurdum' deyince bütün otobüs koptu. arkadaş o gün bu gündür
belediye otobüsüne binmez...

hayır birader bunu ben yaşadım hatta ve hatta savcılığa verdiler bizide öbüründe yazıcam amk ayrıca okulda açmadık evde açtık

Merhaba panpalar öncelikle kendimi tanıtayım 165 boyunda az da olsa yakışıklı panpanızım. Direk olaya geçeyim.
Bizim okulda bir hoca vardı.Ve de Veysel diye gay gibi bişi vardı.Bu Veysel ingilizceyi hızlı okurdu.Ve benle arkadaşıma hoca Veysel bini yüzünden haksızlık yapardı. Bizde intikam almalıydık.Ve hocanın adında fake hesap açtık.Ve okuldaki diğer hocalarada ferre resimleri yolladık. Beni gibin diye mesajlar yolladık. Sonra bu hocanın koçasıda polismiş.Bu bizim açtığımız fake hesabı bulmuş ve mesaj attığımız hocalara fake hesap olduğu hakkında mesaj attmış. Ertesi gün okulda bizim sınıf ağlıyodu noldu dedim dedilerki birileri hocaya fake hesap açmış yapanlar bulunmadığı için tüm sınıf savcılığa verilicekmiş dedi.ben şok aq. Sonra hoca kim yaptı bunu diye bağırdı. Bizde çıkmadık sonra dedi.Ben şüphelendiğim kişileri çıkarıcam o zaman dedi.(d:ben y:arkadaş h:hoca)

h: dve y sizdışarı çıkın
dışarı çıktık sonra

3-5 kişi okusa yeter biraz şukulayın devamı gelecek

1953 de Kahramanmaraş'ın Elbistan ilçesine bağlı Akveren köyünde doğdum. Dokuz yaşına kadar köyde yaşadım. Daha sonra Ankara?ya amcamın yanına geldim. Sekiz yıl aradan sonra kendi ailemle birlikte Ankara'da yaşamımı sürdürmeye devam ederken çocukluktan çoktan çıkıp gençliğini yaşamış, iş güç sahibi olmuş, evlenip iki de çocuğum olmuştu. Hayat güzeldi. Yaşamayı seviyordum.

Ne yazık ki, hayat, umulduğu gibi hep aynı güzellikte gitmiyor. Bazen beklenmedik bin bir türlü aksilikler karşımıza çıkabiliyor.

Ne zaman ki, sol boynumda birden bire çeviz büyüklüğünde bir şişme oldu. ilaçlarla küçülmesine rağmen bir türlü kaybolmadı. Sonunda kanser olma rizkine karşı, doktor tavsiyesiyle ameliyata karar verildi. işte hayatımın o güzel akışını değiştiren bu ameliyat oldu.

Tam otuz sekiz yaşındaydım. Ameliyattan kurtulmuştum. Ama narkozdan kurtulamamamıştım. Ayıkıp kendime geldiğimde bir ne göreyim. Her yerim tir tir titriyor. Doktoruma bu nedir dedim. O da ameliyatın uzun sürme ihtimaline karşılık narkozu biraz fazla vermiştik, ondandır dedi. Ne zaman geçer dedim. Altı ay sürer dedi.

Benim içime bir korku düşmüştü. Bu korkum bana ameliyatta bir hata olduğunu ve doktorun beni oyaladığını düşündürmüştü. Kendimi bir iki gün toparladıktan sonra doktardan beni ilgili bölümlere sevk etmesini istedim. Ama hepsi nafileydi. Sonuç hiç değişmemişti. Bütün doktorlar hep aynı şeyi söylemişlerdi. Sebep fazla verilen narkozdu. Altı ay sonra geçer denilmişti.

Otopsiye gönderilen parçanın sonucuda gelmişti. Ana rahminde yüz çocuğun cikseninde oluşabilen branşal kistti. Hayat boyu taşınabilecek zarasız bir şeydi.

Ama ben hastaneye sağlam girip hasta çıkmıştım. O günden sonra derdime çare bulmak için tam iki yıl hastane hastene dolaştım. Bir türlü derdime çare bulanamıyordu. Her geçen gün titremelerim daha çok artıyor. Hayat benim için artık yavaş yavaş çekilmez bir hal alıyordu.

Tam umut kesilmek üzereyken bir askerin kafasına aldığı şarampol darbesiyle oluşan hastalığa benzerlik arzettiğinden doktor son bir çare olarak bir iki ay da o askerin kullandığı ilaçları kullanmamı önerdi. Çaresiz bende kabul ettim. Deneme yanılma metoduyla bulunan bu ilaç yavaş yavaş titremelerimi azaltı. Ama kesin tedavisi mümkün değildi. Türkiye'yi bırakın dünyada da mümkün olmadığı söylenmişti. Hatta ben bir umut olur diye Almanya'ya gittim. Ama çözüm yine yoktu.

