devam pls

rezerved

akif süleyman'a (veya artık o kimse) bir kaç soru sordu ama o hiç oralı olmadı. sürekli içiyor ve tıkınıyordu. ben içmeyi bırakmıştım. tuvalete gitsem oraya bakmaya olmazdı akif'i tek bırakamazdım artı tıpa da yemezdi. kalsam durum bomtaktu. hafif bir yudum bira daha çekip. sigaramı yaktım. o anda farkettim. duman süleyman'a yaklaştıkça kayboluyordu.

---UĞRAŞAN DOSTUN TAVSiYESi(GERÇEKTiR)---
onlar dumansız ateşten yaratılmışlardır. duman onların yanında kaybolur. bu yüzden evde tütsü yakmamaya özen göster. göz perden açıksa göreceklerin hoşuna gitmez
---

süleyman akif'i dinler gibi yapıyordu. bana sorarsanız bizim konuştuğumuz dili tam anlamıyordu bile. sanki karşımızda yabancı uyruklu biri var gibiydi ama akif bu durumdan habersizdi. yine de onunla konuşuyordu.
-bu kadir, kafasındaki her neyse yaptı bence. adam büyü mü yaptı ne yaptıysa artık amk.
-YAA KADiRRR YAA KADiRR! dedi ve kahkaha attı süleyman.
-ne var amk ilk defa mı duyuyorsun adamın ismini, dedi akif. ulan imkanım olsa akif'in ağzına bastıracaktım elimle ama korkudan öylece duruyordum.
-Kadir helenis leyel! gibi birşeyler döküldü süleyman'ın ağzından. (sonradan tam kelimeyi öğrendiğimde "bizi kadir getirdi" demiş)
-ne diyorsun süleyman, diyebildim zoraki.
süleyman sonunda tekrar zorda olsa türkçe konuştu.
-elbet göreceksiniz.

up up up

biraz hızlı yaz panpam Hadi devam...

içkili dua kabul olur olmaz bilemem ama süleyman öyle davranınca bir anda fatiha'yı okumaya başladım. o kadar inandım ki okuyunca gideceğine. belki de ortadan kaybolacaktı. ne kadar doğru okuduğumu da bilmiyordum. sürekli ama sürekli tekrar ediyordum. süleyman gitmedi. ama garip bir şey oldu. içkisini bıraktı. konuşan akif'e bakmayı da kesti. bağdaş kurup suratıma bakmaya başladı. ekşimsi bir suratla. iki karış mesafe vardı suratlarımızın arasında. hiçbir şey yapmıyordu. o anda akif de birşeyleri anladı. durdu. sordu:
-abi ne yapıyorsunuz? süleyman cevap verdi.
-OKUMA ONU AMK ÇOCUĞU!
buz gibi bir duygu kafamdan aşağı doğru aktı.

ahahhahahah "okuma onu amk çocuğu" nedir lan afsdsfdssfdsdfds

panpa devam et ;(

titriyordum ama içimden sürekli okuyordum. artık ayet sırası falan da karışıp gitmişti. neresinden tutsam oradan devam ediyordum. süleyman'ın gözleri ile karşı karşıyaydım. dayanamadım. gözlerimi kapatıp sordum.
-sen kimsin.
ve süleyman(veya her neyse) cevap verdi.
-ENEL HAK! BANA TAPACAKSINIZ!
tüm gücümle, ne kadar nefesim varsa bağırarak besmele çektim. üst kat alt kat komşuları umurumda değildi. o anda süleyman dikine kırık tırnakları ile göğüs kafesime yapıştı. yapışması ile kayboldu. gözümü açtığımda akif ağzı açık bana bakıyordu. o karanlıkta göremedim ama sonradan söyledi. altına da işemişti.

hızlı yaz

akif'i dürttüm biraz kendine geldi.
-kalk akif kalk. zorda olsa kaldırdım. bugün bile aklımda, akif'i tek mi bırakmak istemedim yoksa ben mi tek kalmaya cesaretim yoktu. içeri doğru geçti. süleyman'ı banyonun tuvaletinde aynaya bakakalmış vaziyette gördüm. burnundan akan kan dudaklarına, oradan gırtlağına kadar inmişti. gözlerini kırpmadan aynaya bakıyordu. kendine sabah kadar gelememişti. uzun süre konuştuk olanları.
biz hep tek varlık var biliyorduk.
ama kadir her bir kişi bir varlık çağırmıştı bu dünyaya.

rezerved

---BiR DiN ALiMiNDEN ALINTI---
bir sohbette üç arkadaştan birisi 3 harflilerle sohbete geçtiğini ve onları çağırabildiğini söyler. dindar olan arkadaşları bunu yapmamasını söylemesine rağmen arkadaşı muziplik olarak çağırır. ruh çağırma gibidir. geldiysen ses ver der, duvarlara vurulur. konuş der, sesler duyarlar. dindar arkadaşları daha fazla dayanamaz ve;
-geldiysen masada ters duran tbardağın içine gir der.
bardağın içi duman dolar. dindar adam bardağın tepesine eliyle bastırır ve sesli şekilde ayet'el kursi'yi okumaya başlar. bardak sallanır. çığlıklar kopar. bir süre sonra bardağın içinde ne duman ne de hareket vardır. arkadaşlarına döner ve der ki:
-ben onu yakmasaydım bir gün muhakkak o seni yakacaktı. şüphesiz ki o gayrimüslimdi.
YER: AFYONKARAHiSAR OLAY: GERÇEKTiR
---

up up up

süleyman ayıldığından uzun süre boş gözlerle etrafa baktı. sorular soruyorduk ama cevap alamıyorduk. hiçbirşey hatırlamıyordu. hatırlayamıyordu. kafası uçup gitmişti. sabah ezanına kadar uyumadık. sonra bir rahatlık çöktü. derin bir uykuya daldım. o gece uykumda o rüyayı gördüm.

LAN YZSANA RÜYAYI DA

solumda süleyman'ın ayakta dikildiğini göz ucuyla görebiliyordum. o da benim gibi titriyordu. Filiz ise kanepenin önüne yığılmış bağıra bağıra ağlıyordu. gözüm dış kapıdaydı. kapıya yumruklarla vuruyorlardı. sülayman da gözünü kapıdan ayıramıyordu.
-giremezler değil mi lann! giremezler oradan değil mi?
cevap veremedim. bilmiyordum. hafifçe soluma dönüp ona baktım.
-açık bir yer var mı evde?
süleyman şoku az da olsa attı üstünde. yüzü düşünür bir vaziyet almıştı. sonra baktı bana.
-sadece mutfağın balkon kapısı... hasgibtir amk. demesiyle mutfağa yönelmesi bir oldu ama o salonun kapısından dışarı çıkmadan kapıdan içeri ince uzun siyah dört varlık girdi. kımıldayamadan onları izliyordum. filiz gözlerini bile açamamıştı. varlıklar süleyman'ın kollarından ve ayaklarından tutup yemek masasının üstüne yatırdılar. yavaşça germeye başladılar. birşey yapabilir miydim? bilmiyorum. herhalde yapamazdım. kemik çıtırdısı ve yırtılma sesleri eşliğinde kolları ve bacakları koptu süleyman'ın. hortumdan su çıkar gibi kan fışkırmaya başladı. gölgeler yok olmuştu. süleyman titreyerek birkaç saniye içinde öldü. o anda, adamın söylediği söz beynimde yankılandı. "o ölürse sadece 24 saatin kalır".

Hızlı yaz hızlııııı