3 yıllık ve çok mutlu bir ilişkim vardı

okuyan var mı arkadaşlar? eğer isterseniz bırakabilirim yazmayı bugünlük?

Yaz lan yaz

bırakıyorum ben bu gecelik de bu kadar olsun arkadaşlar. yarın olaydaki her şey çözümlenecek. ben çok etkileniyorum diyen okumasın

yazsana lan saat 3.28 kaç saattir yazmanı bekliyoz hangi 4 e kadar devam etcektin

yazsana laaaaaaaaaaan

senaryo aynı lan. tüm dişilerin yaptığı şey bu sanırım kendilerini kaşar hissetmemek için bunu yapıyolar. bilmiyorum bir varsayım ama ip koptumu elinde sadece düğümler kalıyor.

https://www.youtube.com/watch?v=BGqhNvvwVog

la olm seni okumak iyi geliyo la yaz amk yaz

hissettiğim ama adını koyamadığım duyguları o kadar güzel anlatmışsın ki.bu kadar yüce anlatılan bir aşk okumadım ben.paris'te geçen balayı değil bahsettiğin gibi sarımsaklı kızartmaya ekmek banmaktır aşk.dıbına koduğumun romantik komedi filmlerindeki kariyer sahibi kadın ve orta yaşlı adamlar yüzünden aşk kavramından soğumuşken tokat gibi çarptı bu yazı.hayallerini hiçe sayıp değiştirecek kadar kutsal ve pid0filinin yasallaşmasını umursamayacak kadar bağımlı eden sanki bir uyuşturucu gibi.

http://www.youtube.com/watch?v=XaSVkb_XLt4

reserved

vay amk 2 gun once okumayı bıraktım hala yazıyo adam helal olsun

https://www.youtube.com/watch?v=iCBZP___1I0

birazdan devam ediyorum arkadaşlar

reserved okicam panpa

bir gün hocalarımın hazırladığı bir oyuna iki kişilik bilet aldım. onu topluluğa ısındırmayı deneyecektim. ve hatta onun da katılmasını sağlayacaktım. hayaller kuruyordum. yeniden eskisi gibi olduğumuz ve sahneden bizi alkışlayan seyircileri selamladığımızı düşlüyordum. evet bunu yapacaktım. ne pahasına olursa olsun onu o oyuna zütürecektim

hayatımın çöküş dönemini yaşadığım o içinde bulunduğumuz çirkin dönemden kurtuluşumuzun anahtarı olarak görüyordum bunu. vakit kaybetmeden uygulanmaya koyulması gereken zorunlu bir değişiklikti. vakit kaybetmeden aradım kadını. onu görmem gerektiğini söyledim. nedenini sormadı. sadece akşam için sözleştik. ben akşama kadar ne yapacağımı bilmiyordum. böyle zamanlarda yapılacak en iyi şey sokakları arşınlamaktan başka bir şey değildi. ben de öyle yaptım. yorgunlıktan tükenene kadar yürüdüm nereye gittiğimi bilmeden. yüzlerini göremiyordum insanların. sadece buğulu silütlerden ibaretti dünyanın geri kalanı. öyle dalgındım ki arada omuzlarımın çarptığı insanlar sayesinde dönebiliyordum hayata. yarı baygın bir halde saatleri tükettim. içimde tuhaf bir his vardı. genellikle heyecan, sevinçle bütünleşip haz dolu anlar yaşatırdı insana ama bu defa içimde duyduğum heyecan sadece korkuyu işaret ediyordu. saate bakmayı akıl ettiğimde bıluşamaya 15 dakika kaldığını gördüm. yönümü değiştirip buluşacağımız yere doğru yollandım

geldiğimde kadından iz yoktu. oturup beklemeye başladım. ardı arkasına yakıyordum sigaraları. elime alıp külünü dökmeye çalıştığımda ellerimin titreyişini gördüm. acılı bir gülümse yerleşti dudaklarıma. kendi kendime "ne hallere geldik. nerden nereye?" diyordum. "buraya hiç gelmeyecektik" diyordum. öyle dalmışım ki karşımda dikilen kadını farketmem güç oldu. ayakta durup bana ne olduğunu sordu. sanki yanımdan ayrılıp geldiği deliğe geri dönmek ister bir hali vardı. evimiz benim için son zamanlarda karanlık bir delik gibiydi. mecburi acılarla dolu ve insana manevi azaplar yaşatan küçük karanlık bir delik...

