0 dan yükseklere doğru iş yaşamı

hastaneye gittiğimde kadın sağlık karnesinin vizesi dolduğundan bahsediyordu. başıma iş çıkardı hastaneyle sosyal sigortalar kurumu baya uzak mecbur dolmuşa binip gittim işlerimi hallettim geri döndüm. hastane olaylarını pek bilmem. gişede ki kadına uykusuzluk çekiyorum ilaç yazdıracağım dedim. direk pgibiyatri numarasını verdi elime. baktım dedim iyiden iyide deli muamelesi görmeye başladık amk. neyse geçtim sıra bekliyorum garip garip tipler vardı sırada. ayaküstü bi kızla sohbet ettim vakit geçsin beklerken diye. bütün deliler toplantık başlıklı komikli sohbet ettik. üniversite öğrencisi değilmiş ailesi orada yaşıyormuş bana biraz özet geçti bende aynı şekilde özet geçtim. kızın ismine tesadüf müdür bilemem ama iremdi.

sıra bana geldiğinde girdim içeri garip bi tip yanında da tam ciks kölesi yapılmalık asistan vardı. anlat dedi bende başladım dersler çok ağırdı, yakın zamanda sevgilimden ayrıldım uykusuzluk çekiyorum fena halde diye arada espiri olsun diye duvarlarla konuşmaya başladım artık dedim ne bileyim ciddiye alacağını amk. bir kağıda bir şeyler yazıp çiziyordu. bir zaman sonra sohbetimiz soru cevaba döndü bende ortam neşelensin diye esprili yaklaştım. ama devlet hastanesi olduğu için adam ne anlatırsan ona göre hareket edip devam ediyordu cool bir havada. neyse ilaç kullanıp kullanmadığımı sordu dedim yok kullanmıyorum. üç tane ilaç yazdı mg larına baktımda baya yüksekti. dedim ne olacak işte uykusuzluğu gidersin diye yazmıştır bir şeyler.

o an için yerde sürüklenirken allah tarafından mı bilmiyorum ama bir araba sesi duydum. bir taksi durdu yanımda. taksicileri de bilirsiniz gibsen durmaz böyle durumlarda. bir adam indi yüzünü hatırlamıyorum zaten beni taksiye bindirdi. hastanenin yolunu tuttuk. hastaneye geldiğimizde koluma girdi hastane kapısında direk karşıladılar zaten o sıra cebimdeki 10 lirayı çıkarıp vermek istedim ama ona bile dermanım yoktu bir kaç görevli koluma girdi. bir odaya girdik bir yandan konuşturuyolarlardı bir yandan da hemşire burnuma bir hortum sokuyordu. dilimde peltekleşti konuşmakta zorlanıyordum daha bir yandan da hortmunun acısı amk yaşayan bilir bunu çok taktan bir şey. hortumu burnuma sonuna kadar soktuktan sonra boğazımda hissediyordum bir sıvı verdiler kömür tadı geldi ağzıma koskoca tüp kömür suyunu burnumdan enjekte ettikten sonra konuşturmaya devam ettiler uyumamam için. bir süre sonra bir ambulans geldi geldiğimiz yer acil miş oradan hastaneye sevk edeceklerdi beni. biraz ayılır gibi oldum hastaneye varınca. buarada bilinçli bir halde ilk defa ambulansın arka tarafını da görmüş oldum hep merak ederdim. hastaneye girdiğimde intihar vakası olarak kayıt ettirdiler ben konuşmaya çalıştım yok öyle bir şey diye. aramak istediğin var mı diye sordular yok diye cevap verdim.

sana trip atan kızın amında halay çekerim panpa.sen benim idolümsün resmini bulsam odama asarım amk

yattıktan sonra kısa bir uyku-uyanış yaşadım kalbim normal atışından belki 20 kat hızlı atıyordu. hareket edince atışı yavaşlıyor hareket etmezsem hızlanıyordu yerinden çıkacak gibiydi. yüzümü yıkayayım açılırım diye düşündüm doğrulmaya çalıştığımda bütün vücudumun uyuşmuş olduğunu hisettim bi ara ayağa kalktım tekrar yatağa düştüm. inanılmaz bir karıncalanma, uyuşma vardı vüducumda. sonra güç bela tekrar kalktım ışıkları açtım midem bulanır gibi oldu. içkinin üzerine o ağır ilaçları da yutunca zehirlenmiş olabileceğimi düşündüm. buz dolabına yöneldim yoğurt dedim biraz bilincim bir nebze olsun açılır gibi oldu saat kaç bilmiyordum ama gece 4 civarı olabilirdi. karşı taraftaki aileye gitsem gecenin o saati rahatsız edilmez diye düşündüm. karıncalanma tekrar başladı kendimi evden dışarı attım apartmanda düşe kalka çıkışa kadar gelebildim. oturduğum yer gündüzleri merkezi bir yerdir ama gece in cin top oynar adam öldürsen kimsenin ruhu duymaz. evden hastaneye yaklaşık beş kilometre gibi bir yol vardı dışarda yalpalıya yalpalıya biraz gittikten sonra yere düştüm artık kalkacak dermanım da kalmadı. o an için kendi kendime xxx senin hayat maceranda buraya kadarmış dedim.

