99 da doğudaki askerlik anılarımı anlatıyorum

rezerve

biraz hızlı panpa.

rezerve

rezerved

http://inciswf.com/1287946508.swf

bir yandan gece pusuları başlıyor.bu sefer ilkine göre daha tecrübeliyiz tabi.

kumanyalar; ekmekler alınmış. gündüz kantinden içilen kola petleri saklanmış içi suyla doldurulmuş; kamuflajlar ;kar elbiseleri giyilmiş;şarjörler kontrol edilmiş;silahın bakımı yapılmış çakı gibi içtima alanında bekliyoruz emirleri.

komutanımız çok geçmeden geliyor. landlara binin diyor.

biniyoruz. 1 saatlik yolculuktan sonra bir dağın yamacında indiriyorlar bizi.

landçılara geri dönün bundan sonrasını yürüyerek devam edeceğiz diyor.

başlıyoruz yürümeye. bir kaç saat sonra dağın tepesinde hakim bir mevki bulup konuşlanıyoruz. sırayla nöbet yine sabah oluyor.

gözler ufukta eller tetikte bekliyoruz. gelen giden yok.

sabah oluyor. yine aynı şekilde bekliyoruz. etraf sakin.

rezerved

o günün akşamı geri dönüyoruz bölüğe. komutanımızın yüzü gülüyor bu sefer.

yarın izinlisiniz diyor. içtimada görünün yeter.

sabah içtimaya çıkıyoruz. sonra tüm gün koğuşta uyuyoruz.

akşama doğru silah bakımı yapıyoruz. sonuçta elimizde ki silahlar g3

keleş gibi suda çamurda çalışan bir silah değil ki.

karda yağmurda gezerken hemen pas tutmaya meyilli.

zaten pusu dönüşü ilk silah bakımı olacağını komutanımızın bize bir seferlik kıyak yaptığını ilerleyen günlerde anlıyoruz.

bu arada koğuş demişken size koğuşumu tarif edeyim. içerde yaklaşık 30 tane ranza var. koğuşun kapısı tahtadan. eski köy evleri gibi. camın etrafıda tahta zaten. tahta kurularının arayıpta bulamadığı bir mekan yani. dışarda kar yağdığı zaman yağmur yağardı koğuşumuza. eriyen karlar tahtaların arasından üzerimize damlardı. hele kışın. kar kalınlığı 3 4 metreye ulaşınca elimizde kazma kürek tünel kazardık yemekhaneye gitmek için.ne günlerdi.

2 bölük vardı kaldığımız yerde. bizim koğuşun az ilersi yemekhane onun az ilersi de 2.bölüktü. ön tarafta da içtima alanımız sağ çaprazında landçıların garajı sol çaprazda da revir vardı. ve göz alabildiğince dağ.

reserved

birde destek timi vardı. bizim bölükte karşı koğuşta. havancılar berber kantinci land şoförleri vs olurdu. bunlar mümkün mertebe pusulara bizimle çıkmaz bizim yokluğumuzda bölükte nöbet tutarlardı.biz ise tunceliyi karış karış gezer yeri geldiğinde jandarma karakollarına yeni asker gelene kadar desteğe kah skorski ile kah yürüyerek giderdik. ilerleyen günlerde bunlarla ilgili capsları da paylaşırım dostlar.

gibicem biraz hızlı be aga.

reserved

reserved

bu gecelik bu kadar dostlar. iş güç olduğu halde bu saatlere kadar sırf okuyan insanlar var diye yazıyorum. sonuçta bende insanım. kendime vakit ayırmadan burada yazıyorum. hatta bu gün ofisten bile bi kaç entry girdim cumartesi pazar yazmadığımdan dolayı. sonuçta okudukça anlayacaksınız pgibolojik durumumu. hala bazı geceler mermi sesleriyle uyanıyorum. anlatırken hep zaman mekan karmaşası yaşıyorum. şu caps olayını halledeyim o zaman daha çok hak vereceksiniz. şimdilik eyvallah.

rezerved 298

eyvallah panpa. iyi geceler.

rezeyfullah

panpa capsleri atarken yüzleri gizle başın belaya girer sonra burası türkiye amk.

devdıbını bekliyom panpa. bu arada @302 haklı.