Beni o kadar rahatsız etmiyo nedense.

Kalabalıktan nefret ediyorum. Gürültüden nefret ediyorum. Samimiyetsiz arkadaşlıklardan nefret ediyorum.

Kezbanlardan nefret ediyorum. Kızlardan sadece fiziksel olarak hoşlanabiliyorum. Aşık olamıyorum çünkü hepsi geri zekalı.

Mecburiyet (alışveriş vs.) ve spor harici evden çıkmayan biri olarak bunların hiçbirine tahammül etmek zorunda değilim.

Lisedeyken her gün sokaklarda sürtmediğim için nohut kadar beyinleriyle benimle dalga geçip asosyal diyenler şimdi hayatlarını kazanabilmek için bimde kasiyerlik yapıyor yada dağ başında üniversite okumaya çalışıyor.

Bilgisayardan kalkmayıp WoW oynadığım için ana dilim gibi ingilizce biliyorum ve aksanım bile yok. Türkiye'nin 2. en iyi üniversitesinde ingiliz dili öğretmenliği okuyorum ve burayı kazanmak için hayatım boyunca 1 saat bile oturup ders çalışmadım. Hazırlık bile okumam gerekmedi. Dil bildiğim için direk muaf oldum.

Yani asosyallik, sosyal olmak isteyip de olamayanlar için kötüdür. Benim için hayat güzel. Değişmesini istemem.