Asker geldi. Danismanlik yapiyorum. Pgibolojik herhangi bir sorunun var mi oglum diye sordum. Var komutanim dedi. Uyuyamiyorum olumden korkuyorum falan filan klagib refuze bahanelerini soyledi. Pgibologa gittin mi diye sordum. Gittim dedi. Bakirkoye gittim dedi. Peki hastaliginin teshisi ne diye sordum. Sacmaladi. Bariz yalan soyluyor. Olmekten korktugumuz icin adim mi atmayacagiz olum dedim. Biraz ogut caktim. Din min bir seyler zirvalarken cok gitmisim bir baktim ki konuyu ebu lehep\'e kadar getirmisim. Cenemi gibeyim zaten bir basladim mi konusmaya durmaz cenem.
Fakat su konusmayi kaydettim:
Ebu lehep peygamberimizin amcasi degil mi oglum dedim.
Evet komutanim dedi.
Peki o peygamberimizin amcasi, onu sevmeli miyiz diye sordum.
Evet komutanim tabi ki de dedi.
Yaaa oyle degil iste. Oyle her akraba buldugunu sirf kendi bagindan diye kayirmayacaksin dedim. Cunku tebbet suresi ebu lehep ve esinden bahseder. Hatta elleri kurusun o ebu lehep\'in der ve herkes musluman olsa bile bu ikisi asla musluman olmayacak ve cehenneme girecek diye acik acik meydan okur. Biz onlarin kalplerini muhurledik der.
Sen ebu lehep olsaydin muslumanligi secer miydin? Ben cevap vereyim, secerdin. Cunku o zaman kuranin bir ayeti kendisiyle celismis olurdu ve bugun belki islamiyet diye bir din olmazdi. Sadece bu bile kuranin dosdogru ve bu dinin de hak din oldugunu gosterir diye ekledim. O halde bizim dinimiz olumden korkmamayi telkin ederken sen neden olumden korkuyorsun diye sordum. Sustu. Suna eminim ki madde kullanan bu arkadas bu uzun konusmadan etkilendi.

Belki de bir seyler degisecektir, kim bilebilir ki?...

1400 sene evvelden daglarin yurudugunu soyleyen bir kuran gunumuz orojenezini isaret ediyorsa hem kendi gununu aydinlatmistir hem bugunleri. Gorebilenlerden olmak umidiyle, sevgiler.