Onu aramaya başladım. Evin dışına çıktım ahırın kapısının açık olduğunu fark ettim ve hızlı bir şekilde içeri girdim kız içerde kafesteki adamları kontrol ediyordu. Yanına gittim ve

+Bana çok yardım ettin bense sana bırak teşekkürü ismini bile sormadım.
-ismim Eylül sana yardım ettim çünkü tek başıma yaşamaktan sıkıldım.
+Kimsen yok mu ? diye sorduğumda hafif yüzünü asarak
-Kocam virüs yüzünden öldü dedi, bende baş sağlığı diledim. Biraz sessizlikten sonra bana
-istediğin kadar kalabilirsin artık tek başıma yaşamaktan sıkıldım.

Bunu söylerken sanki bana yalvarıyordu. Virüs ülkemize gireli 1 ayı geçmişti, demek ki kocasını virüsün ilk zamanları kaybetti ki bu kadar yalnız hissediyor kendini diye düşündüm. iyi birinede benzediği için kabul ettim, zaten o sormasa ben kalabilirmiyim diye soracaktım.
Bu konuşmadan sonra bir daha ahıra ne olur ne olmaz diye girmemeyi önerdim sonuçta içerde 4 ölü bedeni vardı ve bunları taşımak istemiyordum. Ahırın kapısını açmamasını söyledim vekapıyı kilitleyip eve geri döndük. Eve girdik

Bana istersem onunla birlikte evde kalabileceğimi söyledi. Canıma minnetti birkaç gündür arabada orda burada yata yata zaten her yerim ağrımaya başlamıştı. Hemen kabul ettim, içeri geçtik 5 oda vardı evde, her odada bayağı büyüktü. Ona burada tek mi yaşıyorsun diye sorucaktım fakat kendine konuşacak birilerini aradığı için o adama yardım ettiğini söylediği aklıma gelinde sormaktan vazgeçtim.

O sıra bana odaları gezdirmeye başladı banada bir oda verdi ve banyo yapmam gerektiğini ve birazdan bana kıyafet getireceğini söyledi bende hemen odamdaki banyoma girdim suyu açtım su soğuktu ama çok iyi hissettirmişti. Banyoda yarım saat kaldım çıktığımda yatağımın üzerinde bir yığın erkek kıyafeti gördüm. Hemen üzerime bir şeyler giydim ve odadan çıktım. Kız beni daha doğru düzgün tanımadan evine aldı yiyecek giyecek verdi fakat ben hala ismini bile bilmiyordum.

En azından Eylül’ün acısını unutturamıyordu fakat gerçekten çok iyi geliyordu. Adeta rahatlıyordum. Bir anda durdum ve kendime yaptıklarıma baktım. Bu ben değildim. Olaylar yaşanmaya başladığından beri kaç insan öldürdüğümün haddi hesabı yoktu neredeyse. Ağlamaya başladım. Eylül az önce benim yüzümden öldü. Fakat suçu başkasına atmak gerçekten insanı rahatlatıyordu.

Cebimden silahı çıkardım ve son 1 el ateş ettim… Arabaya baktığımda artık kullanılamazdı. Kullansam bile fazla gidemezdim. Arabayı ahırın önüne güç bela getirdim. Eve girdim. Eylülün olduğu odanın kasını kapattım ve kendi odama geçtim. Banyoya girip bir duş aldım çıktım ve yatağa girdim. Yarın sabah ne yapmam gerektiğini düşünecektim.

Çiftliğe yaklaştığımda arabam camı kırılmış bir şekilde ahırın önündeydi. Ahırın kapısı açıktı. Hemen ahıra koştum bir adam daha yeni öldürdüğümüz adamlara bakıp sinirden bağırmaya başladı. Tam ahırın kapısını kapatıp onu oraya kilitleyecekken, Eylül “Demek araban bu” diye bağırdığında adam arkasını döndü ve silahını bana doğrulttu.

Eylül’e hemen buraya gelmesini yoksa beni vuracağını söyledi. Eylül yanıma geldi, arkama geçti. Adam kafeslerin anahtarını istedi. Eylül anahtarı adama doğru attı. Adam bize kafeslere girmemizi söyledi. Geçmek istemiyordum 3 adımda yanıma geldi silahı alnıma doğrulttu ve “Demek girmek istemiyorsun” dedi. Silahı Eylül’e doğrulttuğunda elimi silaha attım.