rezerved

sahilde iremle takılırken bir durum olmuştu hatırlamıyorum arkadaşça sarıldım. o şekilde kaldık bir süre. arzu bunu kendimi gördü bir arkadaşımı gördü bilmiyorum ama olay o gece patladı. akşamında mesaj geldi geleyim mi müsait misin diye gel dedim. akşam geldiğinde olay belli cinsel ciks yapacağımız ama bir anda sen sevgilin olmasına rağmen benimle böyle takılabiliyorsun ha adi dedi ve yüzüme tükürdü. bi yemediğimiz tükürük kalmıştı onuda ilk defa yedim bir kızdan. o akşam dengem kaydı biraz sinirlendim. bira alıp eve geldim içmeye başladım doymuyordum amk bittikçe gidip aldım en son biramı da saat 2 gibi aldım sanırım tam saati bilmiyorum ama o civarlardaydı. balkolda iyice demlendikten sonra ilaçları açtım hepsinden üçer tane içtim daha fazlada içmiş olabilirim tam bilmiyorum. amacım intihar falan değildi kafam güzel olunca daha çok içersem daha çabuk uyurum düşüncesiydi gözümde zerre uyku yoktu zira.

kendimi ona daha yakın hissettim o günden sonra bir ara onun yaptığı yemeklerle piknik bile yapmıştık. hayatıma ivme kattı diyebilirim. o olmadığında yine robot hayatımı yaşıyordum. yanımda olunca da biraz daha renkleniyordu hayatım. ama mutsuzluğum gitmiyordu amk. inatla mutsuz olmak ister gibiydim. günlerin beni eritmeye başladığını gördükçe dönme kararımı düşünüyor iremle buluşunca vazgeçiyordum ikilemler arasında bir hayat.

kararımı gideceğim gün ireme anlattım. görüşmeden gitme dedi bende hatrını kıramadım buluştuk o gün bir sürü şey anlattı yaşadıklarını anlattı kızın gögüsleri yoktu beyler kist sonucu almışlar gögüslerini ama yılmadığından bahsetti. bir genç kız olarak gögüssüz olmanın ne kadar zor olduğunu anlattı. bana sen en ufak şeylerde yıkılıyorsun diye devam etti kendimden utandım biraz. ortada hiçbir şey yokken pes edip dönmek istiyordum hemen o gün o kararımdan vazgeçirdi beni. sanki birazda yakınlaştık gibi oldu.

reserved ucan kopek panpa

arasıra iremle takılmalar devam etti bana vakit ayırabildiği zamanları beraber geçiriyorduk hava kararmadan evine gidiyordu. kendimi onda bulabiliyordum o dönemler duygusal ergenler gibiydik. o da boşlukta yaşıyordu sanki. kısacası birbirimizi anlayabiliyorduk. bir gün kendi kendime ne gib işim var burada diye sordum ve memlekete kesin dönüş yapma kararı aldım. giberim okulunu da mühendisliğini de dedim, kendimi o şehirde bulamıyordum hüzünlü bir şiir gibi yaşıyordum hayatı.

arzuyla ilişki durumuda arasıra ciksi zaman geçirme olarak devam etti ayrılıktan sonra. karşılıklı birbirimizi tatmin ediyorduk işi bittikten sonra çekip gidiyordu. benimde işime geliyordu beyler bu denli doyumlu ciks başkasıyla yaşamayazdım. biraz taktandı sanki hayatım ya da ilaçlar öyle hissettiyordu bi fikrim yok açıkçası. bir gün sahilde takılırken hastanede sohbet ettiğim kızı gördüm selamlaştık napıyosun ne ediyorsun muhabbeti o günü beraber geçirdik iyide bir arkadaş gibi duruyordu tavla oynamasını bilen kız candır. akşam evine bıraktım numarasını aldım ailesiyle yaşayan bir tipti. eve yolculukta her zamanki olduğu gibi yürüdüm sahil kenarından. o sıralar garip duygusal şarkılarda kaybediyordum kendimi böyle çöküş desen değil çıkış desen değil garip bir yaşam formuydu sanki boşlukta gibi hissediyordum.

ilaçlarıları ilk içmeye başladığımda 20 dakika içinde bayıltıyordu. biri kapıda hazine var kalk al dese yok ben uyuyacağım derdiniz ağır ilaçlarmış vesselam. birde ilaçlardan benim birkaç arkadaşa verdim onları da zehirledim farkında olmadan. ilaç olayı uykusuzluğu tamamen bitirdi uykudan yana problem kalmadı ilacı içtikten 20-30 dakika sonra bayılıyordum direk. ilk başlarda yan etki olmasa da ilerleyen zamanlarda kafamı tak etmeye başladı. budist rahipler gibi olmuştum. ağır meditasyon havasında gidiyordu hayat. hiç bir şeyi giblemeyen, üzülmeyen bildiğin robot işte.

karanlıkta bir yapboz u bitirememekte utanılacak bir şey yoktur panpa

http://www.mevzuat.adalet.gov.tr/html/20624.html

@1 :

Şizofreni; düşünüş, duyuş ve davranışlarda önemli bozuklukların görüldüğü, hastanın kişiler arası ilişkilerden ve gerçeklerden uzaklaşarak kendi dünyasında yaşadığı, genellikle gençlik çağında başlayan bir beyin hastalığıdır.

