32 yaşında yalnız bir adamım soruları alayım

varsa merak ettikleriniz sorun kardeşlerim

edit: söz veriyorum kimliğimle ilgili bilgiler dışında dürüst olacağım

@2 sayıyorum panpa
sevdiklerim beni sevmedi, beni sevenleri ben sevmedim panpa. bir de azcık muhafazakar bir kafam var. maddi sebepler de olabilir ama oraya girmeyeyim.

@3 malesef panpa 31 çekmeye o kadar alışıyorsun ki artık gerçek bir sevişmeden bile 31 kadar tat alamaz oluyorsun.

@5 panpa çok daha iyisini bulurum kafasında olmayacaksın. seni gerçekten seven birini bulduğunda sen de onu sevmeyi öğreneceksin. ben bu hatayı iki defa yaptım ve son hatanın üzerinden 7 yıl geçti.

@6 allahtan geldik hepimiz.

yalnızlık ile ilgili en kötü şey yalnızlığa alışmak

@8 panpa sorduğun soruya üstte biraz değinmiş oldum.

yalnızlığa alışınca hayatına birini sokman zor. mutlu değilim belki ama sanki yalnızlığım tek lüksümmüş gibi geliyor bana bazen. ama kimi zaman da geceler çok uzun oluyor. tv sesi dışında bir ses olmaması kötü oluyor. boş klavye sesiyle ilerleyen geceler filan...

@15 yaşlanma değil de 31 yaşına geldiğimde bir ara sürekli öleceğimi düşünüyordum. 20 yaşındayken 32 yaşındakileri hangi gözle görüyorduysam şimdi öyle olmuşum gibi hissetmiyorum anadın mı? o kadar olgunlaşamıyorsun. daha çizgiler başlamadı.

@18
elbette yarram ama 20li yaşlardaki kadar önemli değil artık ciks. çok önemli ama hayatın merkezinde değil öyle düzelteyim.

@19 ailene sıkıca sarıl. benim çok iyi arkadaşlarım oldu. hala birçok arkadaşım var. ama dönüp dolaşacağın yer ailen, akrabaların. tabi aileye göre de değişebilir.

iyi arkadaşlık kadar önemli başka hiçbir şey yok belki ama onlara da çok fazla bağlanınca ters tepiyor.

eğer sistemin adamı olursan ortalama bir hayatın olur. yani mutlu bir insan bile diyebiliriz ortalama insana. hayatta karşınıza çıkacak en büyük engel hiç tanımadıklarınız, karşıt görüşlüleriniz, sizi kıskananlar filan değil; kendinizsiniz. ama bunu anlayana kadar iş işten geçebilir. okuyun, kafanızı özgürleştirmeye çalışın(bunu boşuna söylemiş gibi hissettim ama yine de yazdım)

@20 panpa sevgilimden daha dün ayrıldım.
evlilik kolay iş değil artık. valla doktor sevgilim bile oldu ama iş evliliğe gelince hesaplar değişiyor. gibeyim bu hayatı.

@23 panpa filozof değilim ama kendi tecrübelerimi paylaşmaya hazırım.

@27 valla bunu bir ara ciddi şekilde sorguladım ama olmadığından eminim.
bir kaç defa bana ilanı aşk eden erkekler oldu. tipim ve karakterimin bir cazibesi olduğunu söylüyorlar.

@30 peki madem.

yaşını başını almış insanlarla konuştuğunuzda size verecekleri ilk tavsiyelerden biri kimseye güvenmeyin olacak.

yaşadığım kadarıyla benim gördüğüm en büyük yetişkin saçmalıklarından biri bu. olum insan kimseye güvenemezse hiçbir şeyin tadı ve anlamı yok. o yüzden sonsuz güveneceğiniz birini bulmaya çalışın. o kişiyi bulabilmenin tek yolu da başkalarının sonsuz güvenebileceği biri olmak. birkaç denemeden sonra olur. aslında yiyeceğiniz kazıklar yüzünden en zorlanacağınız şey başkalarına güvenmek olacak. ve bu sizi de eninde sonunda huur çocuğunun biri yapabilir. akıllı olun.

hiçkimseyi gibine takmayan tipler ile başkalarının fikirlerine göre yaşayan insanlar arasında hiçbir fark olmadığını göreceksiniz. her iki tip de bildiğin hıyardır. güvendiğiniz insanların tecrüblerine kulak asın. hayatınız aman yanlış yapmayayım korkusuyla geçiyorsa bırakın da bazen o yanlışları yapın.

şimdi 32 yaşına gelmiş ve yalnız birinden ne tavsiye alacam diyorsunuz belki. haklısınız da. ama yarram bi oturup başarı nedir, başarı kriterleriniz nelerdir diye liste yapın ve onun üzerine düşünün.

para, ciks, aile, huzur, sosyal hayat, statü, ali ağaoğlu, düzgün bir karakter, aydın bir kafa, dünyayı gezip dolaşma, uyuşturucu, bohem hayat, şan, şöhret, makam, yetenek, arkadaşlık... liste uzar gider. seçin önce ve sizde hangisi var bakın.
hepsi bir arada olmuyor dimi panpa

@32 panpa ona isim bile koymuşlar. mizantropi. insanlardan nefret etme. bu biraz iyi bir şey. kafan çalışıyor demektir. düşünüyorsun demektir. ama bunu aşmanın bir yolunu da bulmalısın. bulamazsan yarra yedin.