E: Çok teşekkürler, beklide sen olmasaydı…
+Ne demek sonuçta banada zarar verebilirlerdi.
-Ben acıktım yemek yapıcam sen evin içerisinde gezinebilirsin.
+Peki

Evin içini zaten gezdirmişti. Ne yapabilirim diye düşünmeye başladım ve aklıma buraya getirmediğim arabam geldi ve gidip onu almam gerekiyor, ileride lazım olabilir. Eylül’e haber verip arabamı almak için dışarı çıktım. Arabamı park ettiğim yere geldiğimde arabam yoktu. Buraya park ettiğimden emindim. Kim almış olabilir diye düşündüm fakat sıradan biri gelip almış olabilir dedim ve hüzünle birlikte eve geri dönmeye karar verdim

Adamla aramızda 20 metre var yok gibiydi. “Hemen arabayı getiriyorum” der demez gazı sonuna kadar kökleyip adama çarptım. 10 metre civarı ileri uçtu. Arabadan indim yanına gittim. Hala nefes alıyordu. Arabaya geri döndüm, içeride 1 şişe su vardı. Alıp yanına gittim. Suyu yavaşça dökmeye başladım. Ayıldı ve hareket etmeye çalıştı fakat yerinden bile kıpırdıyamadı.

“Gitmek istediğin yere seni arabayla zütüremiyeceğim galiba” dedim. Cebimdeki çakıyı çıkardım, yavaşça yüzünü çizmeye başladım. Yavaş yaptığım için daha çok acı çekiyordu. Çakıyı yüzünden çekip parmaklarına zütürdüm yavaşça baş ve işaret parmaklarını kesmeye başladım. Acıdan dolayı tekrardan bayıldı. Buda bana zevk vermediği için tekrar su döktüm ayıldı ve acıdan bağırmaya devam etti. Böyle daha zevkliydi.

Arabanın çalıştığını duydum camdan baktığımda yaralı adam kaçmaya çalışıyordu. Fakat bu kadar kolay kurtulmasına izin vermeyeceğim.. Hemen kapıya çıktım araba hareket etti fakat yaralı olduğu için arabayı ahıra vurdu. Bu işime geldi çünkü kaçamayacaktı. Arabadan zor bela indi. Benden uzaklaşmaya başladı. Bende yavaş adımlarla arkasından gidiyordum. En sonunda arkasını döndü ve yere çöküp yalvarmaya başladı.

A: Nolur, yalvarırım beni öldürme. Bilerek olmadı.
B: Demek bilerek olmadı. Eğer bilerek yapmadıysan senin suçun yok. Gitmek istiyorsan gidebilirsin.
A: Çok teşekkürler, birdaha buraya uğramam.

Dedi ve arkasına bakmadan ağır ağır gitmeye başladı. Bende arabaya doğru yöneldim. Arabaya bindim. Sürmeye başladım. Yavaşça adama doğru sürmeye başladım. Başımı camdan çıkarıp “Arabayla gitmek ister misin?” diye sordum adam durdu, ve yüzsüz bir şekilde “Çok iyi olur” dedi.

Devam ediyorum beyler. Geceyi orada geçirmiştim sabah olduğunda helikopter sesi ile uyandım. içimden bu felaketin artık sona erdiğini ve kurtulduğumu düşünüyordum. Fakat oda ne bulunduğum benzinliğin arka kapısından 4 tane afro amerikan zenci girdi. Beni karşılarında görünce şaşırdılar. Bir tanesi bana dönüp you okey niggı dedi. Sonra kafamda bir acı hissettim ve yere yığıldım. Kendime geldiğimde ağzımda bir şeyin gel git yaptığı ve aynı şekilde gütümde şiddetli bir acı fark ettim. Zenciler uuuaaa diye bağırarak ırzıma geçiyorlardı ve sonra gözlerimden burnumdan falan kan geldiğini fark ettim. ve acı çekerek öldüm.

