Astral seyahati duymayan yoktur bende çok merak eden ergenlerden biriydim 10 yaşında falandım. bende bunu biryerde görüp merak etmiştim ve hemen araştırmaya koyuldum. yeterince bilgi sahibi olduğumu düşündüğümde,ben de denemek istedim. işte başlamadan önce çok rahat olmalısınız, kıyafetlerinizin olmaması ,sessizlik olması gerekir falan diyodu. ben de evde kimsenin olmamasından fırsat bulup soyundum dal daşşak yattım yatağa. gözlerimi kapattım bekliyorum. sonra birden ağzımda o ekşi takumsu tatla gözlerimi açtım. annemler eve gelmiş beni o halde görmüşler, uyandıramamışlar. hemşire olduğu için apartmanın afeti serpil ablayı çağırmışlar. eğer hemşire tanıdığınız varsa oturdukları apartmanda vs. nasıl doktor mertebesine konulduklarını iyi biliyosunuzdur beyler. onlarda bu görevi çok ciddiye alır. neyse gözlerimi bi açtım karşımda serpil abla masmavi gözleriyle beni tokatlıyor. yüzümü aniden bi gülümseme kapladı. aynı anda serpil abla hemen irkilip geriye çekildi. meğer yaşadığım tek fiziksel değişme yüzümün gülmesi değilmiş. benim 9 cm lik kamaşullah ta söz hakkı istermişcesine fırlayıvermiş yerinden.o an herşey dank etti amk çıplak olduğum falan. yataktan zıpladığım gibi tuvalete doğru koşmaya başladım.o sıra virajı alamayıp kafamı salonun kapısına çarptım amk. oracıkta yığılıp kaldım. tekrar gözlerimi açtığımda sedye ye falan yüklüyolardı beni utançtan yerin dibine girecektim ama herşeyi kabullenmiştim artık. sedyeye yüklendim gürültü patırtıyı duyan apartman sakinleri kapılarına çıkmışlar meraklı gözlerle bakıyorlardı. benim 9 cm lik kamaşullahı görenler sevinç göz yaşlarını tutamıyor, ismimi haykırıyorlardı. tezahüratlar ve alkışlar eşliğinde ambulans a alındım. gözlerim kapanırken son olarak osuranın önüne sıçmazsan zütü yok derler diyebildim.