2004 ten bugüne hikayem

gittik ilk gece koğuşta kavga çıktı. nöbetçi uzmanda hepimizi dışarı çıkardı. karda 40 dakika ayakta bekletti bir de yarım saat karda süründük amk. sonra kavga edenler kanka oldu ben de kaderime bir daha sövdüm. çatıya çıkan adam gördüm, çift cama kafa atan gördüm. nerede manyak var oraya yollamışlar ben de mi manyak mıyım lan acaba diye düşünüyorum bazen.

Gittiğim ilçe de -30 C yi gördüm kardeşleri. Ağzımı kapattığım boyunluğun buz tuttuğunu gördüm. Sizin anlyacağınız bu kardeşinizin zütü buz tuttu açık ve net. Nisan ayı gibi bizimkiler yine beni görmeye geldi. Bu sefer yasemin de gelmişti amk. Aramızı düzeltmiştik. Ben gelmelerini istememiştim ama gelceğiz deyince gelmeyin demek olmaz. Tabi gitmeleri inceden koymuştu ama 30 günüm falan vardı. Şimdi 30 gün yazınca ne kadar az geliyor ama askerdeyken 3 günüm kaldığında bile bu askerlik bitmez diyordum. Geldikleri tarihten bir hafta önce yaseminin doğum günüydü. Gecikmiş bir kutlama için ben de pasta yaptırmıştım ama pasta tam bir epik fail amk. Devmalı dışarı çıkan şoför rkadaşa söyledim, dedim ki 4 kişilik pata istiyorum abi dedi kaç kilo. Ne kilosu lan 4 kişilik işte. Abi dedi burada kilo ile satıyorlar. Hay amk böyle işin dedim ya işte 4 kişi yiyecek de kaç kiloysa yapsınlar. Meyveli olsun, kestane olsun falan da dedmi. Neyse sürprizi yaptım yasemin çok memnun oldu. Kestanenin kabuğu yok pastada meyve olarak da portakal ve muz var. Yapacak birşey yok. mahrumiyet bölgesi amk.

Beyler askerlik yaptığım ilçe o kadar acayip bir yer ki. Adamlar devamlı kablo çalıyorlar. Çok para varmış o işte orada öğrendim. Kaç gece dağda kablo nöbeti tuttum, ayı saldırsa taku yedik amk. Ben tüfeği çekip ayıya doğrultana kadar o namluyu alır bana monte eder herhalde. Bir de memlekette aydınlatma olarak ana caddede sadece 4 tane sokak lambası var. ilçede restaurant diyebileceğin bir tane cafe gibi bir yer var. Geri kalan her tavuk döner satan büfe amk. Bir de o kadar soğuk ki memleket., çift camlar buz tutuyordu. Hatta mayıs 15 te terhis olduğumd dağlarda hala kar vardı. 2 gece nöbet tuttum hava -3 dereceydi lan. Mayıs ayında olm biz izmirde denize giriyoruz lan.

neyse beyler askerlik bitene kadar yaseminle aramı düzelttim. Eskiye döndüm. Şimdi diyeceksiniz neden diye? O askerde uyandığım ilk sabahtan beri aklımda yasemin vardı nedense. Ya yaptıklarımdan dolayı vicdanım rahat değildi ya da ben içten içe ona sığınıyordum o zor zamanlarda. Ama gönlünü alabildim sonunda. Yaptıklarımında telafisini dönüşte yapacağıma inanıyordum. Elimden geleni de yaptım zaten zamanı gelince anlatacağım.

Biraz da askerliğini yapmamış panpalarıma bir kaç tavsiye. Eğer kısa dönem yapacaksınız beyler, sakın uzun dönemleri hakir görmeyin. Zaten komutanlar o ayrımı yapıyorlar, bütün öenmli ve kritik işleri kısa dönemlere yaptırıyorlar. Bir de siz onlara büyüklük taslarsanız sizi sevmezler. Onlardan farkınız olmadığını unutmayın. Tamam dışarıda eğitim durumunuz, kültürünüz falan farklı olabilir ama skerde hepimiz eşitiz beyler. bazı arkadaşlarım ankesör sırasında bu çocukların önüne geçmeye çalışırlardı, yemek sırası ona keza. Çok küfür yerlerdi.