Gerçek olay mi la

Gene gittiği yere kadar diyip eve girdim. Biraz evi gezindikten sonra tekrar yemek yedim ve odama gittim. Erken yatmam gerekliydi. Sonuçta sabah erken kalkıcaktım. Yatağıma girdim ve uyumaya başladım fakat her uyuduğumda Eylül rüyama giriyordu. “Senin yüzünden, Senin yüzünden” diyordu. Güç bela biraz uyudum. Sabah güneş doğumunda uyandım, zaten pek uyuyamıyordum. Çantamı aldım ve evden çıktım.

Arabaya bindim çantamı arkaya attım. Zar zorda olsa arabayı çalıştırmayı başardım. Yola koyuldum. Araba tahminimden erken durdu. “Hay ben böyle motorun” derken benzinin bittiğini fark ettim. Bunca olaydan sonra benzini kontrol etmeyi unutmuşum.. Arabadan indim yürümeye başladım. Evden çıkmadan önce yemek yediğim için toktum.

Öğleye doğru kalktım. Bahçeye gittim. Bir çukur kazdım. Eve geri dönüp Eylül’ü kollarıma alıp kazdığım mezara zütürdüm. Yavaşça bıraktım ve üzerini kapattım. Biraz başında bekledikten sonra eve geri döndüm. Acıkmıştım. Mutfağa gittim. Yiyecek bir şeyler hazırlayıp yedikten sonra odama geri döndüm. Kendi evimden birilerini bulmak için çıktığım aklıma geldi. Buradanda ayrılmam gerekiyordu. Yalnızlık çok kötü bir şey gerçekten…

Evet kafama koymuştum buradanda ayrılacaktım. Yiyecek bir şeyler hazırladım sırt çantama koydum. Silahımıda yanıma aldım. Tam ayrılacakken, vaktin geç olabileceğini düşündüm. Yarın şafakta ayrılmaya karar verdim. Arabanın son durumunu öğrenmek için biraz bakmayı düşündüm. Çantayı bırakıp arabanın yanına gittim. Arabanın kaputunu kaldırdım ve bakınmaya başladım. Aslında pek anlamazdım böye işlerden fakat motorun çok fazla zarar gördüğü aşikardı.

1 saat yürüdükten sonra bir otoyola geldim. Bir sürü araba vardı. Çoğu ya terk edilmişti yada içinde virüslü insanlar vardı. Terk edilmiş bir tane arabaya bindim. Benzinide nerdeyse fuldü. Yoluma devam ettim. Biraz daha gittikten sonra önüme hareket halinde bir araba çıktı. Hızımı arttırıp yetiştiğim. Soluna geçtim ve içeriye bakmaya çalıştım. içeride 20 ve 45 yaşlarında 2 erkek vardı.

Benden korkuyor gibilerdi. Biraz daha hızlandıktan sonra önlerini kestim. Arabadan indim. Onlarsa hala arabada bekliyorlardı. Camı açmalarını söyledim. Camı açtıklarında onlarla tanışmak istediğimi söyledim. Genç olanın ismi Yakup, diğerinin ise ilkermiş. Başımdan geçenleri anlattım. Onlarda anlattı. 2-3 kişilik bir grup bunlara saldırmış Yakup’un annesi o sırada can vermiş. Nereye gittiklerini sorduğumda. Güvenebileceğimiz insanlar arıyoruz dediler.

Boğuşmaya başladık. Boğuşma sırasında birkaç el silah ateş aldı. En sonunda silahı elinden zor bela aldım adam yere düştü. Hemen 1 seçim yapmalıydım ya onu öldürecektim yada bize yük olmasına izin verecektim. 1 el ateş ettim. Arkama dönüp “Eylül” diye seslendiğimde Eylül yerde yatıyordu. Boğuşma sırasında ateş alan silahın kurşunlarından biride Eylül’e isabet etmiş.

Hemen onu kollarıma alıp içeri zütürdüm. Evde bir koltuğun üzerine bıraktım. Evde yarası için bir şeyler aramaya başladım. Birkaç bez parçasıyla yarasını sardım fakat çok fazla kan akıyordu. Benim yüzümden koltukta Eylül ölüm kalım savaşı veriyordu ve benim elimden hiçbirşey gelmiyordu. Gittiğim heryere ölüm zütürüyor gibiydim. Eylül biraz kendine geldi. Zor bela “Kendine iyi bak sen çok iyi biris…” derken hayata gözlerini yumdu. O an sadece intihar etmek istiyordum.

