anafor burada konuşacak bugün

@4 bi de sartre der ki "babamı hiç tanımadım, bu nedenle de unutmak zorunda kalmadım. ne mutlu."

@4 üç efsane edebiyat eseri baba cinayeti üzerinedir: karamazov kardeşler, hamlet, eudipus. seni anlıyoz panpa. devam amk.

@36 virginia woolf oku tam hatunların kalemi, seni hayata bağlar..

@31 senin yanlışın burda başlıyor işte.
enler..

kendini herşeyden soyutlamış, dünyaya dışarıdan biri olarak baktığını düşünüyorsun.

herkesin şurda derdi var, anlatsalar hepsini en çok ben dinlerim, " en vefalı benim " gibilerinden, içten içe egonu tatmin etmeni sağlıyan( burası sana biraz sert görüncek ama anlarsın ) ancak bunları yaparken beyninde gereksiz yer işgali elde eden, boşu boşuna basit şeylere kafa yormanı sağlayan düşünceler seni sürekli olumsuzluklara itiyor.

sen bu dünyanın sadece basit bir insanı olduğunun farkına varamıyorsun. dertlerini kabullenip yeni arayışlara koyulmayı bilmiyorsun.

benim babam adımı unutmuş adam. huur neyse sövmiyim
yanında ki adama bu çocuğun adı neydi ya? demiş adam. ya ben napim söyler misin :)

sence ben bunu kafaya taksaydım bi ömür şimdi sokak köşelerinde yatıyor olmam gerekmez miydi?

bazı şeyler. sadece onları yapanları bağlar. o adam benim adımı unutmuşsa benim açımdan bi problem yoktur. onun durup bi düşünmesi gerekir. giblemem.

sevgili konusuna gelince. her yaşanmışlık ayrı bi mazi bırakır insanın gönlünde.
ama kilit vurmayı da bilmen gerekir. ne çok sevgilim oldu demişsin. olur. doğrudur. olmuştur kesin..

ama sen her sevgilinde farklı duygular yaşamadıysan onlar senin için gelip geçici hevestir. sen bir sevgiliyi el ele tutuşup cafeye, bara gitmekten ibaret görüyorsan eğer o sevgililer aslında hep kafanda oluşturduğun aynı kişidir. sima değişmiştir o kadar..

neyse güzel kardeşim özet geçiyim ben baya uzun oldu.

şu dünya'da sıkıntısı olan milyon, milyarlarca insan var. bunlardan milyonlarcası intihar etmiştir bu sıkıntılarını her sn dile getirdikleri için. hayatı kaçırmışlardır çünkü. yapıcak bişeyleri yok sanarlar, yeniliklere kapamışlardır kendilerini. böylesi en güzeli sanarlar. ama yanılırlar.. geriye kalan kesim ise şimdi çoluk çocuk sahibidir kim bilir. hayatı güzel idame ettiriyodur belki de. belki bi hawaii dedir şimdi he? tatildedir. mutludur ? öyle yani. anladığını düşünüyorum.

edit. huur lafı sana değil yanlış anlama sövücektim böyle ona güzelce ama vazgeçtim sonra

dün gece yine sarhoş geldi babam. ağzıyla içmeyi beceremeyenlerdendir. beni, annemi, kardeşimi bu hale getiren de budur. neyse geldi, anneme hakaret etmeye başladı. odamda tavşanımla oturuyorduk. (bkz: tavşanım alican capsli)

iyice naraları yükselince çıktım odamdan, sakin bir şekilde kendisinde zerre kadar adamlık olmadığını, anneme laf edene kadar aynada kendisine bakmasını söyledim.

artık hedef değişmişti, annem değildi kavga konusu.

ağza alınmayacak küfürlerin sahibi olmuştum, mutluydum, annemden çekmişti o pis pençelerini.

yarım sene antideprasan ne lan 4 yıl kullandım ben 6 ay tımarhanede yattım,pm de attım ama gibtir et sıçtın zaen ağzıma bi şarkı vardı 7. kez dinliyorum mala bağladım, birazdan silerim bu entry de ifşaya gerek yok ama bi söz var açma derdini açarsam derdimi giber senin derdini diye...

