1. 1.
    +22 -3
    çünkü çaresizim. bu zamana kadar iyiliklerin hep karşılıksız kaldığını gördüm adaletini gibeyim dünya diyip her şeyden soğudum. kimseye bir zararı olmayan bebeklerin katledildiğini, açlıktan öldüğünü ve bunu tüm insanlığın nasıl soğukkanlılıkla izlediğini gördükçe allahtan uzaklaştım. kimselere söylemedim belki dışlanırım korkusu yüzünden belki de ortamcı ateist muamelesi görmekten çekindim.

    şimdi tekrardan allaha tüm kalbimle inanıyorum, inanmak zorundayım. çünkü bu kötüler hüküm sürerken kötülüğü cezalandıracak adil bir sistem olması imkansız. inanın tutunacak tek dalım bütün huur çocuklarının öbür tarafta cezalandırılacağına dair inancım. eğer bunun böyle olmayacağını düşünseydim yaşamak için de bir sebebim kalmazdı. belki size saçma gelecek ama inanmaktan başka çaremiz yok arkadaşlar.
    ···
  1. 2.
    0
    maça mı çıkıyoruz lan huur çocuğu?
    ···
  2. 3.
    0
    ne diyim sağlık olsun, pilavlar çıksın diye taşşamıda geçim onun dışında hayırlısı panpa ne diyim sağlık olsun,
    ···
  3. 4.
    0
    başıma gelmeyen olumsuzluk kalmadı hayırlısı dedikçe daha beteri geldi şimdi ben napayım amk
    ···
  4. 5.
    0
    yalama olmuşsun sen birader
    ···
  5. 6.
    0
    toprak atın şu binin yüzüne de kendine gelsin
    ···
  6. 7.
    0
    @1 evet zaten tanrı zamanın dışındadır. Şimdi bize sanki kötülükleri umursamıyo gibi gelebilir ama birgün öyle bi adalet gösterir ki şaşar kalırız.
    ···
  7. 8.
    0
    @1 sen de kendi acindan haklisin.
    ···
  8. 9.
    0
    @1 güzel bir yazı olmuş, şuku
    ···
  9. 10.
    0
    @4 işte senin durumunla benimki aynı panpa. bir gün her şeyin mükafatı veya cezası verilir diye beklicez.
    ···
  10. 11.
    0
    okumadım ama haklısın
    ···
  11. 12.
    +1
    @7 şuku panpa
    ···
  12. 13.
    0
    http://
    inciswf.com/1306014808.swf
    ···
  13. 14.
    0
    @12 benden de panpa
    ···
  14. 15.
    0
    allah'a (veya tanri veya adini ne korsaniz, benim acimdan ayni seyden bahsediyoruz) inanmanin en temelinde zaten bence iki neden vardir:

    1) varolmanin kaynagini baska türlü anlamlandiramamak
    2) bu dünyada yapilan haksizliklarin veya iyiliklerin bir sekilde karsiliksiz kalmasi korkusu.

    birinci şıkkı bir bilim adami, bir düsünür, bir filozof edasiyla belki de bertaraf edebilirsiniz, ve bence kimse de gelip diyemez ki "hayir sen kisitli aklinla simdi tanrinin varolmadigini kanitladigini mi zannediyorsun?" diye dalga gecemez. bu konuda inanan da inanmayan da ayni saftadir, kimse kesin bir görüs belirtemez.

    ikinci şık ise mazlumlarin veya duyarli insanlarin kaygisindan dogan bir noktadir. caresizsen, varolan haksizliklara müdahale etme veya ses cikarma gücün yoksa tanri'nin adaleti inanci sarilanacak son umut dalidir.

    özet: burada allah'a inanmak veya inanmamak dogrudur yanlistir demedim, sahsen hic bir dine mensup da degilim, ama bence her insanin kalbinin derinlerinde potansiyel olarak bir doga üstü hakimiyete sahip bir varlik (misal: tanri) inanci kesinkes vardir ve yeri geldigince de uyandirilabilir.
    ···
  15. 16.
    0
    @15 hoş yazmışsın panpa
    ···
  16. 17.
    0
    @15 peki o düşünce nereden geldi insana? yani niye tanrı niye allah niye güç olarak geldi insana o düşünce? mesela insanoğlu başka bişeyle de kendini avutabilirdi.
    ···
  17. 18.
    0
    (bkz: stoyaizm)
    ···
  18. 19.
    0
    tanri insanlarin caresizliklerinden varolmustur insan icin son umut kaynagidir

    not:Muslumanim
    ···
  19. 20.
    0
    @1 +rep ama ben yinede ateistim panpa
    ···