Anan zaa

Geceyi orada geçirdim. Sabah uyandığımda alnıma silah dayanmış şekilde uyandım. Kafamı kaldırdığımda silahı tutanın bir travesti olduğunu farkettim. Hemen domalmazsan silahı zütüne sokarım dedi ve domaldım. Önce bir soğukluk ve acı hissettim fakat sonra zevk almaya başladım. Artık erkeksi lezbiyenim.

2k lıyım ders baslicak hadi :D
edit: liseliler naptı size aminyüm

Daha sonra birkaç saatliğine kafeste onu bekledim. Öğleye doğru geldi ve kafesi açtı. Elinde tüfekle arkama geçti ve bana erzak deposuna yönlendirdi. Bende yürürken nasıl kaçabilirim diye düşünüyordum. Çakım ve silahım da yoktu. Neyse depoya vardık kapıyı açtı bana girmemi söyledi. Girince birde ne göreyim 10 tane zenci striptiz yapıyor. Kadın ardımdan kapıyı kilitledi. Burada kapana kısılmıştım. Bir baktım zenciler koşarak üzerime geliyor. Birisi 30cmliği kafama vurdu sanırım sonra bayılmışım. Kalktığımda her yerim ağrıyordu zenciler vazelinle gibmişler beni huurlar. Sonra ağlayarak oradan uzaklaştım. Bu da böyle bir anımdır.

Ananın amini giberim OROSBBU COVUGGGU sülaleni gibeyim OROSBBU COVUGGGU OROSBBU COVUGGGU OROSBBU COVUGGGU OROSBBU COVUGGGU OROSBBU COVUGGGU OROSBBU COVUGGGU OROSBBU COVUGGGU OROSBBU COVUGGGU OROSBBU COVUGGGU OROSBBU COVUGGGU OROSBBU COVUGGGU OROSBBU COVUGGGU OROSBBU COVUGGGU OROSBBU COVUGGGU OROSBBU COVUGGGU

Devam ediyorum oandınşa aramda biraz sohbetten sonra samimi bir bağ kuruldu zaten bulanetlı yerde biri olmadan fazla yasayamazdım ve ona isterse onun yanında kalıp onu koruyup ve işlerinde yardım edebilecegimi soyledim kabul etti o yaslı adamıda bu yuzden tutuyormuş ya ında guvenmek icin belli bür süre ellerim baglı serbest dolasmama izin verdi kendi gözrtiminde sonra tam manasıyla güvenini kazanmıstım yaralı adam olmuştü kan kaybından ciflik insanlar tarafından dıkkat cekicek bir yerdeydi erzagı ve kendimizi korumak ücün cifligin etrafına bazı onlemler aldım burası benım merkez ussum olacaktı sıkıntısız yiyecek su ve barınma burada ıfak bir koloni kurup hastalıksız normal bir yasam alanı oluşturmak icin işe koyuldum ilk once ağır askeri silahlar bulmaşıydım ankara yolu uzerinde olduğum icin genellikle sehir dışlarında jandarma bolgeleri olur ve tamda düşündüğüm m gübi ıssız ve kımsenin olmadıgı bir birlik gordum arabamı uzaga parkedip gizli bir sekilde iceri girdim burası benım ocın bir cennetti jeneratör arıtma sıstemleri güvenlik kaöeraları ve en onemlisi cephane ihtiyacımı karsılayacaktım içerdeki değo gibi alana girdim aradıgIm cogu sey ordaydı doldururken ensemde bi nefes hissettim içerde ki birlikten bir asker yuksek rutbeli 45 46 yasında ellerimi basımın ustune koyup yuzumu dondum ve neden bırada oldugumu sordu bende herşeyi anlattım icimden benımle beraber gelirse kendımızı korumamız icin daha büyük sansa sahip olacaktı ona anlattım ve kabul etti nevaleleri toplayıp ciflige doğru yol aldık

Yapmayacaktın tak.