öncelikle o arkadaşına ve ablana daha fazla sevgini göster. zamanından ve kendinden biraz daha onlar için harca. buradan başlayacaktır her şey. sevgi çok klişe bir laf ama aslında hiçbir şeyin aşındıramayacağı kadar da güçlü olan tek şey. sevgi varsa hayat vardır. sevgi yoksa ölüm vardır. bu kadar basit bir denklem.

sevgi, merhamet, kardeşlik, arkadaşlık filan diyoruz ya. bunlar aslında bize doğuştan default olarak gelen şeyler değil. hepsini öğrenmek zorundasın ve sürekli geliştirmek zorundasın. her insan sevmeyi, arkadaşlığı, merhameti bilemez. bilen de bazen bunları kaybedebilir, elinde tutmanın garantisi yok. bir de sen her şeyi doğru yapmaya çalışsan da bunun sana iç huzuru dışında getireceği kazançlar garanti değil.. en kötü insanla şansın hemen hemen aynı. onlar sürekli kazanabilir.

arada dayınla konuşabilirsin. derdini paylaşmak filan değil. dayı naber nasılsın demek bile yeterli. anne baba çok önemli aslında ama sorma dediğine göre yapacak bir şey yok.

@33 panpa malesef orası doğru değil.

30 yaşını aştığında ve belli bir statüye kavuştuğunda am mıknatısı oluyorsun. her yaştan her türden her cinsten. belki bunu toplumun içinde açık açık yaşaman zor olabilir de tek gecelik ilişkilerin yaşandığı ortamlarda 30 yaş altı ilah olsa senin kadar şansı olmuyor.

@36 panpa temelli bıraktım. sigara da alkol de hayatıma yok artık. artık başka şeylerden zevk almaya çalışıyorum. dıbına koduğumun yeşil çayını bile sevdim zamanla.

@38
panpa özgürlüğe kavuşmayı insanların büyük çoğunluğu esaret altından kurtulmak olarak algılar. hani sadece filmlerde ve tarihte olan bir şey.
ama aslında hepimizin kafası bir kafesin içinde.

şüpheci olmadan özgürleşmek imkansız. öğrendiğimiz dilin kelimeleri ile düşünürüz. işe oradan başlamayız ama bunu kafamızdan çıkarmamamız lazım. filozof olalım hepimiz demiyorum. ama özgürleşmek için de biraz bilgiye ihtiyacımız var.

öncelikle hikayenin en başını bilmek lazım bence. şu anı ve şu günü yaşıyoruz sadece ve her şeye bunun kafasından başlıyoruz. halbuki yeryüzünde bıraktığımız bilinen ilk kayıtlar yaklaşık 30bin yıllık. okulda bununla ilgili aldığım bir ders geri kalan 4 yıllık eğitimim kadar gözümü açtı desem yalan olmaz. bir yandan da formal eğitimin düşmanıyım gerçi.

sanırım resmi tarihimizin yalanlarla dolu olduğunu biliyorsunuz. sadece bizim değil, diğer hemen hemen tüm devletlerin öyle. devlet denilen şeyi iyi anlamak gerekiyor. şirket denen şeyi de iyi anlamak gerekiyor. aileyi ve toplumu anlamak gerekiyor.

klagib edebiyat olmadan insan insanlığını nasıl anlayabilir bilmiyroum. ama artık kim kitap okur ki? her şeyin filmi çıkmış amk. ama okumak lazım işte. dostoyevski, goethe, balzac, shakespeare, şeyh galip, fuzuli...

bu konu çok uzun.

@40 @41
iyi bir okuldan mühendislik diplomam var ama o işi bir süreyaptıktan sonra bıraktım. 4 yıldır kendi kurduğum işin başındayım. 4 tane çalışanım var. geçiniyoruz, daha borçlar var.

yalnızlıktan bazen mutluyum. ama yalnız olmanın sağlıklı bir şey olmadığını hissediyorum. yalnızlıktan mutlu olmanın da sağlıklı bir şey olmadığını hissediyorum. o kadar okumuş, yaşamış ve görmüş olmama rağmen yalnızlık beni bu kadar yıpratıyorsa normal bir adamın dıbına kor.

@46

evet bununla gurur duymuyorum. benim yaşındaki adamın şimdi çok güzel bir kızı, bir oğlu olmalıydı belki ne bileyim. uzun süreli ve sağlıklı bir ilişki kurmayı çoktan öğrenmiş olmalıydım belki.

en pişmanlık duyduğum şey şu gerizekalı muhafazakar kafam yüzünden ardından gitmediğim bir aşk. şimdi yarın öbürgün çocuklarım olsa da gözlerine baktığımda acaba ya onunla olsaydı diye düşünür müyüm diyorum. aman hata yapmayalım ama huzurum kaçar diye gibik gibik kararlar almışım.

aşırı bir hovardalığım olmadığı için pişmanlıklarım çok fazla değil. belki 2 yıl kadar bir süreyi boşa harcadım o kadar.

@50

panpa geçmiş olsun. allah depresyonun belasını versin. ta dıbına koyayım ben onun.
kendimi hırbo gibi hissettiriyor bunu söylemek ama içindeki sevgiyi çoğalt. insanları sevemiyorsan çiçeği, böceği sevmekle başla. çocukları sev. yaşlı insanları sev. vapurda martılara simit at. bir resim yap. renkleri arttır hayatında. gardrobunda renkli kıyafetleri arttır. içinde yaşadığın odada arttır. hayata kayıtsız olma. en azından iyi bir gözlemci ol. belki sonra oyuna sen de katılırsın.

benim gibi yalnız olmak istemiyorsan seni sevenlerin kıymetini bil. onları önemse panpa. uzun hikaye hep bu konular. kısa keseyim.