1 mayıs katillerin bayramıdır

Son sözlerini tamamlayamadan infaz gerçekleştirildi. Şöyle başlamıştı: “Konuşmama izin verilecek mi, ey Amerikalılar? Bırak da konuşayım, Şerif Matson! Bırak da halkın sesi duyulsun!

Albert Richard Parsons; http://www.incicaps.com/c/grbyfkg16/
(20 Haziran 1848– 11 Kasım 1887) Öncü sosyalist ve sonradan anarşist gazete editörü, hatip ve işçi eylemcisi.

Parsons, Montgomery, Alabama’da Maine kökenli bir ayakkabı ve deri fabrikası sahibinin on çocuğundan biri olarak dünyaya geldi.

Henüz 13 yaşında gönüllü olarak “Güneyliler”in saflarında Amerikan iç Savaşı’na katıldı. Savaş sonrasında Cumhuriyetçi olan ve eski kölelerin siyasî hakları için savaşım veren Parsons, eski ordu komutanları ve Ku Klux Klan’ın tepkisini çekti. Texas Devlet Senatosu’nda çalıştı ve yükselen bir kariyeri oldu.

1874’te Şikago’ya yerleşen Parsons’un yaşamı değişti. Chicago Times’ta muhabirliğe başlayan Parsons, işçi sorunlarıyla ilgilenmeye yöneldi. 1875’te Cumhuriyetçi Parti’den ayrılıp 1877’de adını “Socialist Labor Party of America” (Amerika Sosyalist işçi Partisi) olarak değiştirecek olan “Social Democrat Party”ye (Sosyal Demokrat Parti) katıldı. Parsons, henüz rüşeym halindeki “Knights of Labor”a da (işçi Şövalyeleri) katıldı ve George Schilling’le birlikte Şikago şubesini kurdu.

1876 sonbaharında, “Workingmen’s Party of the United States” (Birleşik Devletler Emekçilerin Partisi) tarafından Şikago Belediye Meclisi üyeliğine aday gösterildi ve oyların 1/6’sını almayı başardı. Parsons, bu döneminde üç kez Şikago Belediye Meclisi üyeliği, iki kez Cook ilçesi Kâtipliği ve bir kez de ABD Kongresi seçimlerinde aday oldu.

1877’deki Şikago Grevinde polisin uyguladığı sertlik sonrasında Parsons bir ses değişimi yaşamaya başladı. Her türlü parlamenter çalışmayı bırakan Parsons, enerjisini 8 Saatlik işgünü savaşımında yoğunlaştırdı.

1881’de “Socialist Labor Party” (Sosyalist işçi Partisi) üyeliğinin düşmesi pahasına “International Revolutionary Socialists” (Enternasyonal Devrimci Sosyalistler) adıyla yeni bir örgütün kurucularından oldu. iki yıl sonra, Ekim 1883’te anarşist “International Working People’s Association”ın (Enternasyonal Emekçi Halkın Derneği) kuruluşuna katıldı ve sonraki yaşdıbını bu örgüte hasretti.

idam cezasının ömür boyu hapse çevrilmesini sağlayacak dilekçeyi yazmadı.

Yaklaşan 1 Mayıs'a istinaden çeşitli anarşist birey ve gruplar (yeşil anarşistler, anarko-komünistler, bireyci anarşistler, isyancılar, anarko-feministler, anarko-quvirler, hayvan kurtuluşçuları, eko-anarşistler, anarko-punklar)olarak bu sene de devlete, sermayeye, faşizme, ırkçılığa, cinsiyetçiliğe, militarizme, homo/transfobiye, türcülüğe, ekolojik soykırıma ve tahakkümün her biçimine karşı mücadele etmek için sokaklara çıkmaya karar verdik.

1 Mayıs veya bunun gibi "resmileşmiş" günler bizim için büyük anlamlar ifade etmiyor. 1886 yılının 1-4 Mayıs günlerinde Şikago'da patlak veren sınıfsal çatışmanın ardından gelen katliam, insanlık tarihine kazınmış başka bir kara lekedir sadece. 1 Mayıs, ezilenlerin efendilerine karşı açtıkları isyan bayrağının sembolleşmiş günlerindendir. Ancak bizler 1 Mayıs'ı sınıfsal ve sosyal çatışmaların indirgendiği, fetiş haline getirildiği bir gün olarak görmüyoruz. Bu yüzden 1 Mayıs'ı yerlere göklere sığdırmayacak ne bir söylemimiz olacak ne de "devrim şehitlerinin huzurunda" nostaljik bir anma seremonisi için herhangi bir girişimimiz olacak.

1 Mayıs bizim için; kapitalizme, devlete ve her türden tahakküm biçimine karşı her gün olduğu gibi sokaklara çıkıp öfkemizi ve özgür bir dünya tahayyüllerimizin peşinden koştuğumuz günlerden sadece birisidir. Toplumsa devrim ve yıkım hayali kuranların sisteme karşı dayanışmacı mücadele olasılıklarını keşfetmek amacıyla eylemde buluşabilmek için bu sene de 1 Mayıs'ta kendi belirlediğimiz alanlarda özgücümüzün yettiği ölçüde sokaklarda olacağız.

Geçtiğimiz senelerin hantal ve tekdüze duruşlarını aşarak bu sene, her bireyin veya grubun kendisini doğrudan ifade edebildiği, kendi inisiyatifiyle doğrudan katılımını sağladığı, bir kortejin askerî nizamda yürüyen piyonu olmaktansa herkesin yaratıcı-yıkıcı mücadelenin baş aktörü olduğu anarşist grup ve bireylerden oluşan bir yürüyüş gerçekleştirmek istediğimizi önceden belirtelim. Böyle bir perspektifle, hazırlık süreçlerimizde, önyargıların, ideolojik-örgütsel dayatmacılığın, tekdüzeliklerin tartışılmayacağına emin olabilirsiniz. Devletin,
efendilerin ve sermayenin olmadığı bir dünya için mücadele eden anarşistlerin çoğu eğiliminin, kendisini ötekine dayatmadığı ölçüde dayanışma içerisinde yanyana hareket edebileceğine inanıyoruz .

Yürüyüşler, benzer eğilimli her türden insanın yanyana geldiği, birlikte yürüdükleri etkinliklerdir. Her gruptan ya da eğilimden yoldaşlar, kendi bayrak-pankartlarıyla ve sloganlarıyla ard arda veya yan yana yürüyebilmeliler. Miting ve eylem alanlarında otoriter sol örgütlerin arasına kaynayarak etkisiz hale getirilmektense, anarşist ve anti-otoriterlerin dayanışmacı yanyanalığının, mücadele ettiğimiz dünyanın daha net anlaşılabilmesi yolunda anlamlı görüyoruz.

O nedenle, kapitalizme, milliyetçiliğe, militarizme, endüstriyalizme, türcülüğe, homofobiye, patriarkaya ve otoriteryanizme karşı hep birlikte dayanışmacı bir mücadeleyi arzulayanları Mecidiyeköy'de buluşmaya çağırıyoruz.

Kapitalizme ve devlete karşı şenlikli ve aynı derecede çetrefilli isyan girişimleri için birlikte yanyana olalım...

1 Mayıs / Anarşist Blok çağrısı