oturmasını söyledim. oturdu. 2 yıldır kadınım olduğundan bir an bile şüphe duymadığım biriydi o ama şimdi benden uzak kalabilmek için yanıma oturmak istemiyordu. bana baktığında farklı farklı kadınların vücuduma değen dudaklarından kalma izleri gördüğünü düşünürdüm.

içinde bulunduğumuz an oldukça trajikomikti. çünkü söze nasıl gireceğimi bilememiştim. yabancı birine söylenen ilk sözü kararlaştırmaya benziyordu. bunu yaparken yaşadığımız güçlüğün benzerini yaşıyordum. daha fazla kendimi yormadım çünkü ne yaparsam yapayım bu yabancılık hissinden kurtulamayacağımı biliyordum. doğrudan, dümdüz söze girdim. aldığım iki biletten ve oyundan söz ettim ona. kalkıp gitmek istedi. kolundan yakalayıp yerine oturttum. ve elimde kalan son kozu oynadım. benim için yapmasını söyledim bunu. yüzüme baktı uzun uzun. bu defa gördüğü surette başka kadınların dudakları yoktu. gördüğü şey kasaba yollarında saatlerce günlerce beraber yürüdüğü genç adamı görüyordu. gözlerindeki o anlık ışıltıyı gördüğümde istediğim gibi gelişeceğini anlamıştım olayların.

başımı hava kaldırıp gökyüzüne baktım. inanmadığım bir tanrıya dua ediyordum.

sonra neler oldu panpa

yurttan erken çıkıp evlerine gittim. oyunun başlamasına daha bir kaç saat vardı. anahtarım yanımdaydı ama zili çaldım. bana kapıyı açan o olsun diye...

onu çok ama çok özlüyordum. bedenini değil. bana kapıyı açarken boynuma atlayıp odaya gidene kadar kucağımdan inmediği günleri. kadının öyle günlerini özlüyordum..

kapı açıldı. kirpikleri ıslaktı. bana bir şey belli etmemek için elinden geleni yapıyordu. bir kaç saniye dikildim kapıda. boynuma dolanan kolların hayaliyle. beklediğim gibi olmadı. daha fazla ısrarcı olmadım hayalimde. eyilip ayakkabılarımı çıkardım. içeri girip masanın yanındaki koltuğa oturdum. evde bizden başka kimse yoktu. gelip yanıma oturdu. oysa ki kucağım boştu.

konuşmadan bekledik bir süre. içimdeki özlem duygusunun etkiyle onu belinden kavrayıp kucağıma oturttum. isteksizdi çünkü mutsuzdu. kucağımdan ayrılmadı çünkü o da eski günleri özlüyordu. bir süre bu şekilde oturup gözlerimize bir karış mesafeden bakarak konuştuk. kendimi durduramıyordum. içimde ona doğru akan nehirler vardı sanki. tersine akması ya da yolunu şaşırıp başka akarsulara karışması mümkün olmayan. dudaklarını öpmeye başladım. gözlerimden yaşlar geliyordu. onunkilerden de. bir kaç dakika sonra eskiden odamız diye tarif ettiğim odada çıplaktık. o gün o yatakta hayatımın en güçlü, en duygulu, en içten, en tatmin edici ikinci sexini yaşadım. tüm bu olanlar bittiğinde her anlamda boşalmıştık

ben bi sigara içeyim. içim tuhaf oldu amk

ne hayat varmış amk sende iyi yazıyosun panpa yetenekli adamsın

bekliyoruz reis

güzel yazıyorsun takipteyim ama şimdi çıkmam lazım yazarsan sonra okurum