Artık başa gelen gelmişti. Yapılabilecek pek faza birşey de yoktu. Her şey artık Allah'la bana kalmıştı. Bu aşamaya kadar her şey çözümsüzdü.

Sonuç olarak verilen narkozun etkisiyle sağ beynimin büyük bir kısmı, sol beynim de boğazımdaki o parçanın alınması sırasında damar ve sinir sistemlerimin zarar görmesi nedeniyle hafızamın yüzde ciksenini kaybettiğim söylenmişti. Artık yapılacak bir şeyde yoktu.

Aradan iki yıl geçmesine rağmen vücudumun her yeri hala tir tir titriyordu. ilaç kullanmadığım zaman aklım çalışmıyordu. Artık yeterince düşünüp hafızamı kullanamıyordum. Yürüyemiyordum. Konuşamıyordum. Bütün fonksiyonlarım çok zayıflamıştı. Adeta durma noktasına gelmişti. Doktorlar çok fazla yaşayamayacağımı, felç olup öleceğimi söylemişlerdi.

Ama zamanında ailem tarafından hayatın her şartına uyum sağlayabilecek şekilde çok iyi yetiştirilmiştim. Çok akıllı, zeki ve çalışkandım. Her türlü olumsuzluğa karşı kendimi hazırlayıp eşim ve çocuklarım için yaşamam gerektiğini düşünüp karar verdim. Güçümü toplayıp her ne olursa olsun ömrümün son nefesine kadar yaşamalıydım. Bunun için dünyaya bir tırmık gibi tırnaklarımı geçirmiştim. Dünyanın artık elimden kaçıp kurtulma şansı hiç yok gibiydi. Buna imkan vermemeye karar vermiştim. Her ne olursa olsun yaşayacaktım. Buna kesin kararlıydım.

Aldığım bu karara uygun olarak düşünüp kendi kendime bir yaşama tarzı oluşturdum. Önce yavaş yavaş beden hareketleriyle bedenimi sonra zekamı açmalıydım. Bütün bunları düşünüp inandığım gibi de yaptım. Allah'ta yardımcım oldu. Sonunda başardım. Bütün tıp bilmini alt üst etim. Doktorları bile şaşırtım. Şimdi yirmi iki yıl oldu.

Daha sonra kendi alanında saygın bir çok hocadan ders alıp yazarlığa başladım. Felsefe ve metafizik ağırlıklı derin düşünce bazında bir çok eser yazdım. Bunlar arasında bana göre dünya filozofları ile boy ölçüşecek olanı bilimsel bazda kainat ve insanın yaratılışıdır. Düşünce bazında da yedi bine yakın güzel, anlam ve mana içeren özlü söz yazdım. Şiirler de çabası.

Artık hastalık, ilaç vs. gibi şeyler hiç umurumda değil. Hayatı seviyorum ve olanca gücümle de yaşamaya devam ediyorum. Bu gün bana dışardan bakanlar asla hasta olduğumu söyleyemezler.

işte inanç, insanlık ve yaaşam azmi budur diye düşünüyorum. Herkese de benim gibi azimli olup yaşamasını öneriyorum.

Bunu bir şiirimle de size aklatrıp hikayemi pekiştirmek istiyorum.

Umurumda Değil

Her insanın, bir hayat hikayesi, sonu varmış. / Baharda canlanan, bazen kış olmadan solarmış. / Bana verilen bu can, sevgi dolu olmadıkça, / Yazın yada kışın solacakmış, umurumda değil.

Bu ömür nerde ne zaman bitecek, belli değil./ Bedenim toprak olacakmış, önemli değil./ Bana verilen bu can, erdemli olmadıkça, / Nerde nasıl solacakmış, umurumda değil.

Gördüğüm güneş, belki de son olacak, bu gün. / Hiç yaşamamış olacağız, nasıl olsa, bir gün./ Bana verilen bu can, gül gibi açmadıkça, / Güneş doğmuş doğmamış, hiç umurumda değil.

Aynada gördüğüm ben desem, ben değil. / Elli yılı çoktan geçmiş, sanki bir gün değil./ Her mevsim açtığım çentikler çoğaldıkça, / Bütün mevsimler bahar olsa, umurumda değil.

Hep umutla yaşadım, bir gün kavuşurum diye./ Gündüz hayal ettim, gece rüyamda görürüm diye. / Ömrüm kar taneleri gibi eridi, hayat yolunda. / Geriye kaç mevsim kaldı, hiç umurumda değil.

Lütfen hayatınıza kaldığınız yerden devam ediniz. Başarı mutlaka sizin olacaktır.