Şizofreni kelimesi, Yunanca ayrık veya bölünmüş anldıbına gelen "şizo" (schizein, Yunanca: σχίζειν) ve akıl anldıbına gelen "frenos" (phrēn, phren- Yunanca: φρήν, φρεν-) sözcüklerinin birleşiminden gelir.[1] Anlatılmak istenen kişinin iki kişilikli olması değil, aynı anda iki farklı gerçekliğe inanmasıdır. "Gerçek gerçeklik" normal, sıradan bir insanın algılamasına denk düşerken, "ikinci gerçeklik" sağlıklı bir insanın anlayamayacağı, çoğu kez belli bir sisteme dayalı bir gerçekliktir.

Şizofreninin ömür boyu görülme sıklığı genel nüfusta %0,5-1'dir.[2][3][4] Ancak kan bağı olan akrabaları arasında şizofreni hastaları bulunanlarda, şizofreni görülme sıklığı genel toplumdan daha yüksektir. Şizofrenide genetik faktörlerin rolü iyi tanımlanmış olmakla beraber, bu hastalık yalnızca kalıtımsal faktörlerin değil, birçok koşulun bir araya gelmesi ile oluşur. Yani şizofreni genetik ve çevresel faktörlerin rol aldığı oldukça kompleks bir hastalıktır.

Günümüzde şizofreni tedavisinde çok yönlü bir yaklaşım yararlı bulunmaktadır. Güncel tedavide temelde antipgibotik ilaçlar kullanılmaktadır. Bunun yanı sıra pgiboterapiler ve diğer pgibososyal yaklaşımlara da başvurulmaktadır. Antipgibotik ilaçların şizofrenide dopamin varsayımını doğrular biçimde dopamin üzerinden etki ettikleri düşünülmektedir. Hastalığın özellikle akut döneminde hastaların hastanede yatarak tedavi görmesi gerekebilir.

Birçok alttipi bulunan şizofreni çok değişik gidiş ve sonlanış gösteren süreğen bir bozukluktur. Şizofrenide hastalığın gidişi her birey için farklı biçimde gelişebilir. Hastalığın popüler kültürdeki olumsuz imajına rağmen, hastaların çok büyük kısmı tedaviden fayda görebilirler. Ama hastaların yaklaşık %25-30'u ne tür sağaltım yapılırsa yapılsın belirgin bir iyileşme gösteremez ve ciddi yetiyitimleri olabilir.[4]

reserved

bu muhabbet tam sekiz ay devam etti. sonunda beklediğim süreç başlamıştı ik uzmanığına başvurmak için altı ay şirket içinde çalışmak yeterliydi. ama tek problem üniversite mezunu istiyorlardı. yine bir problem. gittim insan kaynakları sorumlusuna konuyu açtım ve hala öğrenci olduğumdan bahsettim bu işin benim için önemini anlattım. ilk başlarda olumsuz olsa da sonradan çözüldü. süreç şartlarını üniversitede okumak ya da mezun olmak diye değiştirdiler. tek şey kalmıştı yapılacak o da komisyonu etkilemek.

ilk zamanlarda çaycıdan farkım yoktu açıkçası ama o şirkette olmak beni rahatlatıyordu. bey/hanım kisvesi altında çalışmak kurumsal kimlik vs. iş görüşmelerine katılıyordum dosyaları taşı laptobu taşı gibi işler yapıyordum. yanımdaki adamın her hareketini pür dikkat takip ederdim. muhabbet sırasında hangi kitapları okuduğunu. çalışma prensibinin ne olduğu sürekli sorardım bir şeyler öğrenmeye çalışıyordum adamdan.

tam iki ay işsizliğin ardından tam her şey bitti dönüyorum derken bir telefon geldi. mülakata çağırılmıştım. kurumsal bir havası vardı en azından bu bile yeterliydi hedeflerimi biraz küçülttüm açıkçası. mülakata girdiğimde aranan pozisyonla benim başvurduğum pozisyon farklıydı. yaklaşık bir saatlik bir mülakat sonucu ik asistan olarak işi kabul ettim. mülakat sırasında hayallerimden kariyer hedefimden bahsettim, yaptığım işleri anlattım yöneticilik pozisyonlarında çalıştığımdan bahsettim sanırım bunlar etkilemişti karşımdakini. fazla abartıya kaçmadan kendimi iyi tanıtmıştım sanırım.