acıların anaforu :(

24 yaşındayım, kendimi 74 yaşında bir kadının ümitsizliğinde boğulmuş gibi hissediyorum. hiçbir umudum yok yaşama dair. serzenişlerimden sıkılanlar muhakkak var ama içimde tutamıyorum, öyle canım acıyor.

ulan ben bu filmi bi yerden çıkaracağım ama

vara yoğa ağlar oldum yine. bilenler bilir. bir yarım sene antidepresan kullanmıştım. acılarım hafiflemiş, ağlamaz olmuştum. biraz moronlaşmış, saflaşmıştım. kızmıştı herkes, bırak, ne gereği var diye.

ne gereği mi var? her gece ağlıyor musunuz? görmediğiniz, henüz tanışmadığınız sevgiliniz için ağlıyor musunuz?

siz hiç kendinize, kendi çocukluğunuza ağlıyor musunuz?

tek derdi olan sen değilsin. dertlerine gülmeyi öğrenmedikçe de mutlu olamazsın

al panpa: http://fizy.com/tr#s/1agoe1

sakin ol şampiyon. bu da gelir bu da geeçer

herkez çok mutsuz amk.. 3 gün önce sevgilimden ayrıldım daha doğrusu o ayrıldı. ulan biraz neşeleniyim diyom direk böle başlıklar denk geliyo. neyse moruk sen devam et okuyorum :(

@28 senin burada görebileceğin en vefalı kişi benim. okudum yazdıklarını, sadece aklımdakiler dağılmadan yazmak istedim.

bir sevgilim olsa değişir her şey demişsin. değişir mi, o sihirli değnek mi? sayısını unuttuğum nice sevgilim oldu benim. bir şekilde bitiyor.

al dinle:)
http://fizy.com/tr#s/1ly3f2

zütümün sağ kenarı

ölümden korkmuyorum. çok önceden ölmem gerekirdi. ama yapamadım. korkumdan değil, geride bırakacaklarımın çaresizliğinden. anneme evlat acısı yaşatmayayım diye.

ben ki sırf annemi bu hayattan kurtarayım diye lisede okul birincisi oldum, üniversiteyi onur düzeyinde bitirdim, yüksek lisans yapıyorum, atandım işe girdim.

siz 12,5 iken kamışınıza su yürüdü diye sevinirken, ben kız başıma 14 yaşımdan beri çalışıyorum.

hayat kolay değil.

son bişey daha diyip gibtir olup gidiyorum.

sen bu kafayla bir ömür yalnız kalırsın arkadaşım. kimseye izin vermezsin, gel 2 dertleşelim, efkar yapalım vs. fırsat vermessin kimseye. dertlerini anlatır gibtir olup gidersin, kimseyle 2 kelam etmeden. o yüzden mahkumsun sen yalnızlığa. şurda zütümüzü yırttık adam sanıp bikaç şey yazdık. giblemeden devam ettin yazılara. tamam o zaman hadi sana kolay dertlenmeler

noldu :(

emily bronte'nin uğultulu tepeler romanını -kadının yazdığı tek romandır ömründe- okuduğumda tüylerim diken diken olarak bir ay gezmiştim. nasıl bir sevdadır bu diye içlenmiş, hayali kahramanlarına ağlamış, sonra farketmiştim ki ben hep kendine ağlamış.

ben ağlamış, hayata, düzene, annemin yorgun ellerine, hasta kardeşimin geleceğine, gidip de geri dönmeyen sevgiliye...

eskiden daha inançlıydım, her an dua ederim allah'a. sonra gel zaman, git zaman hiçbir şeyin değişmediğini gördüm. hani güneş doğuyor batıyor, dünya hızla dönüyor, her şey olup bitiyor, ben hala yerimdeyim. kızıyordum, biraz isyan, sonralarda aldı başını bir küskünlük. artık pek aramız yok. kırgınım kendilerine:(