Ama eğer onların gözünde saygı uyandırısanız –ki bunun içine çok fazla bir şey yapmanıza gerek yok sadece hak yemein o kadar- gelir sizinle dertleşirler. Sizi abi yerine koyarlar, dertlerini paylaşırlar. Beyler sizin de derdiniz oluyor asker de ama başka bir arkadaşınızı derdini dinleyip onlara ufak tefek çözümler önerince siz de rahatlıyorsunuz

Beyler ben terhis tarihimi evdekilere bilerek 2 gün geç söyledim. Onlara Perşembe geleceğim dedim ama pazartesi sabah ben aldım valizi çıktım. Askerdeyken hep terhis sabahı ne kadar mutlu olabilceğinizi düşünürsünüz ama çıktığınız anda içinizde garip bir duygu olur. Mutluluk değildir o. Değişik bir duygu. Biraz yorgun, biraz bitkin, azıcık sevinç o kadar. Askerdeyken benim gibi kendinizi çok yıpratırsanız çıkınca yaşayacak duygu bulamazsınız. Mart ayından daha yaseminel bana uçak bileti almıştık. Pazartesi sabahı ilk otobüsle şehir merkesi, oradan uçakla yaseminin yanına giecektim. Bir gece orada kalacaktım. Ertesi gün öğleden sonra da uçakla izmire. Sabah ben bölükten çıktım. Bir çocuk da izne gidiyor. Aynı uçaktayız.

Neyse atladık otobüse merkeze gidiyoruz ama ben hala kendimi devriye arabasında zannediyorum. Elim bazen tüfeğimi arıyor falan. Hep koca tüfek, üzarimde kaç tane şarjör geçtiğim yollardan şimdi üzerimde tişört sivil elbiselerle, sivil insanlarla geççiyorum. Çok garip bir duygu. Otobüs şehir merkezine yaklaştıkça apartmanlar görmeye başladım. Ne yalan söyleyeyim apartman gerçeğini unutmuştum. Askerdeyken karşılaştığım en yüksek bina 3 katlıydı. Ayrıca artan araba sayısı da benim artık sivilde olduğumu hatırlatıyordu. Havaalanına gittik çocukla beraber. Daha önce uçağa binmemiştim gerginim. O da muallakliğine yok böyle sallıyor yok şöyle türbülansa giriyor diye söylüyor. Bende renk vermemeye çalışıyorum inceden tırsma durumları var. Girdik agalar uçağa hostesler güzeldi allahtan, askerden gelmişim değil güzel kadın, kezban görmeye hasretim amk. Güzel bir yolculuk geçirdim sayelerinde.

Neyse beyler, indim hava alanına, bavulu aldım. Havaş denen soyguncu otobüsene bindim. Ulan yer bilmem iz bilmem. Bindiğim otobüsün varış yerinde ineceğim metroya biniğ yaseminin çalıştığı yere gideceiğim. O da beni metroda karşılayacak. Yanımd telefon da yok, askere cep telefonu zütürmemiştim zten gördüğüm ilk ankesörden onu arayacağm ama metroya ulaşana kadar görememiştim. O da meraktan kaç kere hava yolunu aramış yazık lan kıza. Ulan şehir şehir değl gayya kuyusu anasını satayım. Ben askerlik yaptığım yerde günde ortalama 4-5 insan görüyordum, burada havaştan indim, milyonlar üzermie geliyor amk. Nevrim döndü, hayatım kaydı. Her delikten insan çıkıyor lan ne bu. Bana verilen talimatlar doğrultsunda metroya ulaştım, metrodan da 25 dakikalık bir yolculukla yaseminin çalıştığı yere ulaştım ama resmen büyük şehire ilk kez gelmiş köylü gibiyim. Tamam ben de izmirliyim ama 5 ay da olsa, bulunmak zorunda olduğunuz ve sevmediğiniz bir yerde olsa oraya alışıyorsunuz. Sonra biraz değişik bir yere gidince mala bağlayabilirsiniz.

Ben metrodan yukarı çıkıyorum. Elimde bavul, suratım soğuktan şarapçı gibi kıpkırmızı hala geçmemiş, yürüyen merdivene bindim. Yavaş yavaş gün ışığına çıkıyorum, bir baktım merdivenin başında yasemin. O da beni bekliyor. Bildiğin mutlu olmuştum lan. Sarıldık hasretle, sonra tuttu beni elimden bir avm’ye gittik. Ne istersin, aç mısın dedi. Aslında sabah bölükte kahvaltı yapmıştım -sucuklu yumurta çözmüştüm askerde üç öğün et yediğimiz günler vardı panpalar- beyler 6.30 gibi saat olmuş 2. Ama açlık hissetmiyorum, kahve içelim dedim, yemeği sonra yiyelim. Çünkü yasemin’in iş yerinde biraz daha işi var, ondan sonra çıkacağız. Günde en az 3-4 fincan kahve içen ben askerdeyken türk kahvesi bile bir kere içmiştim. O da bir keresinde devriyede bir köyün muhtarı ikram etmişti. Tabi komutan sadece kendine gelecek diye muhtarın ikrdıbını kabul etmişti. Bize de gelince geri göndermek olmaz diye içmiştik ama adriana lima karşımda dans etse öyle mutlu olmazdım o sırada. Yaseminle oturduk bir kafeye, filtre kahve istedim. Garson getirdi, içeceğim ama resmen mallaşmıştım.

