anlat panpa ben dinlememeyi seçiyorum

bi sen ekgibtin dıbına koyum

kız mevzusu ise dinlerim

klagib bir çocukluk geçirdim. gecekondu evimiz vardı . bahçesi vardı bi de üst katta babaannem yaşıyodu. ben daha 5 yaşındayken bu taktan eleri yaşamaya başladım beyler. nedir bu taktan şeyler tabii ki aile kavgaları. babamla annem her gün kavga ederdi aralıksız. bir de soba sadece salondaydı o yüzden hepimiz salondaydık. her kavgasına her sözüne şahit oldum annemle babamın

ANLATMA TUTMAZ

rezerve

her kavgada ağlardı annem. babam çok sinirli bir adamdı. çok korkardım panpalarım. o yaşta zaten bi gibe aklın ermiyor. acayip bir nefret duygusu vardı birbirlerine karşı

Hafta sonları arkadaşlarıyla toplanip 35 lik vodkayı bölüşen berkecan alkolizme sürüklendiğini zannetmeye devam ediyor

ekmekarasiamcikk
önüncü nesil inci sözlük yazarı

(online)
genel ulan
bugün: 3
bu hafta: 40
toplam entry: 40
toplam başlık: 0

anlatma

geç bile kalmışsın panpa ben ortaokuldaydım

her gece bunları izlerken çocukluğum da pek iyi geçmedi. zira o dönemler apartmanlar yapılmaya başlandı. bilenler bilir bi mahallede bi apartmanda yaşayacak kadar insan yaşardı. ağaca dalardın , misket oynardın gece dışarı çıktığın zaman illa ki birini bulurdun. onlarla konuşur ederdin herkesi tanırdın. onlar yavaş yavaş kaybolmaya başladı. arkadaşlarım mahalleden ayrılmaya başladı

bi dükkan vardı bizde işte annemle yengem işletiyo. onlarla takılıyodum. esnaflar birbirlerine küfür ettirirdi. küfürü de ben ederdim. işte hasan ananı gibiyim derdim dondurmacı dondurma verirdi. hüseyin zütünü gibiyim derdim adam çikolata verirdi. bu dönemler böyle güzel geçti. komikti de. çok seviliyordum . sonra bir gün bana bozkurt hareketini öğretti bu esnaf tayfası. akşamında kalkıp babama bozkurt işareti yaptım. babam da ağır solcudur.

babama hareketi yatım işte babam küplere bindi. esnafı dövmeye kadar zütürdü işi. kreşe yazdırma kararı aldık. kreş ne ben ne amk. 5 yaşında bilmediğim küfür yoktu. bu arada anne baba kavgası devam etti tabii. ölümüne kavga ederlerdi.

anlat panpam dinliyoruz seni

babam iyi içicidir . her gün evde sigara bira ekgib olmazdı. bu kavgalar , hüzünlü şarkılar derinden etkiliyor adamı pgibolojik olarak. her gece onları izler ağlardım . bağırış çağırış. babaannem arada bir inerdi. annem babaannemi hiç sevmezdi. devamlı onunla da kavga ederlerdi. babam da bu durumu görünce annemle kavga ederdi. evde hep kavga olurdu panpalarım. sürekli yüksek ses , sürekli kavga ortamı..

türkiyede anne ve babalar çocuk denen şeyin önemini algılayamıyorlar. daha 5 yaşındaydım ve eve gitmek istemiyodum. çünkü kavga ediyorlar. dışarı çıksam arkadaşlarımın hiçbiri yok. abim okulda zaten tek başına kalmıştım. babama ısrar ettik abimle bigiblet al diye. uzun uğraşlar sonucunda ikna ettik babamı. tek iyi haber bigiblet olmuştu . ama ben çok ağlıyordum. gittiğim her yerde kavga karamsarlık üzüntü göz yaşı vardı.

rezerved

ben de içten içe sürekli korkma hali üzüntü hali oluşmaya başladı. kreşe başladık işte. kreş iyiydi. hocalarla aram iyiydi. onlara göre çok zekiydim , muhteşem bir zekam vardı. kreşte çok mutluydum lan. içimden keşke kreşte kalabilme şansım olsaydı diyordum. ünkü kreşte kavga olmuyordu. hatta aşık da olmuştum o zamanlar ilayda diye bir kıza. kızın gözüne girmek için düşen oyuncağını veriyordum ona falan filan. böyle bir durumdaydım

sabahları muhteşem bir sevgi ortamı akşamları tam tersi nefret , kin küfür ve kavga.. babaannem annem ve babam hayatımı gibiyordu dıbına koyim. arada mutluluklarım da oluyordu. babamın iş arkadaşları kadınlar bana aşırı ilgi gösteriyordu. birine aşık olmuştum yine. her bankaya gittiğimde onun yanına gidiyordum. sonra evlendi o da. diğer kadınlar sevgisini ekgib etmiyordu.