Adam gibi cevap yazsanız aq

Beyler bizim dershanede zelal diye bi kız var. Bayada güzel. Bende bu kızdan hoşlanmaya başladım ama bakmaz diye bi daha konuşmaz diye fena korkuyorum. soylesem kabul etmez sahada gibseler konuşmaz diye söyleyemedimde ama 15 temmuzda anlaticam herşeyi yalnız çıkma teklifini nasıl ederim acil bilgi verir misiniz.

Sağolsun panpalar

Kesin tosicin karı izliyo diye gol atmıştır aq

Kardeşler kekolarlar arada bi fark var 250 gr

1)Boyları uzun değildir. Cunku sürekli fast food yerler en uzun boylu karı 1.65 tır
2)Bunlar genellikle MHP cidir ve pozlarinda bozkurt işareti yaparlar.
3)Evden para lipta çıktıkları yoktur. Baska çocukların rizkina alırlar.
4)Okuldan kaçınca "MUDUR YARDiMCiSiNiN YANiNDAYDiK"bahanesiyle gelirler oysa sigara içmeye giderler.
5)Erkek arkadaşları berkecanlardir.
6) Milletin hirkalarini veya onların dilinde polarlarini alırlar ve son madde
7)Bulundukları bölgenin parkında kamp kurarlar.
OKUYANLAR sukulayin artık amk .2.seri yolda

Yeter ulan su zamanda gibtigimin malları bize düşman çıkıyor. Ulan huur çocuğu vatan haini biz size naptik. Cevap versenize amk evlatları sizin yüzünden ben abimi kaybettim asker abimi. Para ,yemek istediniz vermedikmi he Sonra Türkiye soykırımcı ,Türkiye barbar. huurnun evladı suriyeli adamları kadınları biz mi oynattik. muallaknin dölü. Simdi hdp huur çocukları kalkmış bize siz anarşistsiniz yok solcusunuz yeter gibtirolup gidin su ülkeden

Panpa ben aynısını yaşadım bak. Bunun tek yolu var. Liste halinde yazıyorum.
1)Önce verecekleri kargo şirketini biliyomusun bilmiyorsan da geldiği gün içinde poşet olur. Kargobadini biliyorsan ara ozele değiştir. Yoksa gotun taktan çıkmaz
2)Ozelden veya normalden geldimi dışarı çık yada odana koş.
3) Abicim dışarda çöpe odanda varsa bahçeye falan atarsin ama posetini yirt ki adın gözükmesine. Sonra evden çık çöpe at

Sabah uzun mesaj istersiniz kızlar. Kafiye olmayınca"ay şen hiç romantik değilsin"dersiniz. Bisey isteyeceğiniz aşkım gibi yaşarsınız.Ama sadece işiniz dustugunde. Bakin kızlar siz her erkekle berkecanlarla bulunursunuz hesap soramayiz ama biz buluşunca hesap sorulur.Siz evde müge anlı izlerken biz eşek gibi çalışıp kazanıyoruz,(bazı kadın gibi kadınlar hariç)yeter artık ya sevmeyin yada sevecdksiniz gibmayin .

Sağolun panpalaarim

Annem kalp hastalığı. Kalp pili takılıydı. Dunde krize girdi ambulansı aradık bindik ama amk yolunu kimse açmadı ve bu binler yüzünden annemi kaybettim. Bugunde beyler kız arkadaşıyla konuşuyorduk. Bana basın sağolsun dedi
Sonra seni üzmek istemem ama senden ayrılıyorum diye bide o derdime dert kattı. Simdi babam zaten asker onuda kaybedemem o da giderse bi ablam kalır.Ama oda evli. iste beyler bu amk yolunu acmayanlar yüzünden annem öldü. Annem oldu diye sevgilim benden ayrıldı.Bi ben bi babam kaldık. Artik bunaldim beyler kafami patlatasim var. Simdi hem mezarde anneme hemde facede sevgilime bakıp ağlıyorum. Okuyanlar sagolun

Öncelikle Selamun Aleykum.Ben 185 boyunda 60 kg bi panpanizim. Direk hikayeye geceyim.
Beyler ben fena aşık oldum. Hemde normal bi kıza değildi. Boyle ela gözlü tatlı bi kızdı.2.5 ay izledim.Amk 2 kelimeyi yan yana koyamadim.Ve aradan 5 ay geçmişti. Bana posta gelmisti. Onun ismi vardi. Acip bakınca evleniyomus onun davetiyesini yollamıştı.O gün hep ağladım. Hickimsede hissetmediklerimi onda hissetmişti. Simdi 1 yıl oldu 1 yıl önce bugün o davetiyeyi yolladı. Bende ona bakıp bakıp ağlarım. OKUYANLAR SAGOLUN ,ENTRY GiRMEYi UNUTMAYiN

Helal panpa