Gece oldu bölüğü koğuşlarına soktuktan sonra kendi koğuşuma geçtim dolabımın kapağını açıp ailemin fotoğrafını seyrettim yarım saat boyunca ya bu gece yada yarın bende gidebilirdim belki hiç göremecektim bir daha onları.Bu kadar fazla tanıdığım insan ve arkadaşım öldükçe bu düşünceler beni dahada sarmaya başlamıştı, düşüncelerle uykuya daldım. Saat 02:58 bu sefer hiç duymadığım bir silah sesiyle uyandım çok keskin ve delici bir sesi vardı sanırsam M110 tarzı bir tüfekti,bir anda ayağa fırladım koğuş ayapa kalkmıştı bile dışarı çıktığımda yüzbaşıyla karşılaştım nöbetçileri vurmuşlar hemen kuşandık etrafı taramaya başladık yaklaşık 1 saat boyunca aradık heryeri ama kimse yoktu.O gece sabaha kadar kimse uyumadı biz onların kollarını kopardık derken sadece parmağını koparmıştık!

Beyler son entry i atıcam eğer başlığa şuku gelmezse birde rez kapatıp yarın yazıcam ama rez ve şuku gelirse devam etcem.

manas destanı gibi aq

Artık kontroller çoğalmıştı hergün 2 kez dağyoluna ve tepelere kontrole gidiyorduk. Cüneytle beraber tepe kontrolüne çıktık saat 18:42ydi sohbet ede ede gidiyorduk tek kalan arkadaşım cüneytti, etrafı inceliyordum ve yerde bir peştemal bulmuştuk büyük ihtimal nöbetçileri vuran şerefsiz burdan vurmuştu etrafa bakarken 2 tane kafa gördüm kürtçe konuşuyorlardı hemen cüneytle yattık üstümüze toprak attık kamufle olduk, sigara içerek konuşuyorlardı muallakler o kadar rahattıki beni bir kez daha delirttiler. Bunların arkaları dönükken iyice etrafı süzdüm başka kimse yoktu, çektik cüneytle bıçakları üstlerine atladık ama farkettiler ve erken davranıp sıyrıldılar şerefsizler boğuşuyordum bir yandanda ağzını kapıyordum ses çıkarmaması için ama elimi ısırdı öyle bir ısırdıkı parça kopardı bin sonra iki tane soldan geçirdiğimde sersemledi hemen bıçağı alıp göğsüne sokmuştum cüneyte baktığımda şok olmuştum!Üstünde ki boz ayı bunu yerde pataklıyordu koştum ölümüne koştum ama yetişemedim.. Cüneytin bıçağını kavrayıp soktu ona, cüneytin çıkardığı acı sesten sonra gözüm döndü üstüne atladığım gibi şerefsizi yumruklamaya başladım ve 5 kez falan bıçağı boğazına soktum. Hemen bunu bırakıp cüneyte gittim konuşamıyordu bile bıçağıda çıkaramıyordum çünkü çıkardığım gibi ölücekti gözümünn önünde acı çekmesini izledim. Cüneyti sırtladım 700 metre boyunca koşarak taşıdım hemen bölüğe girdiğimde millet şaşkınlıkla bize bakıyordu elimizdeki imkanlarla en iyi müdahaleler yapılıyordu ben ise sadece dua ediyordum 2.kez gözümün önünde arkadaşım can çekişiyordu. Acı haberi yüzbaşı verdi evet Cüneyt,bir kardeşimi daha kaybetmiştim...

Günaydın beyler dinleyen varmı?

Okuyan yok 1,2 parta bitiriyorum.

Cüneytin ölümüyle yıkılma noktasına gelmiştim artık her zaman geceleri silah sesleri duyuyordum ve karşıma kanlı yüZler. Nöbete çıkmıştım yaklaşık 10 dakikada 5 sigara bitirdim,bu sessizlik korunurken silah sesleriyle irkildim her zamanki gibi ama bu sefer baskaydi cok fazla ses vardi hemde cok. Bolugu ates altina tutmuslardi disarda sadece izliyordum cunku beni gordukleri anda olucektim, hemen telsizle karakoldan destek istedim ama ses net gitmiyordu. Yaklagib 20 dakika boyunca silah ve ciglik sesleriyle izledim,20 dakika sonunda 15 serefsiz goruyordum kim bilir daha ne kadar vardi, gene izlemeye devam ettim silahim elimde korkuyla o kucucuk cukuru terk edemiyordum. Disariya 7,8 tane er ve yuzbasi cikti oturtular hepsini sirayla kurtce bagirarak tokatliyorlardi yuzbasi sogukkanli ve sakinken erlerin cogu agliyordu daha geleli 5 ay olmamis cocuklar sirayla dizilmis kafalarinda silah dogrultulmustu, hala gozumun onunden gitmez 2 tanesi o erlerden bir kacina tecavuz etmislerdi aglamaktan baska yapcak biseyim yoktu telsizle iletisim kurmaya calisiyordum, sonunda algilamislardi sesimi hemen destek istedim 10 dakkaya orada olacagiz dediler ama onlarin 10 dakkasi varmiydi?Bir kac dakka daha dalga gectikten sonra tum erleri tek cirpida kafasindan vurdular. Yuzbasini ise hepsi birden saldirmaya basladi linc ettiler en sonunda parmaklarini kesip girtlagina bicagi soktular,o an tarif edilemezdi hemen elimdeki bombayi aldim ve deli gibi kufrederek gozlerim kipkirmizi firlattim. Bombanin pimini cekip firlattigimla kursunu yemem bir oldu, oburu omzuma gelmisti bu ama tam gogsume nefesim kesilerek yere yigild ama attigim bombayla yarisi havaya ucmustu olum aklima bile gelmiyordu sadece guluyordum onlarin olmesi bile benim icin yeterdi.Ben gulerken bir tane pic geldi ve sakagima silahi dayadi umrumda degildi hicbirsey guluyordum tam vazgecmisken silah sesi duydum, destekler gelmisti onumdekininde kafasina isabet etmisti kursun 0.30 salisede oldu ve yere dustu en son hatirladigim yarbayin ve bir kac askerin bana kostuguydu.

Uyandigimda hastanedeydim basimda yarbay ve ailem vardi yarbayin ismi mehmetmis borbo bereli oldugunu soyledi 10 yildir dagda gorev yapiyormus. Yaklagib 1 1 bucuk ay hastanede kaldim ordan da ailemle beraber eve donduk. Basta soyledigim gibi 3 yil boyunca geceleri sesler duydum dogru durust uyumadim aklima o sahneler geldi bir bir canlandi her gece yemek yiyemedim pgibolog dan pgibologa gezdim. Simdi ise durumum iyi unutmaya calisiyorum. Beyler dinlediyseniz tesekkurler kendinize iyi bakin...

Acı tablo ama gerçek olduğunu düşünmüyorum yinede eline sağlık