Genç yaşımda ihtiyar ettiniz lan beni. 5-6 yıl önce ki inci sözlüğe mazi gözüyle bakar oldum. Artık o güzel muhabbetler mizahlar ve küfrü etmesini bilen saygılı insanlar gözümde siyah beyaz olarak canlanıyor. Sözlükten giden adamlara öldü gözüyle bakıyorum içimi garip bir burukluk kaplıyor. Sözlükte eski nesillerden birisine rastgelince dizlerinin önüne çöküp anlat dede diyesim geliyor. Bazen oluyor uyumadan önce eskileri yad ediyorum. Kapı açılıyor. Arkadan hoş bir müzik. içeri giren sinan çetin. Hoşgeldin sinan abi diyorum. Yanıma uzanıyor. Sarılıyoruz birbirimize. Sonra eski sözlük üyelerini düşünüyorum. Sinan abi özlüyorsun demi onları diyor. Bende evet , hemde nasıl diye cevap veriyorum. O zaman bir kez deneyelim mi diye sualde bulunuyor. Hep bu günü bekledim sinan abi iyi ki geldin diyorum. Ardından gecenin karanlığında siyahtan ibaret olan hayal dünyamda bir kapı beliriyor. Fonda çalan şarkı daha da gürleşiyor. Sinan abi programın formatına uygun olarak bakalım gelecek mi diyor. Kapı yavaş yavaş açılıyor. Göz yaşlarım yanaklarımdan aşağı kulaklarıma inmiş. Dişlerim birbirine vuruyor. Sinan abi bana içli içli bakıyor. Sarmaş dolaşız yatakta. Ben bir umut gelir mi diye bekliyorum. Kapı tamamen açıldı. Gelen giden yok... Sinan abi gelmediler diyor. Derin bir nefes alıp kademeli olarak geri bırakıyorum. Çünkü biliyorum aldığım nefesi. Geldiği yere geri dönmek istiyor. Biliyorum onun çektiği acıyı , hissettiklerini. Ama bende sevdalanmışım onlara. Hıçkıra hıçkıra geri bırakıyorum. Sonra geriye daha bozuk bir hava giriyor. Doldurur mu yerini bunlar o titreyerek dışarı verdiğim havanın yerini. Yerine anancılar geliyor. Kapı birde yere düşüyor arkadan konfetiler kafasında don olan adamlar geliyor sinan abi korkup kaçıyor tüm karanlık soyutluğum pembeye mora bürünüyor yedidelikli geliyor mal adam sırıtarak sağı solu süzüyor açılan gereksiz ve mizahtan yoksun başlıklar vücut bulmuş içlerine hayat üflenmiş o üflenen hayat bizden alınmış olacak ki ben karanlığa gömülmeye başlıyorum sonra hızlı hızlı nefes alıp vererek bunları unutmaya en zor zamanımda yanımda olan sinan abinin çıkıp gittiği kapıyı izlemeye başlıyorum ardından sigara molası verdiğimiz karanlığa giden otobüse yeniden atlayıp uykuya dalıyorum.