uzun uzun yazan arkadaş @ bilmem kaçsın bilmiyorum da sevdiğim zaman tak diye söyleyeceğim kısmına bayıldım, abi şu flört kadar saçma bir şey yok zaten.. yani aslında olmalı da hani anlayacağını düşünüyorum beni. sanırım insanların sahteliğinin farkındalığı ve hormonal muhabbetler de destekliyor bütün bu olguyu lakin ben biraz daha 90'lar jenerasyonunun en yoğun yaşadığını düşünüyorum bu durumu üzerimize oyun oynanıyor beyleeeer... biz bu ülkenin son umuduyduk

fakir felsefeler. peh...

yoo gayet dönüyor muhabet

upupupup

Size yemin ederim aynı durum bende de var. Şuan 22 yaşındayım ne bir arkadaş ne bir gezme tozma isteğim var, hiçbir şeyden zevk almıyorum herkes yapmacık geliyor bazı şeylere artık katlanamıyorum aileme bile.. Okul iş aile gelecek baskısı iyice üstüme çökmüş durumda, ölmekten korkmuyorum iyice dibe vurdum.

Ben 22 yaşındayım. Ruh halim yaklaşık 1.5 yıl iş bulamadığım ve üzerine zaten maaşına kredi çekmiş olan anneme fazladan yük olduğum için oldukça kötüydü. Çevrem vardı ama samimiyet yok denecek kadar azdı. Yani yapmacıklardı. Dedim oğlum bu böyle olmaz. gibtir et burayı git buralardan yolunu çiz. Dediğim gibi de yaptım. Arkadaşımdan ev tutmak için falan borç aldım. Öyle yarın ertesi gün ver de demedi. Ne zaman bulursan verirsin ben çalışıyorum dedi. Geldim buraya 3.hafta ve işbaşı yapıyorum. Sanırım genel olarak insanlardan sıkıldım. Şimdiki tek amacım girdiğim firmada kalıcı olmaya çalışmak. Ha hiç mi sıkılmayacağım? Belki. Ama arayacağım sıkıldığımda bir iki dostumu geçecek. Çünkü onlarla yaptığım muhabbeti herkes anlayamayacak. Herkes diğerleri gibi "normal" olacak ama ben her zaman a"normal" olacağım. Seveceğim insanı bulana kadar da karı kız peşinde dolaşmayacağım. Çünkü benim için zaman kaybı. Bulursam da yarma gibi direk "ben seni seviyorum sen de beni sev" diyeceğim. Belki ret yiyeceğim ama içimde kalmayacak. Burada da işimi yaparken benim gibi hem normal hem de anormal birilerini bulursam eleme usulü takılacağım. Hayat benim ve mezara da yalnız giricem. O yüzden ne olursa olsun fazla takmayın bu tarz şeyleri. Amacınız bu niye böyle oluyor? Değil bunu nasıl fırsata çeviririm olsun. Karamsarlık bazen iyidir ama fazlası zarardır.
ÖZET: Bence hayat şartları yüzünden. Sonuçta bu yaşlarda evriliyoruz, etrafımıza bakıyoruz.

Duygusal çöküntü değil beyler bu durum. Hormonlarınız artık ergenlikteki gibi deliler gibi salgılanmıyor. Artık daha sakin daha mantıklı insanlar oluveriyorsunuz. Kendim ve çevremden gördüğüm kadarıyla hepimiz üniversite sonrasını, çok daha ciddi ilişkiler, dostluklar düşünüyoruz. O yüzden kalabalık çevre değil de bir iki dost ve aileniz kalıyor.

aynen öyle kardeşim duygusal çöküntü bir hissiyat var içimde

Depresifim tam 22gibi oldu bu durum :/

up upu pup

hepiniz olaya bir yerden haklı yaklaşmışsınız buna sevinsem mi üzülsem mi bilemedim. sorunun herkeste olması açıkçası bir yandan tatmin etmedi değil olay benlik değilmiş "delirmemişim" havasına giriyorsun biraz daha. maddi imkansızlıkların bunlarla bir alakası var orası kesin, kimse hayatından memnun değil, herkes başka bir insan olmak istiyor, yaşanmışlıkalr birikimi vs vs..

sanırım büyük buhranı yaşıyor tyler 'ın söylediğinin aksine

kimse hayatından memnun olmadığı için eğlendiği şeyleri bile yapmak istemiyor. herkes başka bi insan olmak istiyor

@18 kardeşim ben mezunum geçen yıl 50k yaptım istediğim yer tutmadığı için bu yıl yine hazırlanıyorum. Bu sınav stresi veya başka bişey de değil olay bence üniversitede de değil. Olay yaşanmışlıkların birikimi

Sırf bunu yazmak için uzun zaman sonra giriş yaptım üniyi yeni bitirdim 24 yaşındayım ve berbat hissediyorum sanki gençlik olayı sadece üni döneminde gibi geliyor yavaş yavaş orta yaşlı gibi bir his var ve cidden berbat bişey aslında bakarsan yaş 24 yani o kadarda gençliğimi kaybetmedim diyosun içten içten ama ben farkediyorum artık eskisi gibi arkadaşlarla takılma isteği yok gezip dolaşmak isteği yok tam yaşlı moduna girdim açıkçası ama böyle bir başlık açman çok iyi olmuş görünce anladım ne kadar dolduğumu bu konuda

Freni patlamis kamyon gibiyim sirtimda yuk gidiyorum durmak istiyorum ama duramiyorum

buhrandayım

28'im yakında kendimi asarım heralde

Panpa sıkıntı içimizde. Hevesimiz kalmadı birçok şeye o zevkle yaptığımız aktiviteler monotonlaşıyor ve daha farklı bir tat da aramıyorsun bu şuan ki insanlığın en büyük sıkıntısı daha fazlasını isteyipte elde edemeyip zütünün üstünde oturmakta var. En basit örneği Ferrari de verseler en baba 1 sene keyifle bineceksin sonra o da kabak tadı verecek ve bu böyle devam edecek şahsi görüşüm budur ne varsa huzur islamda diyorum bir de hayırlı bir evlilik bekliyorum başka da bir beklentim yok açıkcası

ırıspı çocukları

lan tamam hepimiz bu moddayız da iki dakika yalnızlığı bırakında konuşak aq muallakleri :D

insanlar sahte birde değil mi ? bunu da tartışalım