Askerdeyken, terhis olacağm yaseminin yanına gideceğim, onu da yapacağım bunu da yapacağım derken içimde değişik bir duygu var. Karşımda yasemin, önümde kahve o sırada başka birşey istememem gerekirken, yok aga askerlik adamın bütün hevesini öldürüyor. Neyse kahveyi orgazm gibi içtim amk. Her yudumu ağzımda gezdiriyorum ki tadına varayım. Kahve de bitti, yaseminin çalıştığı yere gittim. Orada arkadaşlarıyla tanıştırdı beni. Bir saat de orada durduk. Sonra eve yollandık, giderken de bir şişe rakı aldık, bir kaç meze. Akşam kutlama var. annesi şehir dışındaydı o sıralarda.

Eve gittik, ben biraz uzandım, sabahın köründe kalkmışım, yollarda telef olmuşum bir de büyük şehirde trafik hayatım kaydı. Biraz uyudum, kalktım yasemin sağolsun yemekleri hazırlamış. Uyandım pizza yedim önce. Çok özlemiştim lan pizzayı. 1 ocaktan beri yememiştim gözüm döndü yerken resmen. Pizzadan sonra rakı faslına geçtik, ama içmeyi unutmuşum beyler. 1,5 kadeh rakıyı zor içtim, zaten midem de küçülmüş mezeleri de gömemedim. Askerde 23 kilo verdim hafızlar. Survivor bir askerlik iki.

Saat 12’ye doğru harbi sızmışım amk. Çok güzel bir uykuydu tabi 6 da otomatik uyandım. Terhisten 2 hafta sonra da 6 da bir kez uyandım sabahları. Tek ekgib çavuşu görmüyordum. Sabah kalktım ama rüye bile görmemişim gece, sadece derin uyku. Kahvaltı yaptık, yasemin işe gidecek ben de hava alanına. Uçak 4 te ama yapacak bir şey yok. Atladık korsan taksiye. Beni bırakıp yasemin işine devam etti. 2 de oradaydım daha çok var. Önce check in yaptırdım, bavulu teslim ettim. Sonra gittim bir dergi aldım, tarih dergisiydi. Sonraki durak Starbucks. Gittim çocuğa en sert kahvey istedim, maşallah o da harbi en kafeinlisini verdi. Sonunda da ekledi eğer bunu da beğenmezseniz kömür suyu içmelisiniz. Şukunu verdim bin diyemedim ama o sırada hoşuma gitmişti espri.

Aldım kahveyi dergimi okuyorum. Oh mis lan. Etrafta güzel kızlar da var. Gözüm gönlüm açılıyor. inek görmekten bıkmıştım amk. Annem babam bilmiyor erken geleceğimi ama kardeşime söylemiştim gelsin beni alsın diye. Kedi de gelecekti onunla beraber. Bizim uçağın kapısı açıldı, girdim oturdum koltuğa. izmir yolculuğu pilotun deyimiyle hafif sarsıntılı geçti. Ne hafifi lan. neyse indik izmire. Hava hafif bulutlu. Baktım bizim tayfa yok. Çıktım terminalin dışına. Bavula oturdum, beklemeye başladım. Halimi görseniz bütün parasını dolandırıcıya kaptırmış ilyas salman gibi bekliyorum. Geldi kardeşimle, kedi. Atladık arabaya. Eve geldik. Kardeşim arabayı parkederken ben zile bastım. Annem otomatiğe bastı. Kim o dedi. Benim dedim. Kardeşim zannetti. Ben merdivenleri çıkıyorum ama o hala kardeşime bir şeyler anlatıyor. Merdivenler bitince tabi beni görünce karşısında kadın şok. Başladı ağlamaya. Ya kadın neden ağlıyorsun? içeriden babm geldi kapıya. ilk sorusu kaçtın mı? Oldu. Hay allahım ya he kaçtım 1 gün kala. Neyse sürprz yaptığımı anlattım onlara ama annem hala ağlıyor. Oturduk ailecek yemek yedik, babam keyifli tabi. Dolaptan bira getirdi gece oturuken ama bir birayı zor içitm yine. Motoru açma lazım dedim kendi kendime.

bu gecelik bu kadar yarın devam beyler

reserved.

maşşallah kardeşim hikaye akıyoo

hoca finişi yapmadık daha nerdesin

beyler amk ne gripmiş yaw. bu gece kaldığım yerden devam geliyorum panpalar kusuruma bakmayın

beyler geldim başlıyorum allah ne verdiyse