Evet beyler sözlükte herkes anılarını anlatıyor başına gelen olayları paylaşıyor ben de çocukken yaşadığım rezil bir olayı anlatmak istiyorum. Sene yanlış hatırlamıyosam 2005-2006 en saf salak olduğum zamanlar küçüğüm kafamdan saçımı kazısalar farketmem neyse işte bi yakın arkadaşım var tüm zamanımı onunla geçiriyorum yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmiyor aramızdan su sızmıyor. Bi gün bunların evindeyiz annesi yemek koymuş önümüze üçümüz sessizce yiyoruz. Bi ara midemde hafif bi gurultu hissettim dedim kimse duymamıştır boşver falan. Nerden bilebilirim bunun ciddi bir depremin öncü şiddeti olduğunu amk. Sesler artmaya başlıyor ben iyice rahatsız oluyorum sonra konu açıp sesimle gurultuları absorbe etmeye çalışıyorum ama amk sesi bi kesilmiyor. Bi ara ses kesildi gibi oldu tam oh rahatladım derken zütümden sanki V12 motor bağlanmış gibi cırrrrt diye bi ses çıktı ama o an nasıl yerin dibine geçtim kafayı yiyorum.Bi ölüm sessizliği oldu 3 saniye, sonra bunlar analı oğullu bi kahkaha atmaya başladılar amk sanki cem yılmaz stand up unda kıçını gösterdi öyle gülüyolar, suratım hormonlu ayşe teyze fasulyesine döndü sinirden ağlamaya başladım sonra baktım bunlar yerlere yatiyolar beni de bi gülme aldı yemeği bıraktık rahat bi 10 dk güldük tabi ben içimden bildiğim tüm küfürleri ediyorum (o zaman bildiğim en büyük hakaret köpekti lan ne kadar safmışım diyorum şimdi) sonrasında hiçbişey olmamış gibi yemeye devam etmiştik o günü hala aklımdan çıkaramıyorum hayatımda bir kara leke olarak kaldı bu da böyle bir anımdır