Başlamadan 'sen ne bilirsin aq elin kız eline mi değdi?' diyecekler gibtirsin gitsin. Bugüne kadar 2 uzun süreli ilişkim oldu. Dikkat ettiyseniz 5-10-15 değil 2 kez. Benim için ilişki bazıları gibi canı sıkılınca değişen bir skor değil.

14 şubat mevzusuna gelince sevgililerin bir günü olmasına karşı değilim fakat karısına yada sevgilisine hediye almak için 14 şubatı bekleyen insanları görünce çıldırıyorum.Bu nasıl bir zihniyettir. Sevgi iki kişi arasında varolan özel birşey değil mi?Bu özel duyguyu hediye veya başka bir şeyle ile taçlandırmak için her çift kendi gününü kendi belirlemeli. Tüm her şeyi yılın bir gününe sığdırmak aptallıktır.

Peki neden sürü pgibolojisi ile hareket ediliyor. Neden şubatın ilk haflarında tvler en ucuzu 1500 lira olan yüzük reklamlarıyla doluyor. Neden etrafta 'bu yılda 14 şubata sap girdik.' tarzı ergen lafları dolanıyor. Neden sürekli ‘sol elim ve ben’ tarzında liseli şakaları yapılıyor.Biz bu ülkede Cumhuriyette kutluyoz, Anma Günleri de düzenliyoruz, Dini bayramlarımızda var ama hiç birinde bugün kadar olan telaş ve etiket yarışı olmuyor.

Aşka meşke karşı bir adam değilim ama özel olan bir şeyin ortak bi günü olması saçma. Bunun hiçbir özel tarafı yok. Sevgilisi sırf o gün hediye almadı diye ayrılan kızlar, sırf ayrılır diye korktuğu için 'ne kadar para o kadar değer' düşüncesiyle tüm parasını hediye için harcayan erkekler var. Samimiyetsiz ve yapmacık ilişkiler. Büyük bi yanılgı içerisindeler.
Zaten eğer sevgiyi satın alma gücüyle kazanacağını zanneden bir insan görürseniz ona sadece acıyın. Maddi durumu kötü olupta cüzdanını o gün için boşaltıyorsa 3x acıyın..

Umarım söylemek istediğimi anlamışsınızdır.